NL/Prabhupada 0630 - Er is geen reden tot treuren want de ziel blijft bestaan: Difference between revisions

Latest revision as of 16:28, 29 January 2021

Vorige Pagina - Video 0629

Volgende Pagina - Video 0631

Lecture on BG 2.28 -- London, August 30, 1973

Pradyumna: Vertaling: "Alle geschapen wezens zijn aanvankelijk ongemanifesteerd, in hun tussen-toestand zijn ze gemanifesteerd en wanneer ze worden vernietigd zijn ze opnieuw ongemanifesteerd. Wat valt er dus te treuren?

Prabhupāda: Dus de ziel is eeuwig. Dus er is niets, geen reden tot treuren, want de ziel blijft bestaan. Zelfs als het lichaam is vernietigd is er geen reden tot treuren. En degenen die dat niet geloven: "Er is geen ziel, alles was leegte in het begin." Dus in het begin was er leegte en in het midden is het gemanifesteerd. Dan is het weer leegte. Dus leegte naar leegte, wat valt er te treuren? Dit is het argument dat Kṛṣṇa geeft. Op beide manieren kan je niet treuren. Dan?

Pradyumna: (commentaar) "Maar zelfs als we, alleen om te argumenteren, de atheïstische theorie accepteren, dan is er nog steeds geen reden om te treuren. Afgescheiden van het afzonderlijk bestaan van de ziel blijven de materiële elementen ongemanifesteerd voor de schepping. Vanuit deze subtiele toestand van het ongemanifesteerde komt de manifestatie. Net als uit ether de lucht wordt gegenereerd, uit lucht wordt vuur gegenereerd, uit vuur wordt water gegenereerd en uit water wordt aarde gemanifesteerd. Uit de aarde worden vele variëteiten van manifestaties ..."

Prabhupāda: Dit is het proces van de schepping. Uit ether, dan de hemel, dan lucht, dan vuur, dan water, dan aarde. Dit is het scheppingsproces. Ja.

Pradyumna: "Neem bijvoorbeeld een grote wolkenkrabber gemanifesteerd uit de aarde. Wanneer het wordt gedemonteerd, de manifestatie wordt weer ongemanifesteerd en blijft als atomen in het eindstadium. De wet van behoud van energie blijft, maar in de loop van de tijd worden dingen gemanifesteerd en ongemanifesteerd. Dat is het verschil. Wat voor reden is er dan om te treuren hetzij in het stadium van manifestatie of ongemanifesteerd? Op de een of andere manier, zelfs in het ongemanifesteerde stadium zijn de dingen niet verloren. Zowel in het begin en aan het einde blijven alle elementen ongemanifesteerd, en alleen in het midden zijn ze gemanifesteerd, en dit maakt geen echt materieel verschil. En als we de Vedische conclusie accepteren zoals in de Bhagavad-gītā staat; antavanta ime dehāḥ (BG 2.18), dat deze materiële lichamen vergankelijk zijn na verloop van tijd; nityasyoktāḥ śarīriṇaḥ (BG 2.18), maar dat de ziel eeuwig is, dan moeten we altijd onthouden dat het lichaam als een kledingstuk is. Dus waarom treuren over het verwisselen van een kledingstuk? Het materiële lichaam heeft geen feitelijk bestaan in relatie tot de eeuwige ziel. Het is zoiets als een droom. In een droom kunnen we denken aan vliegen in de lucht of op een wagen zitten als een koning. Maar als we wakker worden kunnen we zien dat we niet in de lucht zijn noch op een wagen zitten. De Vedische wijsheid moedigt zelfrealisatie op basis van het niet-bestaan van het materiële lichaam. Daarom, in beide gevallen, of men gelooft in het bestaan van de ziel of dat men niet gelooft in het bestaan van de ziel, is er geen reden tot treuren voor het verlies van het lichaam."

@@ Line 6: / Line 6: @@
 [[Category:NL-Quotes - in United Kingdom]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0629 - Wij zijn verschillende kinderen van God in verschillende kledij|0629|NL/Prabhupada 0631 - Ik ben eeuwig, het lichaam is niet eeuwig, dat is een feit|0631}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 14: / Line 17: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|Jo6Re2kYJh0|Er is geen reden tot weeklagen omdat de ziel zal blijven bestaan<br />- Prabhupāda 0630}}
+{{youtube_right|T4-N7_COJh8|Er is geen reden tot treuren want de ziel blijft bestaan<br />- Prabhupāda 0630}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
-<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/730830BG-LON_clip_01.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/730830BG-LON_clip_01.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 26: / Line 29: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
-Pradyumna: Vertaling: "Alle geschapen wezens zijn ongemanifesteerd in hun begin, gemanifeseerd in hun tussentijdse staat, en opnieuw ongemanifesteerd wanneer ze worden vernietigd. Dus wat is er voor klaagzang?"
+Pradyumna: Vertaling: "Alle geschapen wezens zijn aanvankelijk ongemanifesteerd, in hun tussen-toestand zijn ze gemanifesteerd en wanneer ze worden vernietigd zijn ze opnieuw ongemanifesteerd. Wat valt er dus te treuren?
-Prabhupāda: Dus ziel is eeuwig. Dus er is niets, geen reden tot weeklagen, want de ziel blijft bestaan. Zelfs als het lichaam is vernietigd is er geen reden tot weeklagen. En degenen die niet geloven dat "Er is geen ziel, alles was leegte in het begin,..." Dus in het begin was er leegte en in het midden wordt gemanifesteerd. Dan weer leegte. Dus leegte naar leegte, waar sprake is van klaagzang? Dit is het argument wat Kṛṣṇa geeft. Beide manieren waarop je niet kunt klagen. Dan?
+Prabhupāda: Dus de ziel is eeuwig. Dus er is niets, geen reden tot treuren, want de ziel blijft bestaan. Zelfs als het lichaam is vernietigd is er geen reden tot treuren. En degenen die dat niet geloven: "Er is geen ziel, alles was leegte in het begin." Dus in het begin was er leegte en in het midden is het gemanifesteerd. Dan is het weer leegte. Dus leegte naar leegte, wat valt er te treuren? Dit is het argument dat Kṛṣṇa geeft. Op beide manieren kan je niet treuren. Dan?
-Pradyumna: (commentaar) "Maar zelfs als, als zaak voor het argument, we de atheïstische theorie accepteren, dan is er nog steeds geen reden tot weeklagen. Afgezien van het afzonderlijk bestaan van de ziel, blijven de materiële elementen ongemanifesteerd voor de schepping. Vanuit deze subtiele toestand van het ongemanifesteerde komt manifestatie. Net als uit ether, wordt de lucht gegenereerd; uit de lucht, wordt het vuur opgewekt; van vuur, wordt water gegenereerd; en uit het water, aarde wordt gemanifesteerd. Van de aarde, vele variëteiten van manifestaties..."
+Pradyumna: (commentaar) "Maar zelfs als we, alleen om te argumenteren, de atheïstische theorie accepteren, dan is er nog steeds geen reden om te treuren. Afgescheiden van het afzonderlijk bestaan van de ziel blijven de materiële elementen ongemanifesteerd voor de schepping. Vanuit deze subtiele toestand van het ongemanifesteerde komt de manifestatie. Net als uit ether de lucht wordt gegenereerd, uit lucht wordt vuur gegenereerd, uit vuur wordt water gegenereerd en uit water wordt aarde gemanifesteerd. Uit de aarde worden vele variëteiten van manifestaties ..."
-Prabhupāda: Dit is het proces van de schepping. Uit ether, dan de lucht, dan lucht, dan vuur, vervolgens water, vervolgens aarde. Dit is het proces van de schepping. Ja.
+Prabhupāda: Dit is het proces van de schepping. Uit ether, dan de hemel, dan lucht, dan vuur, dan water, dan aarde. Dit is het scheppingsproces. Ja.
-Pradyumna: "Neem bijvoorbeeld een grote wolkenkrabber gemanifesteerd uit de aarde. Wanneer het wordt gedemonteerd, de manifestatie wordt weer ongemanifesteerd en blijft atomen in het eindstadium. De wet van behoud van energie blijft, maar in de loop van de tijd worden dingen gemanifesteerd en ongemanifesteerd. Dat is het verschil. Dan wat is de oorzaak voor weeklagen, hetzij in het stadium van de manifestatie of ongemanifesteerd? Op de een of andere manier, zelfs in het ongemanifesteerde stadium, dingen zijn niet verloren. Zowel in het begin en aan het eind blijven alle elementen ongemanifesteerd, en alleen in het midden zijn ze gemanifesteerd, en dit maakt geen echte materieel verschil. En als we de Vedische conclusie accepteren zoals vermeld in de Bhagavad-gītā (antavanta ime dehāḥ) dat deze materiële lichamen vergankelijk zijn in de loop van de tijd (nityasyoktāḥ śarīriṇaḥ) maar dat de ziel eeuwig is, dan moeten we altijd onthouden dat het lichaam als een kledingstuk is. Daarom waarom weeklagen over de verandering van het kledingstuk? Het materiele lichaam heeft geen feitelijk bestaan in relatie tot de eeuwige ziel. Het is zoiets als een droom. In een droom kunnen we denken aan vliegen in de lucht of zittend op een strijdwagen als een koning, maar als we wakker worden kunnen we zien dat we niet in de lucht zijn, noch gezeten op de strijdwagen. De Vedische wijsheid moedigt zelfrealisatie aan en de basis van het niet-bestaan van het materiële lichaam. Daarom wordt in beide gevallen, of men gelooft in het bestaan van de ziel of men niet gelooft in het bestaan van de ziel, er is geen reden tot weeklagen voor het verlies van het lichaam."
+Pradyumna: "Neem bijvoorbeeld een grote wolkenkrabber gemanifesteerd uit de aarde. Wanneer het wordt gedemonteerd, de manifestatie wordt weer ongemanifesteerd en blijft als atomen in het eindstadium. De wet van behoud van energie blijft, maar in de loop van de tijd worden dingen gemanifesteerd en ongemanifesteerd. Dat is het verschil. Wat voor reden is er dan om te treuren hetzij in het stadium van manifestatie of ongemanifesteerd? Op de een of andere manier, zelfs in het ongemanifesteerde stadium zijn de dingen niet verloren. Zowel in het begin en aan het einde blijven alle elementen ongemanifesteerd, en alleen in het midden zijn ze gemanifesteerd, en dit maakt geen echt materieel verschil. En als we de Vedische conclusie accepteren zoals in de Bhagavad-gītā staat; ''antavanta ime dehāḥ'' ([[NL/BG 2.18|BG 2.18]]), dat deze materiële lichamen vergankelijk zijn na verloop van tijd; ''nityasyoktāḥ śarīriṇaḥ'' ([[NL/BG 2.18|BG 2.18]]), maar dat de ziel eeuwig is, dan moeten we altijd onthouden dat het lichaam als een kledingstuk is. Dus waarom treuren over het verwisselen van een kledingstuk?  Het materiële lichaam heeft geen feitelijk bestaan in relatie tot de eeuwige ziel. Het is zoiets als een droom. In een droom kunnen we denken aan vliegen in de lucht of op een wagen zitten als een koning. Maar als we wakker worden kunnen we zien dat we niet in de lucht zijn noch op een wagen zitten. De Vedische wijsheid moedigt zelfrealisatie op basis van het niet-bestaan van het materiële lichaam. Daarom, in beide gevallen, of men gelooft in het bestaan van de ziel of dat men niet gelooft in het bestaan van de ziel, is er geen reden tot treuren voor het verlies van het lichaam."
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->