NL/Prabhupada 0514 - Plezier betekent een beetje minder pijn

Revision as of 11:11, 18 July 2016 by ErikAlbers (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0514 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1973 Category:NL-Quotes - Lec...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973

Dus onze werkelijke zaak is om brahma-bhūtaḥ te worden. Dus wie kan het worden? Dat is al uitgelegd. Kṛṣṇa heeft het al uitgelegd dat, wat is dat vers? Yam hi na vyathayanty ete. Vyathayanti, doet geen pijn. Materieel, materiele last, dat is altijd lastig. Zelfs dit lichaam. Dit is ook een andere belasting. We moeten het verdragen. Dus als men niet verstoord wordt door deze lichamelijke pijn en genot... Er is geen plezier, gewoon pijn. Hier, plezier betekent een beetje afwezigheid van pijn. Net zoals je hier een infectie hebt. Hoe heet dat? Infectie? Phoṛā? Dus het is altijd pijnlijk. En door medische toepassing, wanneer de pijn een beetje wordt verlicht, je denkt dat "Nu is het geluk." Maar de infectie is er. Hoe kun je gelukkig zijn? Dus hier, eigenlijk is er geen geluk, maar we denken dat we zo veel manier om gelukkig te worden hebben ontdekt. Net als er ziekte is. We hebben medicatie ontdekt. We hebben medische universiteit ontdekt. Fabricage, grote, grote arts, M.D., FRCS. Maar dat betekent niet dat je zult leven. Nee, je moet sterven, meneer. Dus de infectie is er. Een kleine applicatie van tijdelijke medicatie, het kan... Daarom is er totaal geen geluk in deze materiële wereld. Daarom zei Kṛṣṇa zei: "Waarom voel je je gelukkig? Je moet sterven, immers, dat is niet je zaak. Je bent eeuwig, maar toch moet je de dood accepteren." Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9) Dit is je echte probleem.

Maar deze schurken weten het niet. Ze denken dat de dood natuurlijk is - na de dood is alles klaar. Nu zo lang ik niet sterf, laat me genieten. Ṛṇaṁ kṛtvā ghṛtaṁ pibet. Genieten betekent... Volgens ons Indiase systeem, hun plezier is niet-vlees eten zoals in de westerse landen. Hun plezier is het meer eten van ghee, mollig worden, vet. Dat is hun plezier.' Dus Cārvāka Muni heeft aanbevolen, "Nu eet ghee en geniet van het leven." Kachori, samosā, allemaal gemaakt van ghee bereiding. Dan: "Ik heb geen geld, meneer. Waar zal ik ghee krijgen?" Ṛṇaṁ kṛtvā. "Bedel, leen, steel, krijg ghee." Op de een of andere manier, zwarte markt, witte markt, op elke manier. Breng geld en ghee, dat is alles. Ṛṇaṁ kṛtvā ghṛtaṁ pibet. "Eet zoveel mogelijk ghee." Ṛṇaṁ kṛtvā ghṛtaṁ pibet yāvād jīvet sukham. Jīvet. Sukhaṁ jīvet. "Zo lang als je leeft, leef vrolijk, heel mooi." Dat is de theorie van alle Europese filosofen. Leef vrolijk. Maar de filosoof wordt verlamd aan het einde. Zijn vrolijkheid is voltooid. Wie is die filosoof die verlamd is geraakt? Dus ze maken al deze theorieën. Niet alleen Europese filosofen, een filosoof in India, Dr. Radhakrishnan, Hij is nu verlamd aan de hersenen.

Dus ze begrijpen niet dat er een bestuurder is. We kunnen theoretiseren en zo veel manieren van ons gelukkige leven. Maar je kunt niet gelukkig zijn, meneer, zo lang als je dit materiële lichaam hebt. Dat is een feit. Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). Daarom intelligente personen, ze moeten zijn... Kṛṣṇa maakt iedereen intelligent: "Jij boefje, je bent onder het lichamelijk begrip van het leven. Je beschaving heeft geen waarde. Het is deugniet beschaving."