MK/Prabhupada 1068 - Постојат Три Типа на Активности според Различните Модуси на Природата

Претходна страна - Видео 1067

Следна страна - Видео 1069

Original Vaniquotes page in English

---

Load video

YouTube

YouTube might collect personal data. Privacy Policy

ContinueDismiss

660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

Господ, кој е пурнам или се-совршен, не може да падне под влијание на законите на материјалната природа. Поради тоа, една личност треба да биде доволно интелигентна, да знае дека освен Господ, никој не е сопственик на било што, во рамките на универзумот. Тоа е објаснето во Бхагавад Гита: „ahaṁ sarvasya prabhavo mattaḥ sarvaṁ pravartate“( „Јас сум изворот на сите духовни и материјални светови. Од мене се извира...“), „iti matvā bhajante māṁ budhā bhāva-samanvitāḥ“ (БГ 10.8), ( „Мудрите луѓе, кои тоа совршено го знаат - Ме служат со преданост и Ме слават со сето срце“ ). Господ е оригиналниот Креатор/Творец. Тој е создавач на Брахма, Тој е Создавач...Тоа е исто така објаснето. Тој е Создавач на Брахма. Во 11-тото Поглавје на Бхагавад Гита, Бог е наречен прапитамаха или прадедо (БГ 11.39), затоа што Брахма е наречен питамаха, дедо, а Тој е креатор на дедото, Брахма. Поради тоа, никој не треба да положи право на сопственост, на било што, туку би требал да ги прифати, само оние работи кои Господ му ги одредил, како квота неопходна за одржување во живот. Постојат многу примери, како да го искористиме она што Бог го одредил за нас. Тоа е исто така објаснето во Бхагавад Гита. Арџуна на почетокот одлучил дека нема да се бори. Тоа било неговато сопствено првобитно размислување. Арџуна, му рекол на Господ, дека не е возможно за него да ужива во кралството, после убивањето на неговите роднини. А таа концепција на гледање, била базирана на телесниот концепт на живот. Затоа што тој се поистоветил со материјалното тело и телата на своите роднини, браќа, внуци, таст т.е неговиот дедо, мислејќи дека тие се дел од неговото тело, а мислел на тој начин со цел да ги задоволи неговите телесни побарувања. И целата Бхагавад Гита била искажана од Господ, само да го промени неговиот агол на гледање на работите. И тој се согласил да делува под водството и упатствата на Господ. И тој рекол: „kariṣye vacanaṁ tava“(БГ 18.73), ( „Ќе ја извршам твојата наредба“ ).

Затоа, овој свет не е наменет за човечките суштества да се караат, како мачки и кучиња. Тие мора да бидат доволно интелигентни, да ја сфатат важноста на човечкиот живот и да одбијат да делуваат како обични животни. Човечкото суштество треба да ја сфати целта на човечкото постоење. Овие упатства се дадени, во целата Ведска литература, а суштината е дадена во Бхагавад Гита. Ведската литература е наменета за човечките суштества, а не за мачките и кучињата. Мачките и кучињата, може да ги убиваат животните наменети за нивното хранење, а за тоа никој нема да ги смета за грешни. Но, ако човекот убие животно, за задоволување на неговиот неконтролиран вкус, тој мора да биде одговорен за кршење на законите на природата. А, во Бхагавад Гита е прецизно објаснето дека постојат три типа на активности, според различните модуси на природата: активности во доброст, активности во страст, активности во незнаење. Слично на тоа има три типа на храна: храна во доброст, храна во страст, храна во незнаење. Тоа е прецизно објаснето и ако на вистински начин ги применуваме инструкциите на Бхагавад Гита, тогаш нашиот цел живот ќе постане прочистен и во крајна линија, ќе можеме да ја достигнеме конечната дестинација. „Yad gatvā na nivartante tad dhāma paramaṁ mama“ (БГ 15.6), ( „Личноста које ќе го достигне моето пребивалиште, повеќе не се враќа во овој материјален свет“ ).

Таа информација е дадена во Бхагавад Гита, во која е наведено дека над ова материјално небо има друго духовно небо, кое е наречено санатана небо. На ова небо, небо прекриено со материја, наоѓаме дека се е привремено. Манифестирано е, постои некое време, ни дава некој нус-производ, а потоа се намалува и исчезнува. Тоа е закон на материјалниот свет. Било да се работи за ова тело, било кој плод или било што, што е создадено, сетоа тоа има неизбежен крај. Значи, над овој привремен свет има друг свет за кој постои информација, дека paras „tasmāt tu bhāvaḥ anyaḥ“ (БГ 8.20), ( „Постои уште една вечна природа“ ). Има уште една природа која е вечна, санатана, значи вечно. И џивата е исто така опишана како санатана. „Mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ jīva-loke sanātanaḥ“ (БГ 15.7), ( „Живите суштества во овој условен свет се Мои вечни фрагменти, делчиња“ ). Санатана значи вечно. И Господ е опишан како Санатана, во 11-тото поглавје на Бхагавад Гита. И бидејќи имаме интимен однос со Господ и сите сме квалитативно еднакви...што еднакво се однесува на санатана - дхарма и санатана Врховната Личност и санатана живите суштества, затоа што сите тие се на еднакво квалитативно ниво. Затоа, целокупната цел на Бхагавад Гита е да ја оживее нашата вечна преокупација или санатана, што уште се вика санатана - дхарма или вечното делување на живите суштества. Ние сега сме привремено ангажирани, во различни активности и сите тие активности, биваат прочистени. Кога ќе се откажеме од сите привремени активности „sarva-dharmān parityajya“ (БГ 18.66), ( „Отфрли ги сите видови религија и само предади ми се на мене“ ), и кога ќе ги прифатиме активностите кои Врховниот Бог ги сака, тоа тогаш се нарекува, наше прочистено живеење.