NL/Prabhupada 0210 - De hele Bhakti-marga hangt af van de genade van de Heer
Lecture on SB 1.15.30 -- Los Angeles, December 8, 1973
Dus als je Bhagavad-gītā wil begrijpen, dan moeten we ze begrijpen op dezelfde manier als de persoon die ze rechtstreeks te horen kreeg. Dit heet het paramparā systeem. Stel dat ik iets heb gehoord van mijn spirituele leraar, dat betekent dat ik u hetzelfde vertel. Dus dit is het paramparā systeem. Je kunt je niet voorstellen wat mijn spirituele meester zei. Of zelfs als je een aantal boeken leest, begrijp je niet, tenzij je het leert van mij. Dit heet het paramparā systeem. Je kunt niet over de hogere goeroe springen, ik wil zeggen, verwaarlozing van de volgende ācārya, onmiddellijk naar de volgende ācārya. Net als deze Caitanya Mahaprabhu cult; we kunnen Caitanya Mahāprabhu niet rechtstreeks begrijpen. Het is niet mogelijk. We moeten hem begrijpen door de Gosvamis. Daarom vindt u in de Caitanya-caritamrta en aan het eind van elk hoofdstuk dat de schrijver zegt, rūpa-ragunātha-pade ... Wat is dat? Kṛṣṇadāsa.
- śrī-rūpa-ragunātha-pade yāra āśa
- caitanya-caritāmṛta kahe kṛṣṇa-dāsa
Dit is het proces. Hij zegt niet: "Ik heb de Heer Caitanya Mahaprabhu direct begrepen." Nee, dat is geen begrip. Dat is dwaasheid. Je kunt niet begrijpen wie Caitanya Mahāprabhu is. Daarom herhaalt hij, rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa caitanya-caritāmṛta kahe kṛṣṇa-dāsa. "Ik ben Kṛṣṇa dāsa, Kavirāja, die altijd ondergeschikt is aan de Gosvamis." Dit is het paramparā systeem. Ook Narottama Dasa Ṭhākura zegt, ei chay gosāi jār tār mui "Ik ben dienaar van die persoon die deze zes Gosvamis heeft aanvaard als zijn meester. Ik ben niet van plan om dienaar van eender welke persoon te worden die dit systeem niet accepteert of..." Daarom zeggen we, of bieden we ons gebed tot onze spirituele meester, rūpānuga-varāya te, rūpānuga-varāya te, want hij volgt Rūpa Gosvāmī, daarom accepteren we hem, de spirituele leraar. Niet dat men meer wordt dan Rūpa Gosvāmī of meer dan ... Nee Tāṅdera caraṇa-sebi-bhakta-sane vās Dit is het paramparā systeem.
Nu hier wordt hetzelfde herhaald: Arjuna, die rechtstreeks te horen kreeg van Kṛṣṇa. Soms zeggen sommige mensen - het is oplichterij - dat "Arjuna rechtstreeks gehoord heeft van Kṛṣṇa maar we vinden Kṛṣṇa niet in onze aanwezigheid, dus hoe kan ik het accepteren? " Het is niet een kwestie van directe aanwezigheid, want je hebt geen idee van de absolute kennis. Kṛṣṇa's woorden, Bhagavad-gītā, verschillen niet van Kṛṣṇa. Er is geen verschil met Kṛṣṇa. Wanneer u Bhagavad-gītā hoort, hoort u rechtstreeks van Kṛṣṇa, want Kṛṣṇa is niet verschillend. Kṛṣṇa is absoluut. Kṛṣṇa, Kṛṣṇa's naam, Kṛṣṇa's vorm, Kṛṣṇa's kwaliteiten, Kṛṣṇa's instructies, alle Kṛṣṇa's, ze zijn allemaal Kṛṣṇa. Ze zijn allemaal Kṛṣṇa. Dit moet begrepen worden. Ze zijn niet anders dan Kṛṣṇa. Daarom Kṛṣṇa's vorm hier, Hij is Kṛṣṇa. Hij is geen standbeeld. "Hij is een marmeren standbeeld." Nee, hij is Kṛṣṇa. Hij verscheen voor je omdat je Kṛṣṇa niet kan zien. U kunt steen, hout zien; daarom is Hij in die vorm verschenen. Je denkt dat het steen en hout is, maar hij is niet van steen en hout; Hij is Kṛṣṇa. Dit heet Absolute Waarheid. Evenzo, Kṛṣṇa's woorden zijn niet verschillend van Kṛṣṇa. Wanneer Kṛṣṇa's woorden verschijnen in de Bhagavad Gita, dat is Kṛṣṇa.
Net als de Zuid-Indiase brāhmaṇa. Zodra hij zijn ... opende, Hij was analfabeet, hij kon Bhagavad-gītā niet lezen. Maar zijn Guru Mahārāja zei "Jij zal elke dag achttien hoofdstukken van de Bhagavad-gītā lezen." Dus was hij verbaasd, dat "ik ben analfabeet, ik kan niet ... Oke, breng me de ..., de Bhagavad Gita." Dus hij was in een Ranganatha tempel. Hij nam de Bhagavad Gita en ging als volgt. Hij kon niet lezen. Dus zijn vrienden die hem kenden, ze waren aan het lachen, "Nou, brāhmaṇa, hoe ben je de Bhagavad-gītā aan het lezen? ' Hij gaf geen antwoord, omdat hij wist dat zijn vrienden een grapje maakten omdat "ik weet het ook niet ... ik ben analfabeet." Maar toen Caitanya Mahāprabhu kwam, was hij ook verbaasd, "Brāhmaṇa, ben je de Bhagavad-gītā aan het lezen? ' Hij zei: "Meneer, ik ben analfabeet. Ik kan niet lezen. Het is niet mogelijk. Maar mijn Guru Mahārāja beval mij om te lezen. Wat kan ik doen? Ik heb dit boek genomen." Dit is een ware volgeling van het woord van de goeroe. Hij is analfabeet. Hij kan niet lezen. Er is geen mogelijkheid. Maar zijn Guru Mahārāja beval het, "Je moet Bhagavad-gītā dagelijks lezen, achttien hoofdstukken." Wat is dit? Dit heet vyavasāyātmikā buddhiḥ. Ik kan heel incompleet zijn. Het maakt niet uit. Maar als ik probeer de woorden van mijn Guru Mahārāja te volgen, dan word ik compleet.
Dit is het geheim. Yasya deve parā bhaktir yathā deve tathā gurau (ŚU 6.23). Als men een sterk geloof heeft in de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods en evenveel vertrouwen heeft in goeroe, yathā deve tathā gurau, dan manifesteren de geschriften zich. Het is niet het onderwijs. Het is niet de scholing. Het is het geloof in Kṛṣṇa en goeroe. Daarom zegt Caitanya-caritamrta, guru-kṛṣṇa-kṛpāya pāya bhakti-latā-bīja (CC Madhya 19.151). Niet door het onderwijs, niet door scholing, dat zegt het nooit. Caitanya Mahāprabhu zegt, guru-kṛṣṇa-kṛpāya, door de genade van de goeroe, door de genade van Kṛṣṇa. Het is een kwestie van genade. Het is niet een kwestie van scholing, weelde of rijkdom. Nee. De hele bhakti-marga is afhankelijk van de genade van de Heer. Dus moeten de genade zoeken. Athāpi te deva padāmbuja-dvaya-prasada-leśānugṛhīta eva hi, Janati tattvam ... (SB 10.14.29). Prasāda-leśa, leśa, betekent fractie. Iemand die een fractie van genade heeft ontvangen van de Allerhoogste, hij kan begrijpen. Anderen, na cānya eko 'pi ciraṁ vicinvan. Anderen kunnen doorgaan met speculeren voor miljoenen jaren. Het is onmogelijk te begrijpen. Dus daarom presenteren we Bhagavad-Gita zoals het is, omdat wij Bhagavad-gītā voorstellen zoals ze werd begrepen door Arjuna. Wij gaan niet naar Dr Radhakrishnan, deze geleerde, die geleerde, deze schurk,... Nee, dat doen we niet. Dat is niet onze zaak. Onze zaak is paramparā.