NL/Prabhupada 0159 - Grote plannen om mensen te leren om hard te werken: Difference between revisions

Latest revision as of 22:39, 1 October 2020

Vorige Pagina - Video 0158

Volgende Pagina - Video 0160

Lecture on SB 5.5.15 -- Vrndavana, November 3, 1976

In grote steden als Calcutta, Bombay, Londen, New York is iedereen heel hard aan het werken. Niet dat ze in de grote steden hun voedsel gemakkelijk kunnen verkrijgen. Nee. Iedereen moet werken. En iedereen werkt hard. Denk je dat iedereen op hetzelfde niveau zit? Nee. Dat is niet mogelijk. Het lot. Een man werkt hard dag en nacht, vierentwintig uur, alleen om twee capātīs te krijgen, dat is alles. We hebben dat gezien in Bombay. Ze leven in zulke rotte omstandigheden dat ze zelfs overdag een petroleumlamp moeten gebruiken. In zo'n plek leven ze, en zulke vieze omstandigheden. Betekent het dat iedereen in Bombay zeer luxueus leeft? Nee. Net zo gaat het in elke stad. Het is niet mogelijk. Je kan je economische positie niet verbeteren door hard te werken. Dat is niet mogelijk. Je werkt hard of je werkt niet, wat voor je bestemd is zal je krijgen. Daarom moet onze energie gebruikt worden ... mal-loka-kāmo mad-anugrahārthaḥ. De energie moet gebruikt om Kṛṣṇa te plezieren. Dat moet gebeuren. Energie moet worden gebruikt voor dat doel, geen energie verspillen alleen voor valse hoop dat; "Ik zal gelukkig worden. Ik zal dit doen. Ik zal dat doen. Ik zal geld verdienen als dit ..." Het verhaal van de pottenbakker. De pottenbakker maakt plannen. Hij heeft een paar potten en hij maakt plannen; "Nu heb ik deze vier potten en ik zal ze verkopen. Ik zal wat winst maken. Dan zullen er tien potten zijn. Dan zal ik tien potten verkopen en ik zal wat winst maken. Ik krijg twintig potten en vervolgens dertig potten, veertig potten. Op deze manier zal ik miljonair worden. En dan zal ik trouwen, en ik zal mijn vrouw onder controle houden op deze en die manier. En als ze niet gehoorzaamt dan zal ik haar schoppen op deze manier." Dus toen hij schopte, schopte hij de potten en alle potten braken. (gelach) Dus dan was zijn droom verdwenen. Zie je? Net zo dromen wij alleen maar. Met een paar potten zijn we alleen aan het dromen dat; "Deze potten zullen vermeerderd worden in zoveel potten, zoveel potten, zoveel potten," dan is het over. Maak geen ideeën, plannen. De guru, de spiritueel leraar en de overheid moeten oppassen dat; "Deze dwazen geen plannen zullen maken. Deze dwaas zal geen plan maken om gelukkig te zijn." Na yojayet karmasu karma-mūḍhān. Dit is karma-jagat, deze wereld, dat is deze materiële wereld. Ze hebben al de neiging, dus wat is het nut? Loke vyayāyāmiṣa-madya-sevā nityāstu jantuḥ. Net als het seksleven. Het seksleven is natuurlijk. Er is geen universitair onderwijs nodig hoe om te genieten van seks. Ze zullen ervan genieten. "Niemand wordt geleerd hoe te huilen of hoe te lachen of hoe te genieten van het seksleven." Er is een Bengaals gezegde. Dat is natuurlijk. Je hebt geen opleiding voor dit karma nodig. Nu zijn ze grote plannen aan het maken om mensen te leren hoe hard te werken. Dit is zonde van de tijd. Onderwijsinstellingen zouden de mensen moeten leren hoe Kṛṣṇa-bewust te worden, niet om dit of dat te worden. Dat is zonde van de tijd, want dat programma zal nooit succesvol zijn. Tal labhyate duḥkhavad anyataḥ sukhaṁ kālena sarvatra gabhīra-raṁhasā. De wet van de natuur werkt; Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ (BG 3.27). Daarom, onze Vedische beschaving is dat de mensen tevreden zijn in hun eigen positie, een brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. Wat hij door Gods genade heeft, hij was tevreden. De echte energie werd gebruikt om in aanmerking te komen om de genade van Kṛṣṇa te ontvangen. Dat is nodig, hoe te leren hoe je over te geven aan Kṛṣṇa. Then ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi (BG 18.66). Dat was het einde. In India vinden we niet dat ... De grote wijzen, ṛṣis, ze schreven zoveel boeken, maar ze leefden in een huisje. Alleen de koningen, de kṣatriya bouwden grote paleizen omdat ze moesten regeren. Niemand anders. Ze leefden een heel eenvoudig leven. Geen tijd verspillen voor zogenaamde economische ontwikkeling, wolkenkrabbers bouwen, metro's enzovoort. Dit is niet de Vedische beschaving. Dit is een asurische beschaving.

@@ Line 7: / Line 7: @@
 [[Category:NL-Quotes - in India, Vrndavana]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0158 - Moeder-dodende beschaving|0158|NL/Prabhupada 0160 - Krishna is aan het protesteren|0160}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 15: / Line 18: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|Ng4S1fHsJKU|Grote, Grote Plannen Om Mensen Op Te Leiden Tot Hard Werken - Prabhupāda 0159}}
+{{youtube_right|Df2BUmpkfuU|Grote plannen om mensen te leren om hard te werken<br /> - Prabhupāda 0159}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/761103SB.VRN_clip2.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/761103SB.VRN_clip2.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 27: / Line 30: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-In grote, grote steden als Calcutta, Bombay, Londen, New York, is iedereen heel hard aan het werken. Niet dat men in de grote steden hun voedsel gemakkelijk kan vastkrijgen. Nee. Iedereen moet werken. En iedereen werkt hard. Denkt u dat iedereen op hetzelfde niveau van functie zit? Nee. Dat is niet mogelijk. Het lot. Het lot. Een man werkt hard dag en nacht, vierentwintig uur; gewoon voor twee capātīs te krijgen, dat is alles. We hebben gezien in Bombay. Ze leven in zulke rotte omstandigheden dat ze zelfs overdag een petroleumlamp moeten gebruiken. In zo'n plek leven ze, en onder zo'n vieze omstandigheden. Betekent het dat iedereen in Bombay zeer luxueus leeft? Nee. Op dezelfde manier gaat het in elke stad. Het is niet mogelijk. U kunt uw economische positie niet verbeteren door hard te werken. Dat is niet mogelijk. Je werkt hard of je werkt niet, wat is bestemd voor u zal u krijgen. Daarom moet onze energie gebruikt worden ... mal-loka-Kamo mad-anugrahārthaḥ. De energie moet gebruikt voor Kṛṣṇa te behagen. Dat moet gebeuren. Energie moet worden gebruikt voor dat doel, energie verspillen voor valse hoop dat "ik zal gelukkig worden. Ik zal dit doen. Ik zal dat doen. Ik zal geld verdienen als deze. I. .. " Het verhaal van de pottenbakker. De pottenbakker plant. Hij heeft weinig potten gekregen en hij plant, "Nu heb ik deze vier potten en ik zal ze verkopen. Ik zal wat winst maken. Dan zullen er tien potten zijn. Dan zal ik tien potten verkopen, zal ik wat winst maken. Ik krijg twintig potten en vervolgens dertig potten, veertig potten. Op deze manier zal ik miljonair worden. En op dat moment zal ik trouwen, en ik zal mijn vrouw controleren op deze manier en op die manier. En als ze niet gehoorzaamt, dan zal ik haar schoppen op deze manier. " Dus toen hij trapte, trapte hij de potten en alle potten braken. (Gelach) Dus dan was zijn droom verdwenen. Zie je? Netzo dromen wij simpelweg. Met weinig potten zijn we simpelweg aan het dromen dat "Deze potten zullen verhoogd worden in zoveel potten, zoveel potten, zoveel potten," en dan ben ik klaar. Stel je geen dingen voor, maak plannen. dat is ... De Guru, de spirituele leraar en de overheid moeten oppassen dat "Deze rakkers mogen geen plannen maken. Deze schurk mag geen plannen maken om gelukkig te zijn. "Na yojayet karmasu karma-mūḍhān. Dit is karma-jagat, deze wereld. Zo werkt deze materiële wereld. Ze hebben al de neiging, dus wat is het nut? Loke vyayāyāmiṣa-Madya-seva nityāstu jantuḥ. Net als het seksleven. Het seksleven is natuurlijk. Men heeft geen nood aan universitair onderwijs om te genieten van seks. Ze zullen ervan genieten. Niemand ... "Niemand wordt geleerd hoe te huilen of hoe te lachen of hoe te genieten van het seksleven." Er is een Bengaals gezegde. Dat is natuurlijk. Je hebt geen opleiding voor deze karma nodig. Nu zijn ze grote, grote plannen aan het maken om mensen op te leiden harder te werken. Dit is zonde van de tijd. Onderwijsinstellingen zouden er moeten zijn om de mensen te leren hoe Kṛṣṇa-bewust te worden, niet om dit of dat te worden. Dat is een zonde van de tijd, want dat programma zal nooit succesvol zijn. Tal labhyate duḥkhavad anyataḥ Sukham Kalena sarvatra gabhīra-raṁhasā. De wet van de natuur werkt Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ Karmani sarvaśaḥ ([[Vanisource:BG 3.27|BG 3.27]]). Wat dan ook ... Daarom is onze Vedische beschaving er dat de mensen tevreden zijn in hun eigen positie, een brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. Wat hij ook kreeg door Gods genade, hij was tevreden. De echte energie werd gebruikt om in aanmerking te komen voor de genade van Kṛṣṇa te ontvangen. Dat is gevraagd, hoe je te leren overgeven aan Kṛṣṇa. Then ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi ([[Vanisource:BG 18.66|BG 18.66]]). Dat was het einde. In India vinden we niet dat ... De grote wijzen, ṛṣis, ze schreven zoveel boeken, maar ze leefden in een huisje. Alleen de koningen, de kṣatriya, ze bouwden grote, grote paleizen omdat ze moesten regeren. Niemand anders. Ze leefden een heel eenvoudig leven, heel eenvoudig leven. Geen tijd voor zogenaamde economische ontwikkeling, wolkenkrabbers bouwen, metro's en zo verder, enzovoort. Dit was niet de Vedische beschaving. Dit is een asurische beschaving.
+In grote steden als Calcutta, Bombay, Londen, New York is iedereen heel hard aan het werken. Niet dat ze in de grote steden hun voedsel gemakkelijk kunnen verkrijgen. Nee. Iedereen moet werken. En iedereen werkt hard. Denk je dat iedereen op hetzelfde niveau zit? Nee. Dat is niet mogelijk. Het lot. Een man werkt hard dag en nacht, vierentwintig uur, alleen om twee capātīs te krijgen, dat is alles. We hebben dat gezien in Bombay. Ze leven in zulke rotte omstandigheden dat ze zelfs overdag een petroleumlamp moeten gebruiken. In zo'n plek leven ze, en zulke vieze omstandigheden. Betekent het dat iedereen in Bombay zeer luxueus leeft? Nee. Net zo gaat het in elke stad. Het is niet mogelijk. Je kan je economische positie niet verbeteren door hard te werken. Dat is niet mogelijk. Je werkt hard of je werkt niet, wat voor je bestemd is zal je krijgen. Daarom moet onze energie gebruikt worden ... mal-loka-kāmo mad-anugrahārthaḥ. De energie moet gebruikt om Kṛṣṇa te plezieren. Dat moet gebeuren. Energie moet worden gebruikt voor dat doel, geen energie verspillen alleen voor valse hoop dat; "Ik zal gelukkig worden. Ik zal dit doen. Ik zal dat doen. Ik zal geld verdienen als dit ..." Het verhaal van de pottenbakker. De pottenbakker maakt plannen. Hij heeft een paar potten en hij maakt plannen; "Nu heb ik deze vier potten en ik zal ze verkopen. Ik zal wat winst maken. Dan zullen er tien potten zijn. Dan zal ik tien potten verkopen en ik zal wat winst maken. Ik krijg twintig potten en vervolgens dertig potten, veertig potten. Op deze manier zal ik miljonair worden. En dan zal ik trouwen, en ik zal mijn vrouw onder controle houden op deze en die manier. En als ze niet gehoorzaamt dan zal ik haar schoppen op deze manier." Dus toen hij schopte, schopte hij de potten en alle potten braken. (gelach) Dus dan was zijn droom verdwenen. Zie je? Net zo dromen wij alleen maar. Met een paar potten zijn we alleen aan het dromen dat; "Deze potten zullen vermeerderd worden in zoveel potten, zoveel potten, zoveel potten," dan is het over. Maak geen ideeën, plannen. De guru, de spiritueel leraar en de overheid moeten oppassen dat; "Deze dwazen geen plannen zullen maken. Deze dwaas zal geen plan maken om gelukkig te zijn." Na yojayet karmasu karma-mūḍhān. Dit is karma-jagat, deze wereld, dat is deze materiële wereld. Ze hebben al de neiging, dus wat is het nut? Loke vyayāyāmiṣa-madya-sevā nityāstu jantuḥ. Net als het seksleven. Het seksleven is natuurlijk. Er is geen universitair onderwijs nodig hoe om te genieten van seks. Ze zullen ervan genieten. "Niemand wordt geleerd hoe te huilen of hoe te lachen of hoe te genieten van het seksleven." Er is een Bengaals gezegde. Dat is natuurlijk. Je hebt geen opleiding voor dit karma nodig. Nu zijn ze grote plannen aan het maken om mensen te leren hoe hard te werken.  Dit is zonde van de tijd. Onderwijsinstellingen zouden de mensen moeten leren hoe Kṛṣṇa-bewust te worden, niet om dit of dat te worden. Dat is zonde van de tijd, want dat programma zal nooit succesvol zijn. Tal labhyate duḥkhavad anyataḥ sukhaṁ kālena sarvatra gabhīra-raṁhasā. De wet van de natuur werkt; Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ ([[NL/BG 3.27|BG 3.27]]). Daarom, onze Vedische beschaving is dat de mensen tevreden zijn in hun eigen positie, een brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. Wat hij door Gods genade heeft, hij was tevreden. De echte energie werd gebruikt om in aanmerking te komen om de genade van Kṛṣṇa te ontvangen. Dat is nodig, hoe te leren hoe je over te geven aan Kṛṣṇa. Then ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi ([[NL/BG 18.66|BG 18.66]]). Dat was het einde. In India vinden we niet dat ... De grote wijzen, ṛṣis, ze schreven zoveel boeken, maar ze leefden in een huisje. Alleen de koningen, de kṣatriya bouwden grote paleizen omdat ze moesten regeren. Niemand anders. Ze leefden een heel eenvoudig leven. Geen tijd verspillen voor zogenaamde economische ontwikkeling, wolkenkrabbers bouwen, metro's enzovoort. Dit is niet de Vedische beschaving. Dit is een asurische beschaving.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->