MK/Prabhupada 0015 - Јас не сум ова тело

Revision as of 09:28, 6 November 2015 by TariniKalindi (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Macedonian Pages with Videos Category:Prabhupada 0015 - in all Languages Category:MK-Quotes - 1966 Category:MK-Quotes...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

Lecture on BG 9.34 -- New York, December 26, 1966

Il y a six symptômes de démonstration, de la présence de l'âme. La croissance en est l'un des plus importants. En ce qui concerne la croissance, dès que l'âme est hors de ce corps, plus de croissance. Si l'enfant est mort, oh, il n'y aura pas de croissance. Oh, les parents diront que c'est inutile. Jetez-le. Pareillement, Kṛṣṇa donna le premier exemple à Arjuna, "Ne penses pas que l'étincelle spirituelle qui est dans le corps, dont la présence, fait grandir le corps de l'enfance à l'adolescence, de l'enfance à la jeunesse, de la jeunesse à la vieillesse, ainsi, lorsque ce corps devient inutile, imperceptiblement, l'âme abandonne ce corps." Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (BG 2.22). Tout comme nous abandonnons de vieux vêtements et en prenons des neufs. De même, nous acceptons un autre corps. Et nous acceptons un autre corps non pas selon notre choix. Ce choix dépend de la loi de la nature. Ce choix dépend de la loi de la nature. On ne peut pas le déterminer au moment de la mort, mais selon ce que l'on pense. Vous pouvez dire que, je veux dire, l'individualité et le choix sont là. Yaṁ yaṁ vāpi smaran loke tyajaty ante kalevaram (BG 8.6). Juste au moment de votre mort, votre mentalité, Vous obtiendrez votre prochain corps d'après les pensées que vous avez eu. Alors l'homme intelligent, qui n'est pas fou, il devrait comprendre qu'il n'est pas ce corps. La première chose. Je ne suis pas ce corps. Puis il va comprendre quel est son devoir? Oh, en tant qu'âme spirituelle, quel est son devoir?

Son devoir est, tel que stipulé dans la Bhagavad-Gîtâ dans le dernier verset du neuvième chapitre, ce devoir est man-manā bhava (BG 9.34). Vous pensez à quelque chose. Chacun de nous, incarné, nous pensons à quelque chose. On ne peut se passer de penser, même pour un moment. Ce n'est pas possible. Voila donc le devoir. Vous pensez à Krishna. Vous pensez à Krishna. Vous devez penser à quelque chose. Alors, quel est le mal si vous pensez à Krishna? Krishna a tant d'activités, tant de littératures, et tant de choses. Krishna vient ici. Nous avons des volumes et des volumes de livres. Si vous voulez penser à Krishna, nous pouvons vous fournir beaucoup de livres. que vous ne pourriez pas terminer en lisant constamment jusqu’à la fin de votre vie. La matière pour penser à Krishna est donc suffisante. Pensez à Krishna. Man-manā bhava. Oh, je peux penser à vous.

Tout comme une personne qui sert son patron. Oh, il est toujours en train de penser à ce patron. Oh, je dois être au travail à neuf heures, autrement le patron sera mécontent. Il pense pour une certaine raison. Ce genre de pensée ne satisfait pas. C'est pour cela qu'Il dit: bhava mad-bhaktaḥ (BG 9.34). "Pensez à Moi avec amour." Lorsque le maître, lorsque, je veux dire... lorsque le serviteur pense à son maître, il n'y a pas d'amour. Il pense à gagner de l'argent uniquement. "Parce que, si je ne suis pas à mon bureau, à neuf heures pile, Oh, je serais en retard, et je vais perdre deux dollars." C'est pourquoi il ne pense pas, à son maître, il pense à sa paye. Donc, ce genre de pensée ne vous sauvera pas. C'est pourquoi Il dit: "bhava mad-bhaktaḥ." "Deviens Mon dévot." Alors vous pourrez bien penser à Moi. Et quelle est cette bhakti? Mad-bhaktaḥ.

La dévotion ... La dévotion veut dire service. Mad-yājī (BG 9.34). Vous rendez service au Seigneur. Tout comme nous sommes toujours engagés ici. Chaque fois que vous viendrez vous nous trouverez engagés dans un service. Nous avons donc fabriqué des activités. Pour penser à Krishna.


Постојат шест симптоми на претставување, на присуството на душата. Растот е еден од најважните. Така, растот. Штом душата е надвор од ова тело, нема повеќе растење. Ако детето умре, ох, нема да има растење. Ох, родителите ќе речат, тоа е бескорисно. Фрли го. Така слично, Господ Кришна му го даде првиот пример на Арџуна, дека "Не мисли дека духовната искра која е во телото, поради чие присуство, телото расте од детство во момчештво, од момчештво во младост, од младост во старост Па затоа, кога ова тело станува бескорисно, незабележливо, душата се откажува од ова тело. " Vāsāṁsi jīrṇāni yathā vihāya (БГ 2.22). Исто како што ние се откажуваме од старата облека и земаме друга нова облека, слично на тоа, ние прифаќаме друго тело. И прифаќаме друго тело не според мојот избор. Дека изборот зависи од законот на природата. Дека изборот зависи од законот на природата. Вие не можете да кажете во времето на смртта, но можете да мислите за тоа. Може да кажете дека, сакам да кажам, индивидуалноста и тој избор е се тука. Yaṁ yaṁ vāpi smaran loke tyajaty ante kalevaram (БГ 8.6). Само, во времето на твојата смрт, вашиот менталитет, како вашите мисли ќе се развиваат, вие ќе го добиете следното раѓање според тоа тело. Така, интелигентен човек, кој не е луд, тој треба да разбере дека јас не сум ова тело. Прво. Јас не сум ова тело. Потоа, тој ќе разбере што е неговата должност? Ох, како духовна душа, што е неговата должност?

Негова должност е, тоа се наведува во Бхагавад-гита во последниот стих на Деветтата Глава, дека должност е man-manā bhava (БГ 9.34). Ти размислуваш за нешто. Секој од нас, отелотворени, размислуваме за нешто. Без размислување, за момент, не можете да останете. Тоа не е возможно. Значи ова е должност. Размислувајте за Кришна. Размислувајте за Кришна. Ќе мора да размислувате за нешто. Така, што е лошо, ако размислувате за Кришна? Кришна има толку многу активности, толку многу книги и толку многу нешта. Кришна доаѓа тука. Имаме томови и томови од книги. Ако сакате да размислувате за Кришна, ние може да ви дадеме многу книги што не може да ги завршите целиот свој живот, иако ги читате дваесет и четири часа. Така, да се размислува за Кришна, тоа доволно. Размислувај за Кришна. Man-manā bhava. Ох, јас можам да размислувам за тебе.

Исто како лице кое му служи на некој газда. Ох, тој секогаш мисли на газдата. Ох, јас мора да бидам таму во девет часот, инаку газдата ќе биде незадоволен. Тој размислува со некоја цел. Таков вид на размислување не е добар. Потоа, поради тоа, тој вели, bhava mad-bhaktaḥ (БГ 9.34). "Ти само размислувај за Мене со љубов". Кога господарот, кога, мислам, кога слугата мисли на господарот, тоа не е љубов. Тој размислува за фунта-шилинг-пени. "Бидејки ако јас не отидам во мојата канцеларија, во девет часот, ох, ќе задоцнам и јас ќе изгубам два долари. " Поради тоа, тој размислува, не за господарот, тој размислува за фунта-шилинг-пени. Така, тој вид на размислување нема да те спаси. Поради тоа, Тој вели, bhava mad-bhaktaḥ. "Ти само стани Мој посветеник. Потоа, твоето размислување за Мене ќе биде добро. " И што е тоа бхакти? Mad-bhaktaḥ.

Предаден... Предаденост значи служење. Mad-yājī (БГ 9.34). Ти му служиш на Господ. Исто како што сме ние тука ангажирани секогаш. Секогаш кога ќе дојдеш ќе не најдеш ангажирани во некоја служба. Така, ние имаме направено некоја служба. Само за да размислуваме за Кришна.