| «Αυτή η υλική κατάσταση ύπαρξης είναι μια ασθενής κατάσταση. Αυτό είναι που δεν γνωρίζουμε και γι' αυτό προσπαθούμε να απολαύσουμε κάτω από ασθενείς συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι δυσχεραίνουμε την ασθένεια—πρέπει να συνεχίσουμε. Δεν θεραπεύουμε την ασθένεια. Όπως ο γιατρός απαγορεύει κάτι, "Αγαπημένε μου ασθενή, δεν πρέπει να τρως αυτό που έτρωγες μέχρι τώρα ή δεν πρέπει να πίνεις αυτό που έπινες μέχρι τώρα. Να πάρε αυτό το χάπι." Υπάρχουν περιορισμοί, κανόνες και κανονισμοί—αυτό ονομάζεται ταπάσια. Εάν όμως α ασθενής σκέφτεται και λέει, 'Γιατί να ακολουθήσω όλες αυτές τις οδηγίες του γιατρού και να περιορίσω τον εαυτό μου; Θα φάω ο,τι θέλω και θα κάνω ο,τι θέλω. Είμαι ελεύθερος' και ύστερα νομίζει ότι θα γιατρευτεί. Όχι δεν θα γιατρευτεί.»
|
