NEW/Prabhupada 1063 - Newari page title BG intro part 7: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Newari Pages with Videos Category:Prabhupada 1063 - in all Languages Category:NEW-Quotes - 1966 Category:NEW-Quotes -...")
 
(Vanibot #0019: LinkReviser - Revised links and redirected them to the de facto address when redirect exists)
 
Line 10: Line 10:
[[Category:Newari Language]]
[[Category:Newari Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Newari|NEW/Prabhupada 1062 - Newari page title BG intro part 6|1062|NEW/Prabhupada 1064 - Newari page title BG intro part 8|1064}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 22: Line 25:


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:660219BG-NEW_YORK_clip07.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660219BG-NEW_YORK_clip07.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 31: Line 34:
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->


'''Hindi'''
झीँस थो वर्तमान जीवनयें न थौ ज्याया फल, कृयाकलाप या मजा कया चोनईमा अथे यदि जी ब्यापारी ख व जी बुद्धी लगे याना छुहे व्यापार या लगे जुया धासा तर व्यापार मभिन धासा जीगु फुक्व देवा फया वनी । थथे जसी जी दुःखी जुई । थथे यानी जिमिन्स सकल क्षेत्र यें थौ थौ जीवनभर थौये ज्याया फल । भोग्या चोनईमा थो त कर्म धाई । थथे यानी ईश्वर जीव ब प्रकृति वा भगवान् वा जिवित बस्तुपी भौतिक प्रकृति, शाश्वत बजे, अले थो फक्व क्रियाकलापपो ।


जैसे इस जीवन में भी, हम कार्यकलापों का भोग करते हैं, अपने कार्यकलापों का फल उदाहरणार्थ मान लें कि मैं व्यापारी हूँ और मैंने बुद्धि के बल पर कठोर श्रम किया है और बहुत सम्पत्ति संचित कर ली है अब मैं भोक्ता हूँ इसी तरह, मान लें कि मैने व्यापार शुरु किया बहुत धन लगाकर, लेकिन मैं उसे सफल बनाने में असफल रहा...मेरा सारा धन जाता रहा तो मैं दुख का भोक्ता हो जाता हूं तो इसी तरह, जीवन के हर क्षेत्र में हम भोक्ता हैं, अपने कर्म का फल भोगते हैं यह कर्म कहलाता है ।  
थो फुक्व विषयवस्तुया बारे भगवद् गीताये उल्लेख यानातउ दु । आ थो न्याता विषय मध्ये भगवान् जीव भौतिक प्रकृति व समय । थो पेटा वस्तुपी हे शाश्वत जया च्वनी । आ प्रकृतिया अभिव्यक्ति जुई अस्थाई ख तर थो मिथ्या मखु । सु सु दार्शनिक पिन्स थो भौतिक प्रकति मिथ्या ख ध्याना तर भगवद् गीता वा वैष्णव पिनी दर्शन या अनसार थो जगतया अभिव्यक्ति त मिथ्या या रुपये स्वीकार यानाचोयगु दु इम्स थो अभिव्यक्ति त वास्तविक तर अस्थायी ख ध्यानी चोनी अर्थे सर्गया ये बादल वची व क्रमश वषृ क्रतु शुरु जुई अन्ला वर्षा क्रतु ये झिपिन्स गर्थे फुवथ्या दाउक्क जु ख नईया । अले वर्षा क्रतु बोन्धुका बादल न छध्या बना लुप्त जुई । अथै याना थौ भौतिक अभिव्यक्ति छौ समयया अन्तराल ये खने दई । थो जानकारी जिम्स भगवद् गीताया पन्ना लाँ बोनानी पाए जुई । भूत्वा भूत्वा प्रलियते ([[Vanisource:BG 8.19 (1972)|भ गी ८।१९]]) थो अभिव्यक्ति वा प्रकाश ये वई विचित्र समयया अन्तरालये खने दई व तना वनी ।  प्रकृतिया ज्या थो हे ख । तर थो ज्या नित्य जुया चोनी । थोहे जुया प्रकृति ट नित्य माने जुया ख । थो मिथ्या मखु । छया धासा भगवान् वो न थो स्वीकार याना बिज्याऊ ख, धया च्वउदु मम् प्रकृति–जीगु प्रकृति–ध्यानी । अपरेयाम ईतस्तु विध्दिमे प्रकृतिम परम ([[Vanisource:BG 7.5 (1972)|भ गी ७।५]])  भिन्न प्रकृति, विखण्ड जुउ प्रकृति अपरा प्रकृति थो भौतिक प्रकृति भगवान् लाँ विखण्ड जुऊ शक्ति ख । अले सकल जीव पी इपी न भगवान् या शक्ति स्वरुप ख तर बायाबऊँ, विखण्डित जुया वाऊ अवस्थाये इपी नित्य जुयाच्वोनी थथे जुइ बेले भगवान्, जीवपी, प्रकृति,भौतिक प्रकृति, समय थीपी फुक्व शाश्वत रहेजुया च्वोनी टर मेग वस्त, कर्म नित्य मखु । कर्म या क्रयाकलापया प्रभाव न्हापा लान्सीया पुलाऊँ जुई फ । झिमिन्स असिम समय लान्सी याना ह्यौ ज्या या नतिजा या कारण या कि दुख कि सुख भोगयाना च्वना । यसान जिपिन्स थौ थौ ज्या वा कर्मया नतिजा ट बदलेया फई । थथे यात जिमी थगहे शुद्ध ज्ञानये निर्भर जुईन । झीपि निसन्देह विभिन्न किसिमया ज्या ये  लगेजया खनईया । झिपी थपिन्स हे मम्हस्या चनी गज्यु ज्या याता सनान्ना धका व गज्यू ज्या वो झिपिन्न कृया प्रतिक्रिया लिसे मुक्त जुइृफई धका मम्हसिन । थो जानकारी न भगवद गीता ये स वियातौ दु ।  


तो ये बातें, ईश्वर, जीव, प्रकृति, या भगवान, जीव, भौतिक प्रकृति, काल और हमारे कर्म, इन बातों की व्याख्या भगवद्-गीता में की गई है अब इन पांचों में से, ईश्वर, जीव, प्रकृति तथा काल, ये चारों शाश्वत हैं अब प्रकृति की अभिव्यक्ति अस्थायी हो सकती है, लेकिन यह मिथ्या नहीं है कुछ दार्शनिक कहते हैं कि यह भौतिक प्रकृति मिथ्या है, लेकिन भगवद्-गीता या वैष्णवों के दर्शन के अनुसार वे जगत की अभिव्यक्ति को मिथ्या स्वीकार नहीं करते हैं । वे इस अभिव्यक्ति को वास्तविक किन्तु अस्थायी मानते हैं । यह उस बादल के सदृश है जो आसमान में घूमता रहता है और वर्षा ऋतु का अागमन होता है, और वर्षा ऋतु के तुरंत बाद, हरियाली छा जाती है फसल में, हम देखते हैं । अौर ज्योंही वर्षा ऋतु समाप्त होती है, तब बादल छट जाते हैं । आम तौर पर, धीरे-धीरे, सारी फसल सूख जाती है और फिर से भूमि बंजर हो जाती है । इसी प्रकार, यह भौतिक अभिव्यक्ति भी निश्चित अंतराल में होती है हम भगवद्-गीता के पन्नों से, यह जान पाएंगे, समझ पाएंगे । भूतवा भूत्वा प्रलीयते ([[Vanisource:BG 8.19|भ गी ८।१९]]) । यह अभिव्यक्ति एक निश्चित अंतराल के लिए शानदार रहती है, और फिर से लुप्त हो जाती है । प्रकृति इस रूप में कार्यशील है लेकिन यह निरन्तर चलता रहता है, इसलिए प्रकृति शाश्वत है । यह मिथ्या नहीं है । क्योंकि भगवान नें स्वीकार किया है, मम प्रकृति, "मेरी प्रकृति ।" अपरेयम इतस तु विद्धि मे प्रकृतिम् पराम ([[Vanisource:BG 7.5|भ गी ७।५]]) भिन्ना प्रकृति, भिन्ना प्रकृति, अपरा प्रकृति । यह भौतिक प्रकृति (अपरा प्रकृति) परमेश्वर की भिन्न शक्ति है, और जीव, वे भी परमेश्वर की शक्ति हैं, लेकिन वे विलग नहीं । वे नित्य संबंधित हैं । तो भगवान, जीव, प्रकृति, भौतिक प्रकृति, और काल वे सभी शाश्वत हैं । लेकिन कर्म, शाश्वत नहीं है । कर्म या कार्यकलाप के फल पुरातन हो सकते हैं । हम अनादी काल से अपने शुभ अौर अशुभ कर्मफलों को भोग रहे हैं, लेकिन फिर भी, हम अपने कर्म, या कार्यकलाप के फल को बदल सकते हैं । यह परिवर्तन हमारे ज्ञान की पुर्णता पर निर्भर करता है । हम निस्संदेह विभिन्न प्रकार के कर्मों में व्यस्त रहते हैं, लेकिन हम यह नहीं जानते हैं कि किस प्रकार के कर्म हम करें जिससे हम कर्मफल से मुक्ति प्राप्त कर सकें । इसका भी वर्णन भगवद्-गीता में हुअा है ।
आ स्वयनु ईश्वर या अवस्था ख सर्वोच्च चेतनशील जुईन जीवपी वय भगवान्या छौ अंश जुयजुया चेतनशील जुईन्न जीवपी नाप चेतना देन जीव पन्त प्रकृतिया रुपये वर्णन यानातगुद तर थो निगु मध्ये, छगु चै पकृति, ट न प्रकृति या रुपये स बर्णन यानातगुदु तर थो निगु मध्ये;छगु चै प्रकृति, जीवपी , चेतनशील दु मेगु चै प्रकृति ये चेतना मगु पाउ थो हेक ख थोय कारण जीव, प्रकृति यात श्रेष्ठ मान्याओऊ दु छया धासा वया चेतना भगवान्या नाँप मिलेजु भगवान्या चेतना परम यजुया सुना व जीव , परम चेतनशील य ख धका दाबी यो मजु अज्यू गन सिद्ध अवस्था थे थ्यै साना जीव परम चेतना गुबलेन जुई फई मखुँ थज्यू दाबी याई पी भ्रमपूर्ण सिद्धान्त ख भ्रमिक सिद्धान्त वयन जीव चेतनशील ज्या ख तर परम चेतनशील ज्या ख तर परम चेतनशील गबेल न मखु
 
अब, ईश्वर परम चेतना-स्वरूप है ईश्वर की स्थिति, या परमेश्वर भगवान परम चेतना-स्वरूप हैं और जीव, भगवान का अंश होने के कारण, वह भी चेतन है । एक जीव भी चेतन है । जीव तथा भौतिक प्रकृति दोनें को प्रकृति बताया गया है, लेकिन इन दोनो में से केवल एक प्रकृति, जीव, ही चेतन है । दूसरी प्रकृति चेतन नहीं है । यही अंतर है । इसलिए जीव प्रकृति परा या उत्कृष्ट कहलाती है क्योंकि जीव, भगवान जैसी चेतना से युक्त है भगवान की चेतना परम है अौर किसी को यह दावा नहीं करना चाहिए कि जीव, जीव भी परम चेतन है । नहीं । जीव कभी भी परम चेतन नहीं हो सकता है किसी भी सिद्ध अवस्था में यह एक भ्रामक सिद्धांत है यह भ्रामक सिद्धांत है लेकिन वह चेतन है बस लेकिन परम चेतन नहीं
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 13:27, 10 June 2018



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York


झीँस थो वर्तमान जीवनयें न थौ ज्याया फल, कृयाकलाप या मजा कया चोनईमा अथे यदि जी ब्यापारी ख व जी बुद्धी लगे याना छुहे व्यापार या लगे जुया धासा तर व्यापार मभिन धासा जीगु फुक्व देवा फया वनी । थथे जसी जी दुःखी जुई । थथे यानी जिमिन्स सकल क्षेत्र यें थौ थौ जीवनभर थौये ज्याया फल । भोग्या चोनईमा थो त कर्म धाई । थथे यानी ईश्वर जीव ब प्रकृति वा भगवान् वा जिवित बस्तुपी भौतिक प्रकृति, शाश्वत बजे, अले थो फक्व क्रियाकलापपो ।

थो फुक्व विषयवस्तुया बारे भगवद् गीताये उल्लेख यानातउ दु । आ थो न्याता विषय मध्ये भगवान् जीव भौतिक प्रकृति व समय । थो पेटा वस्तुपी हे शाश्वत जया च्वनी । आ प्रकृतिया अभिव्यक्ति जुई अस्थाई ख तर थो मिथ्या मखु । सु सु दार्शनिक पिन्स थो भौतिक प्रकति मिथ्या ख ध्याना । तर भगवद् गीता वा वैष्णव पिनी दर्शन या अनसार थो जगतया अभिव्यक्ति त मिथ्या या रुपये स्वीकार यानाचोयगु दु । इम्स थो अभिव्यक्ति त वास्तविक तर अस्थायी ख ध्यानी चोनी । अर्थे सर्गया ये बादल वची व क्रमश वषृ क्रतु शुरु जुई अन्ला वर्षा क्रतु ये झिपिन्स गर्थे फुवथ्या दाउक्क जु ख नईया । अले वर्षा क्रतु बोन्धुका बादल न छध्या बना लुप्त जुई । अथै याना थौ भौतिक अभिव्यक्ति छौ समयया अन्तराल ये खने दई । थो जानकारी जिम्स भगवद् गीताया पन्ना लाँ बोनानी पाए जुई । भूत्वा भूत्वा प्रलियते (भ गी ८।१९) थो अभिव्यक्ति वा प्रकाश ये वई विचित्र समयया अन्तरालये खने दई व तना वनी । प्रकृतिया ज्या थो हे ख । तर थो ज्या नित्य जुया चोनी । थोहे जुया प्रकृति ट नित्य माने जुया ख । थो मिथ्या मखु । छया धासा भगवान् वो न थो स्वीकार याना बिज्याऊ ख, धया च्वउदु मम् प्रकृति–जीगु प्रकृति–ध्यानी । अपरेयाम ईतस्तु विध्दिमे प्रकृतिम परम (भ गी ७।५) भिन्न प्रकृति, विखण्ड जुउ प्रकृति अपरा प्रकृति थो भौतिक प्रकृति भगवान् लाँ विखण्ड जुऊ शक्ति ख । अले सकल जीव पी इपी न भगवान् या शक्ति स्वरुप ख तर बायाबऊँ, विखण्डित जुया वाऊ अवस्थाये । इपी नित्य जुयाच्वोनी । थथे जुइ बेले भगवान्, जीवपी, प्रकृति,भौतिक प्रकृति, समय थीपी फुक्व शाश्वत रहेजुया च्वोनी टर मेग वस्त, कर्म नित्य मखु । कर्म या क्रयाकलापया प्रभाव न्हापा लान्सीया पुलाऊँ जुई फ । झिमिन्स असिम समय लान्सी याना ह्यौ ज्या या नतिजा या कारण या कि दुख कि सुख भोगयाना च्वना । यसान जिपिन्स थौ थौ ज्या वा कर्मया नतिजा ट बदलेया फई । थथे यात जिमी थगहे शुद्ध ज्ञानये निर्भर जुईन । झीपि निसन्देह विभिन्न किसिमया ज्या ये लगेजया खनईया । झिपी थपिन्स हे मम्हस्या चनी गज्यु ज्या याता सनान्ना धका व गज्यू ज्या वो झिपिन्न कृया प्रतिक्रिया लिसे मुक्त जुइृफई धका मम्हसिन । थो जानकारी न भगवद गीता ये स वियातौ दु ।

आ स्वयनु ईश्वर या अवस्था ख सर्वोच्च चेतनशील जुईन । जीवपी वय भगवान्या छौ अंश जुयजुया चेतनशील जुईन्न । जीवपी नाप चेतना देन । जीव पन्त प्रकृतिया रुपये वर्णन यानातगुद । तर थो निगु मध्ये, छगु चै पकृति, ट न प्रकृति या रुपये स बर्णन यानातगुदु । तर थो निगु मध्ये;छगु चै प्रकृति, जीवपी , चेतनशील दु । मेगु चै प्रकृति ये चेतना मगु । पाउ थो हेक ख । थोय कारण जीव, प्रकृति यात श्रेष्ठ मान्याओऊ दु छया धासा वया चेतना भगवान्या नाँप मिलेजु । भगवान्या चेतना परम ख । यजुया सुना व जीव न, परम चेतनशील य ख धका दाबी यो मजु । अज्यू गन सिद्ध अवस्था थे थ्यै साना जीव परम चेतना गुबलेन जुई फई मखुँ । थज्यू दाबी याई पी भ्रमपूर्ण सिद्धान्त ख । भ्रमिक सिद्धान्त । वयन जीव चेतनशील ज्या ख । तर परम चेतनशील ज्या ख । तर परम चेतनशील गबेल न मखु ।