NL/Prabhupada 0248 - Krishna had 16.108 echtgenotes en bijna elke keer moest hij vechten om de vrouw te winnen
Lecture on BG 2.6 -- London, August 6, 1973
Pradyumna: 'Ook weten we niet wat beter is - hen overwinnen, of overwonnen worden door hen. De zonen van Dhṛtarāṣṭra - als we ze doden, hebben we geen verlangen om verder te leven - nu staan ze voor ons op dit slagveld ".
Prabhupāda: Dus deze twee groepen van neven-broers ... Mahārāja Pāṇḍu had vijf zonen en Dhṛtarāṣṭra had honderd zonen. Ze zijn familie, dezelfde familie, en het was duidelijk onder hen, dat als anderen buiten de familie hen zou aanvallen, ze zouden meedoen, 105 broers, en vechten. Maar als ze vechten onder elkaar - de ene kant, honderd broers; de ene kant, vijf broers. Een kṣatriya familie hield zich bezig met vechten. Zelfs in hun huwelijk werd er gevochten. Zonder gevecht vindt in een kṣatriya familie geen huwelijk plaats. Kṛṣṇa had 16.108 echtgenotes, en bijna elke keer moest hij vechten, om de vrouw te krijgen. Het was een sport. Voor een kṣatriya was het een sport, om te vechten. Dus hij is verward, of dit soort gevechten aangemoedigd moeten worden of niet.
Er is een spreekwoord in Bengalen, khābo ki khābo nā yadi khāo tu pauṣe. "Als je verward bent, of je zal eten of niet eten, beter niet eten." Soms zitten we in deze situatie, "Ik heb niet veel honger, zal ik eten of niet?" Het is dan goed om niet te eten, eet niet. Maar als je besluit om wel te eten, eet dan in de maand december, Pauṣa. Waarom? Het is ... In Bengalen ... Bengalen heeft een tropisch klimaat, maar in de winter, wordt geadviseerd dat "Het is niet verkeerd om meer te eten, want het zal toch wel worden verteerd." De nachten zijn erg lang. In het koude seizoen werkt de spijsvertering goed. Dus als we verward zijn, "wel of niet doen," jābo ki jābo nā yadi jāo tu śauce: "Als je denkt, 'Zal ik gaan of niet?' beter niet gaan. Maar als de natuur roept, dan moet je gaan." Jābo ki jābo nā yadi jāu tu śauce, khābo ki khābo nā yadi khāo tu pauṣe. Dat is gezond verstand. Zo is Arjuna nu ook verward, "Zal ik wel of niet vechten?" Dat gebeurt overal. Als moderne politici elkaar de oorlog verklaren, dan overwegen ze ... Net als in de Tweede Wereldoorlog, toen Hitler zich op de oorlog voorbereide ... Iedereen wist dat Hitler wraak wilde nemen, omdat ze in de eerste oorlog werden verslagen. Dus Hitler was zich opnieuw aan het voorbereiden. Ooit, in 1933, kwam mijn Duitse gods-broeder naar India. Toen vertelde hij: "Er komt oorlog, Hitler treft zware voorbereidingen. "Er zal oorlog komen." Toen was in jullie land Mr. Chamberlain de minister-president, denk ik. Hij ging naar Hitler toe om te proberen de oorlog te voorkomen. Maar hij wilde niet. Op dezelfde manier, in deze strijd, tot het laatste moment, heeft Kṛṣṇa geprobeerd om de oorlog te vermijden. Hij stelde Duryodhana voor "Ze zijn kṣatriyas, je neven-broers. Je hebt hun koninkrijk toegeëigend. Maakt niet uit, op een of andere manier heb je het gekregen. Maar ze zijn kṣatriyas. Ze moeten middelen van bestaan hebben. Dus geef ze, deze vijf broers, vijf dorpen. Uit je hele wereld rijk, geef je ze vijf dorpen. "Dus hij ... "Nee, ik ben niet van plan om zelfs maar een duim aan grond te geven, zonder strijd." Daarom, in deze omstandigheden, moet er strijd zijn."