NL/Prabhupada 0329 - Dood een koe of dood een stuk groente, de zondige reactie is daar
Room Conversation -- April 23, 1976, Melbourne
Mijnheer Dixon: De kritiek op het eten van vlees, doet die voortvloeien uit het feit dat dieren hun leven, die worden toegekend...
Prabhupāda: Groenten hebben leven.
Mijnheer Dixon: Ja. Wat ik vraag is dat omdat de dieren een hogere prioriteit in het leven hebben dan groenten?
Prabhupāda: Geen kwestie van prioriteit. Onze filosofie is dat we de dienaar van God zijn. En God zal eten, en wat voor resten van levensmiddelen Hij ook zal laten staan, dat zullen we nemen. Dus in de Bhagavad-gītā... Je zoekt dit vers. Patraṁ puṣpaṁ phalaṁ toyaṁ yo me bhaktyā prayacchati (BG 9.26). Net zoals je hier bent gekomen. Dus als ik u iets eetbaars wil aanbieden, is het mijn plicht om u te vragen, "Mijnheer Nixon, welk voedsel wilt u eten?" Dus u dicteert: "Ik vind dit heel erg lekker." Dan, als ik u dit voedsel aanbiedt, dan word u blij. Dus we hebben Kṛṣṇa in deze tempel geroepen, dus we wachten, wat voor voedsel Hij wil eten? Dus Hij zei dat...
Guru-kṛpā: "Als iemand mij met liefde en toewijding een blad, een bloem, fruit of water aanbiedt, ik zal het accepteren."
Prabhupāda: Patraṁ puṣpaṁ phalam. Hij vraagt een heel simpel ding wat iedereen kan aanbieden. Net als een klein blad, patram, een klein bloempje, puṣpam, een beetje fruit, een beetje vloeistof, water of melk. Dus bieden wij dat aan. Wij maken verschillende variaties met deze ingrediënten, patraṁ puṣpaṁ phalaṁ toyam (BG 9.26), en nadat Kṛṣṇa heeft gegeten, nemen we het. We zijn dienaar; we nemen de restanten van voedsel achtergelaten door Kṛṣṇa. We zijn geen vegetariër noch nonvegetariër. We zijn prasādian. Het maakt ons niet uit, groente of geen groente, want of je een koe doodt of een groente doodt, de zondige daad is er. En volgens de wet van de natuur, er wordt gezegd dat de dieren, die geen handen hebben, dat is het voedsel voor de dieren met de handen. We zijn ook dieren met handen. Wij menselijke wezens, we zijn ook dieren met handen, en zij zijn dieren - geen hand, maar vier poten. En er zijn dieren die geen poot hebben, dat is groente. Apadāni catuṣ-padām. Deze dieren, die geen poten hebben, zij zijn voedsel voor dieren met vier poten. Net als de koe gras eet, de geit eet gras. Dus het eten van groente, er is geen krediet. Dan zijn de geiten en de koeien meer krediet, hebben meer krediet, omdat ze niets aanraken, behalve groente. Dus we zijn niet aan het prediken om geiten en koeien te worden. Nee, we prediken dat je een dienaar van Kṛṣṇa wordt. Dus wat Kṛṣṇa eet, eten wij. Als Kṛṣṇa zegt dat "Geef me vlees, geef me eieren," dus zullen we Kṛṣṇa vlees en eieren aanbieden en wij zullen het nemen. Dus denk niet dat we op zoek zijn naar vegetarisch, nonvegetarisch. Nee. Dat is niet onze filosofie. Want of je neemt groente of je neemt vlees, je bent aan het doden. En je moet doden, want anders kun je niet leven. Dat is een natuurlijke manier.
Mijnheer Dixon: Ja.
Prabhupāda: Dus we zijn niet voor die manier.
Mijnheer Dixon: Nou, waarom zet je de kritiek op...
Prabhupāda: Kritiek op die manier, geen vlees eten, omdat de bescherming van de koe vereist is. Wij hebben melk nodig. En in plaats van het nemen van melk, als we de koeien eten, waar is dan de melk?
Mijnheer Dixon: Dus melk is erg belangrijk.
Prabhupāda: Zeer, zeer belangrijk.
Mijnheer Dixon: Op het gebied van de productie van voedsel voor de wereld, zou de wereld veel beter af zijn zonder het eten van dieren.
Prabhupāda: Nee, melk is nodig. Sommige vette vitaminevolle voedsel is nodig. Die noodzaak wordt geleverd door melk. Dus specifiek...
Mijnheer Dixon: Kon u niet al de noodzaak die u nodig heeft uit granen krijgen?
Prabhupāda: Granen, nee. Granen, ze zijn zetmeel. Volgens de medische wetenschap, hebben we vier verschillende groepen nodig: zetmeel, koolhydraten, eiwitten en vetten. Dat is vol voedsel. Dus je kunt al deze dingen krijgen door het eten van rijst, dahl - peulvruchten, en tarwe. Deze dingen bevatten.... Peulvruchten en tarwe bevatten eiwitten. En melk bevat ook eiwit. Dus eiwit hebben we nodig. Vet krijgen we van melk. Vet is vereist. En groenten, koolhydraten; en voedsel graan, zetmeel. Dus als je lekkere levensmiddelen bereidt met al deze ingrediënten, krijg je vol. En biedt het aan Kṛṣṇa aan, dan is het gezuiverd. Dan ben je vrij van alle zondige activiteiten. Anders, zelfs als je groente doodt, ben je zondig, omdat het leven heeft. Je hebt geen recht om een ander leven te doden. Maar je moet leven op het leven. Dit is je positie. Daarom is de oplossing dat je prasādam neemt. Als er zonde is door het eten van groente of vlees gaat het naar de eter. We nemen de resten, dat is alles.