MY/Prabhupada 0011 - One Can Worship Krishna Within The Mind: Difference between revisions
(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Burmese (Myanmar) Pages with Videos Category:Prabhupada 0011 - in all Languages Category:MY-Quotes - 1974 Category:MY-...") |
(Vanibot #0005 edit: add new navigation bars (prev/next)) |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
[[Category:Burmese (Myanmar) Language]] | [[Category:Burmese (Myanmar) Language]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | |||
{{1080 videos navigation - All Languages|Burmese (Myanmar)|MY/Prabhupada 0010 - Don't Try To Imitate Krishna|0010|MY/Prabhupada 0012 - The Source Of Knowledge Should Be By Hearing|0012}} | |||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | |||
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | ||
<div class="center"> | <div class="center"> | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
<!-- BEGIN AUDIO LINK --> | <!-- BEGIN AUDIO LINK --> | ||
<mp3player> | <mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/740417BG.BOM_clip.mp3</mp3player> | ||
<!-- END AUDIO LINK --> | <!-- END AUDIO LINK --> | ||
Latest revision as of 04:14, 15 October 2017
Lecture on BG 4.28 -- Bombay, April 17, 1974
ဘ(က္)သီး ရစာမ္ရိသ္ စီႏၶဴ မွာေဖာ္ျပထားတဲ႔ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပံုျပင္မဟုတ္ဘူး။ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေလးပါ။ အဲဒီမွာေဖာ္ျပထားတာက ဘုရားရွင္ရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ႕သာဝကတစ္ဦး ျဖစ္တဲ႔ ဘ္ရာမန တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူဟာ အလြန္ထူျခားတဲ႔ အလုပ္အေကြ်း အရ္က်န ကို ဘုရားရွင္ကို ဆက္ကပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ေငြမရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ တစ္ရက္မွာ သူဟာ ဘာဂဝဒ္ေဟာၾကားေနတာကို နားေထာင္ရင္း အဲဒီမွာ သူၾကားတာက ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏ ကို စိတ္ထဲကလည္း ပူေဇာ္လို႔ရတယ္ဆိုျပီး။ အဲဒါနဲ႔ သူကဒီအခြင့္အေရးကို ရေအာင္ယူလိုက္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက ၾကာျပီ စဥ္းစားေနတာ ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏကို ဘယ္လို ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ ပူေဇာ္ရမလဲလို႔။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ေငြမရွိဘူး။ ဒါနဲ႔ သူဒီအခ်က္ျဖစ္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘုရားရွင္ ကရိသ်ွ္ဏကို စိတ္ထဲကလည္းပူေဇာ္လို႔ရတယ္ဆိုတာကို မွတ္သားထားလိုက္တာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ဂိုးဒါဝရီျမစ္မွာ ေရခ်ိဳးျပီး သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္မွာထိုင္တယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ အလြန္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ႔ စင္မ္ဟာစန ျဖစ္တဲ႔ ပလႅင္ၾကီးကို စိတ္ထဲမွာ တည္ေဆာက္တယ္။ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြစီခ်ယ္ထားတဲ႔ ပလႅင္ေပၚမွာ ဆင္းတုေတာ္ကိုထားျပီး ဆင္းတုေတာ္ကိုသူေရခ်ိဳးေပးတယ္။ ဂဂၤါျမစ္ေရ ယမုနာျမစ္ေရ ဂိုဒါဝရီျမစ္ေရ နရ္မဒါျမစ္ေရ ကာေဝရီျမစ္ေရနဲ႔ ေရခ်ိဳးေပးတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက ဆင္းတုေတာ္ကို ဝတ္လဲေတာ္ေကာင္းမြန္စြာ ဆင္ျမန္းေပးတယ္။ ပန္းကုံးမ်ားနဲ႔ ပူေဇာ္တယ္။ ျပီးေတာ့ ေသခ်ာခ်က္ျပဳတ္တယ္။ စိတ္ထဲကေနျပီးေတာ့ ႏို႔ထမင္းကို ခ်က္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကအဲဒီႏို႔ထမင္းကို အရမ္းပူေနလာဆိုျပီး စမ္းၾကည့္ ခ်င္လာတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စိတ္ကူးထဲမွာ ေအးသြားလို႔။ သိပ္မပူေတာ့လို႔။ ဒါနဲ႔ သူက သူ႔လက္ညိႈးကို စိတ္ကူးထဲမွာ ထည့္ၾကည့္လိုက္တာ သူ႔လက္ညိႈးေလာင္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ သူတရားထိုင္ေနတာ ပ်က္သြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အျပင္မွာ ဘာမွ မရွိလို႔ဘဲ ျဖစ္တယ္။ သူ႔ စိတ္ကူးထဲမွာပဲ သူကအကုန္လံုးလုပ္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္ညိႈး ကေတာ့ ေလာင္သြားျပီ။ အဲဒီမွာ သူအံ႔ၾသသြားတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဝိတ္ကူန္ထ မွာရွိတဲ႔ ဘုရားရွင္ နာရာယဏ ကျပံဳးေတာ္မူတယ္။ ဒါနဲ႔ လ(က္)ခ်မီး မယ္ေတာ္ကေမးတယ္။ " ဘာလို႔ အရွင္ျမတ္ဘုရား ျပံဳးေတာ္မူပါသလဲ။" "ငါ့ရဲ႕ သာဝကတစ္ဦးက ဒီလိုပဲ ငါ့ကို ပူေဇာ္ေနလို႔" ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕ လူေတြလႊတ္ျပီး သူ႔ကို ဝိတ္ကူန္ထကို ေခၚလာခဲ႔ပါ"လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ(က္)သီး ယိုးဂ ဟာအင္မတန္မွ ေကာင္းမြန္လွတယ္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လဲဆိုေတာ့ ဆင္းတုေတာ္ကို ၾကီးက်ယ္တဲ႔ ပူေဇာ္မႈ လုပ္ဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေတာင္မွ သင္က အဲဒါကို စိတ္ထဲမွာလုပ္လို႔ရတယ္။ အဲဒီလို လည္းျဖစ္ေအာင္လုပ္လို႔ရတယ္။