NL/Prabhupada 0549 - Het werkelijke doel van yoga is om de zintuigen te beheersen
Lecture on BG 2.62-72 -- Los Angeles, December 19, 1968
Tamāla Kṛṣṇa: "... van de zintuigen, een persoon ontwikkelt gehechtheid voor hen, en uit deze gehechtheid ontwikkelt zich lust en uit lust ontstaat woede (BG 2.62)." Commentaar. "Iemand die niet Kṛṣṇa-bewust is is onderworpen aan materiële verlangens de objecten van de zintuigen overwegend. De zintuigen hebben echte betrokkenheid nodig, en als ze niet betrokken zijn bij de transcendentale liefdevolle dienst van de Heer, zullen ze zeker proberen betrokkenheid te zoeken in de dienst van het materialisme."
Prabhupāda: Ja. Hier is het geheim van het yoga-systeem. Yoga indriya-saṁyama. Het werkelijke doel van yoga is om de zintuigen te beheersen. Onze materiële activiteiten betekent om de zintuigen betrokken te krijgen in een bepaalde doelstelling of plezier. Dat is onze materiële betrokkenheid. En yoga-systeem betekent dat je de zintuigen beheerst en onthecht de zintuigen van materieel plezier, of materieel plezier en pijn, en leidt het af, concentreer je op het zien van de Superziel Viṣṇu in jezelf. Dat is het werkelijke doel van yoga. Yoga betekent niet... Natuurlijk, in het begin zijn er verschillende regels en voorschriften, zithouding om de geest onder controle te brengen. Maar ze beeindigen zichzelf niet. Het einde is om het materiele betrokkenheid te stoppen en spirituele betrokkenheid te beginnen. Dus hier wordt uitgelegd. Ga door met lezen.
Tamāla Kṛṣṇa: "Iedereen in de materiële wereld, inclusief Heer Śiva en Heer Brahmā - om maar te zwijgen van de andere halfgoden in de hemelse planeten - is onderworpen aan de invloed van de zinsobjecten ".
Prabhupāda: Zintuigelijke voorwerpen, ja.
Tamāla Kṛṣṇa: "Zintuigelijke voorwerpen. En de enige methode uit van deze puzzel van het materiële bestaan te komen is om Kṛṣṇa-bewust te worden."
Prabhupāda: Het is geleerd van de Vedische literatuur dat... Natuurlijk tonen ze ons, Heer Śiva, Heer Brahmā. Ze werden soms ook aangetrokken door zinsobjecten. Net als Heer Brahmā, zijn dochter Sarasvatī... Sarasvatī wordt beschouwd als de meest perfecte vorm van schoonheid, vrouwelijke schoonheid, Sarasvatī. Dus Heer Brahmā raakte betoverd door de schoonheid van zijn dochter gewoon om ons het voorbeeld te tonen dat zelfs persoonlijkheden als Heer Brahmā soms betoverd worden. Dit māyā is zo sterk. Hij vergat dat "Ze is mijn dochter." Dan om dit teniet te doen met boetedoening, moest Brahmā het lichaam verlaten. Deze verhalen zijn er in het Śrīmad-Bhāgavatam. Op dezelfde manier, Heer Śiva ook, toen Kṛṣṇa verscheen voor hem als Mohinī-mūrti... Mohinī-mūrti... Mohinī betekent de meest betoverende, mooie vrouwelijke vorm. Heer Śiva werd ook gek op haar. Dus waar ze ook heenging, ging Heer Śiva haar achterna. En er wordt gesteld dat, terwijl achter Mohinī-mūrti aangaan, Heer Śiva had ontladingen. Dus deze voorbeelden zijn er. Zoals is vermeld in de Bhagavad-gītā, daivī hy eṣā guṇamayī mama māyā duratyayā (BG 7.14). De hele materiële energie betoverend ieder van ons door deze schoonheid, de vrouwelijke schoonheid. Eigenlijk is er geen schoonheid. Het is een illusie. Śaṅkarācārya zegt dat "Je bent op zoek naar deze schoonheid, maar heb je deze schoonheid geanalyseerd? Wat is de schoonheid?" Etad rakta-māṁsa-vikāram. Het is net als onze studenten, Govinda dāsī en Nara-nārāyaṇa, vorming van het gips. Op dit moment is er geen aantrekkingskracht. Maar dit gips, wanneer het mooi zal worden geschilderd, zal het zo aantrekkelijk zijn. Op dezelfde manier is dit lichaam een combinatie van bloed en spieren en aders. Als je het bovenste deel van je lichaam weg snijdt, zodra je naar binnen kijkt, het zijn allemaal onaangename verschrikkelijke dingen. Maar naar buiten toe zo geschilderd door de illusoire kleur van māyā, oh, het ziet er erg aantrekkelijk. En dat trekt onze zintuigen aan. Dit is de oorzaak van onze gebondenheid.