MRD/Prabhupada 1059 - आल्केच कान कठा जम्मै कठा भगवान्कुङ खास सम्बन्ध लेह्ले

Previous Page - Video 1058

Next Page - Video 1060

Original Vaniquotes page in English

---

Load video

YouTube

YouTube might collect personal data. Privacy Policy

ContinueDismiss

660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

कान जाम्मै कठा भगवानकुङ विशेष सम्बन्ध लेह्के तर होस् सम्बन्ध जागदिके काने भक्ति जाट्के परिस्ले छिनिङ् पिहिन काने भगवान्कोके मात्र माले होस्कुङ सम्बन्ध घलिङ महाक्मलिङ् । कुसैद भर्मि भगवान्कुङ भक्त छाना टेध्याङ, होस् कठा भगवान्कुङ सोझो सम्बन्ध छान्ने । होस् काट् अत्यन्त विशद विषय आले । भगवान् हटै भक्तकुङ माझाङ इिर्हिन्च किसिमाङो पाँच सम्बन्ध लेह्ले । सेच मने भक्ति जाट्के हेक्ले, सक्रिय अवस्थाङ भक्ति जाट्के हेक्ले, लफौ हिसाबे भक्ति जाट्के हेक्ले, बा, बोइ हिसाबे भक्ति जाट्के हेक्ले, प्रेमियो रुपाङ घलिङ भक्ति जाट्के हेक्ले ।

हटै अर्जुन र भगवानकुङ सम्बन्ध लफौ लख ल्या । भगवान कानुङ लफा छान्के हेक्लेको । टर इस लफौ सम्बन्ध भौतिक जगताङो लफौ सम्बन्ध टेनाङ आकाश पातालो फरक ले । इस दिव्य लफौ सम्बन्ध टेच .... कान जम्मै कठा मालेह्ले । आल्केच कान कठा जम्मै कठा भगवान्कुङ खास सम्बन्ध लेह्ले तर होस् सम्बन्ध जागदिके काने भक्ति जाट्के परिस्ले । छिनिङ, पिहिन काने भगवान्कोके मात्र माले होस्कुङ सम्बन्ध घलिङ महाक्मलिङ । जम्मै जीवात्मामध्ये लाखौ करोडौँ जीवात्माध्ये कोही–कोही जीवे मात्र भगवान्कुङ शाश्वत सम्बन्ध जाट्के हेक्ले । इस् स्वरुप जागृतियो अवस्थाके स्वरुप–सिद्धि घलिङ टेछिस्ले । इसके स्वरुपो पुर्णता अथवा मुलभुत स्थितियो पुर्णता घलिङ टेके हेक्छिस्ले । अर्जुन भक्त लेकाङ हटै होस्को भगवान्कुङ लफा छान्काङ ।

अब इस भगवद्गीता अर्जुनके भगवाने टेलेको हटै अर्जुने कुटरि स्वीकार जाट्केलेको इस कुरा काने विचार जाट्के परिस्ले, कुटरी अर्जुने भगवद्गिता स्वीकार जाट्काङ । इस अध्याय १० साङले ।

अर्जुन उवाच

परं ब्रह्म परं धाम

पवित्रं परमं भवान्

पुरषं शाश्वतं दिव्यम

आदि देवम अजं विभुम्

आहुस् त्वाम ऋषयस् सर्वे

देवर्षिर नारदस तथा

असितो देवलो व्यासस्

स्वयं चैव ब्रवीषि मे

(९भ गी १०।१२(१३०)

सर्वम एतद ऋतम् मन्ये

यन् माम् वदसि केशव

न हि ते भगवन व्यक्तिमं

विदुर देवा न दानवास्

(९भ गी १०।१४०)

भगवान्कुङ मेङेरिङ भगवद्गीता सेप्याङ अर्जुने टेलेको प्रत्येक जीव ब्रह्म आले तर भगवान परमजीव अथवा परमब्रह्म आले, होस्कोज जम्मैयो परम आश्रय अथवा परमधाम आले । होस्को पवित्रतम् घलिङ टेछिस्ले । पवित्रतम् टेच जम्मै टेनाङ शुद्ध आले । होस्कोके पुरुषम् घलिङ टेछिस्ले । पुरुषम् परमभोक्ता आले । इतज शाश्वतम् टेच आदि अर्थात सतानत आले । दिव्यम् टेच दिव्य अथवा अलौकिक आले, आदिदेव टेच भगवान आले, अजम् टेच अजन्मा आले हटै विभुम् टेच कह्ङच आले ।

कोही–कोही कोइ हि र सोच्दिलेके टेध्याङ अर्जुन कृष्णकुङ लफा आले, हटै होस्कोई मेकुङ लफाके घलिङ होस्के हेक्लेको । तर भगवद्गीता पदिस्निसिङ मिगिनाङ इर्हिन्च शङ्का माह्स्के मेकोहोला अर्जुने इलाङ टेलेको, ङइ मात्र कृष्णके भगवान मन्दिच माले नारद, असित, देवल तथा व्यासदेव धिन्च कृह्ङच भर्मीकोइ घलिङ होस्कोके भगवान टेम स्वीकार जाट्मलेको । इरिहिन्च थुप्रै र्कह्ङच भर्मी को लेको जसे जम्मै आचार्य कोइ घलिङ स्वीकृत वैदिक ज्ञान वो प्रचार प्रसार जाट्मलेको । हटै अर्जुने टेलेको,“कृष्णकोई जे कुरा टेध्याङ र ङै सत्य मन्दिलाङ ।”