AZ/Prabhupada 0011 - İnsan Ağlında da Kṛṣṇaya İbadət Edə Bilər
Lecture on BG 4.28 -- Bombay, April 17, 1974
Bhakti-rasāmṛta-sindhu'da bir hikaye var... Hikaye değil. Gerçek. Orada bir brāhmaṇadan bahsedilir - büyük bir adanandı - tapınak ibadetinde muazzam bir arcanā hizmeti sunmak istedi Fakat parası yoktu.
Bir gün Bhāgavata dersinde otururyordu ve Kṛṣṇa'ya zihinde bile ibadet edilebileceğini duydu. Böylece bu şansı kullandı çünkü uzun zamandır Kṛṣṇa'ya nasıl muhteşem bir şekilde ibadet edeceğini düşünüyordu fakat parası yoktu. Bunu, Kṛṣṇa'ya zihinde ibadet edilebilidiğini öğrendiğinde, Godāvarī Nehri'nde banyo yaptıktan sonra bir ağacın altında oturuyordu ve zihninde çok muhteşem bir taht, siṁhāsana inşa ediyordu mücevherlerle donatılmıştı ve Murti tahttaydı ve o Murti'yi Ganj, Yamunā, Godāvarī, Narmadā, Kāverī sularıyla yıkıyordu. Sonrasında Murti'yi çok hoş bir şekilde giydirip, çiçek, garland sunuyordu.
Sonra çok güzel bir şekilde yemek yapıyor ve paramānna, sütlaç pişiriyordu. Sıcak olup olmadığını denemek istedi. Çünkü paramānna soğuk yenir. Paramānna çok sıcak yenmez. Parmağını paramānnaya batırdı ve parmağı yandı. Sonra meditasyonu bozuldu, çünkü hiç bir şey yoktu. Sadece her şeyi zihninde yapıyordu. Bu yüzden... Fakat parmağının yandığını gördü. Hayrete düşmüştü.
Bu şekilde, Nārāyaṇa Vaikuṇṭha'dan gülümsüyordu. Lakṣmījī sordu, "Neden gülümsüyorsun?" "Adananlarımdan birisi bu şekilde ibadet ediyor. Adamlarımı gönderip onu hamen Vaikuṇṭha'ya getirin."
Böylece bhakti-yoga çok hoştur Murti'ye muhteşem bir ibadet için sunacağınız araçlar olmasa bile, bunu zihninizde yapabilirsiniz. Bu da mümkündür.