NL/Prabhupada 0708 - Het verschil tussen het leven van een vis en mijn leven
Lecture on SB 3.26.32 -- Bombay, January 9, 1975
Omdat ik een spirituele ziel ben, heb ik niets te maken met deze materiële sfeer. Asaṅgo 'yaṁ puruṣaḥ. Deze spirituele ziel heeft hier niets te doen. Maar door materiële associatie, door verschillende processen, hebben we, ik bedoel te zeggen, dit lichaam, materiële lichaam, gegroeid, en nu zijn we hier ... Dat is verstrikt. Zoals een vis verstrikt raakt in een net, zo zijn wij, de levende wezens, verstrikt geraakt in het netwerk van alles dat bestaat uit materiële elementen. Een zeer lastige positie. Als een vis gevangen in het net van de visser, of māyā. Zo zijn we nu verstrikt in het netwerk dat door de materiële natuur is gecreëerd. Prakṛteḥ kriyamāṇāni guṇaiḥ karmāṇi sarva... (BG 3.27). Omdat we omgaan met een bepaald type geaardheid van de materiële natuur, zijn we nu verstrikt. Zoals een vis verstrikt is, op dezelfde manier, zijn wij ook verstrikt. Deze materiële wereld is als een grote oceaan, bhavārṇava. Arṇava betekent oceaan, en bhava betekent de situatie waar de herhaling van geboorte en dood plaatsvindt. Dit heet bhavārṇava. Anādi karama-phale, paḍi' bhavārṇava-jale. Anādi karma-phale: "Voor de schepping hadden mijn activiteiten geen gevolgen, maar op een of andere manier ben ik nu in deze oceaan van bhavārṇava, herhaalde geboorte en dood, gevallen. " Net zoals de verstrikte vis worstelt voor zijn bestaan, hoe uit het net te komen ... Hij heeft geen rust. Je ziet, zodra hij in het net gevangen is, "Fut! Fut! Fut! Fut! Fut!" Hij wil eruit. Dat is onze strijd om het bestaan, hoe eruit te komen. We weten het niet.
Hier kan je alleen uit komen, door de genade van Krishna. Hij kan alles. Hij kan je direct verlossing van deze verstrikking. Hoe kan Hij anders Almachtig genoemd worden? Ik kan er zelf niet uit. De vis kan er niet uit, maar... als de visser het wil, kan hij hem er meteen uit halen en terug in het water gooien. Dan heeft hij weer leven. Evenzo, als we ons overgeven aan Krishna, kan hij ons direct bevrijden. En Hij zegt: ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ (BG 18.66). Geef je gewoon over. De vissers ziet, "Fut! Fut! Fut!" maar als de vis zich over geeft... Hij wil zich over geven, maar hij kent de taal niet. Daarom blijft hij vast in het net. Maar als de visser wil, kan hij hem eruit halen en in het water gooien. Evenzo, als we ons overgeven aan Krishna... Voor dat proces van overgave is dit menselijk leven bedoeld. In een andere leven - de vis kan het niet, maar ik wel. Dat is het verschil tussen het leven van de vis en mijn leven. De verstrikte vis in het net heeft geen kracht. Hij is ten dode opgeschreven.