NL/Prabhupada 0718 - Zonen en discipelen moeten altijd gekastijd worden: Difference between revisions

Latest revision as of 13:50, 2 April 2021

Vorige Pagina - Video 0717

Volgende Pagina - Video 0719

Morning Walk -- February 1, 1977, Bhuvanesvara

Toegewijde: Śrīla Prabhupāda, net als dat verhaal met de schaar, hoe kunnen we de wetenschappers dwingen om Kṛṣṇa en de Bhagavad-gītā te aanvaarden?

Prabhupāda: Hmm?

Toegewijde: Hoe kunnen we de wetenschappers dwingen om de Bhagavad-gītā te aanvaarden? Het probleem schijnt te zijn ...

Prabhupāda: Nee, als het een feit is dan kan je dwingen, als het een feit is. En als het geen feit is dan is het koppigheid. Als het realiteit is kan je dwingen, net zoals een vader zijn kind dwingt: "Ga naar school." Omdat hij weet dat zonder onderwijs zijn leven gefrustreerd zal raken, daarom kan hij dwingen. Ik werd gedwongen. Ik ging niet naar school. Ja. (lacht) Mijn moeder dwong me. Mijn vader was erg soepel. Mijn mijn moeder dwong me. Ze had iemand speciaal om mij naar school te slepen. Dus er is dwang nodig.

Gurukṛpā: Maar dat is de autoriteit. Uw ouders waren uw autoriteit.

Prabhupāda: Ja.

Gurukṛpā: Maar ze accepteren ons niet als autoriteit. Ze zeggen: "Ik ben gelijk aan jou. Eigenlijk weet ik meer dan jij."

Prabhupāda: Dat is een andere domheid. Vader, moeder, de natuurlijke beschermers, zij kunnen dwingen.

Svarūpa Dāmodara: We moeten hun een hoger begrip tonen, hogere kennis.

Prabhupāda: Ja. Het kind kan dom zijn, maar de vader en moeder willen niet dat hun kind dom blijft. Hij kan dwingen. De overheid ook. Waarom is er de militaire macht? Waarom is er de politie? Als je een misdadiger wil zijn dan wordt je gedwongen om de wet te aanvaarden. Dwang is nodig.

Toegewijde: Maar het kind moet eerst zien dat het voordeel heeft om naar school te gaan.

Prabhupāda: Een kind kan dat niet zien. Hij is een dwaas. Hij zou met een schoen geslagen moeten worden. Dan zal hij het zien. Een kind kan het niet zien. Putraṁ ca śiṣyaṁ ca tāḍayen na tu lālayet (Cāṇakya Paṇḍita): "Zonen en discipelen moeten altijd gekastijd worden." Dat zegt Cāṇakya Paṇḍita. "Aai ze nooit." Lālane bahavo doṣās tāḍane bahavo guṇāḥ ... Als je aait, dan zal hij verwend worden. En als je hem kastijdt dan zal hij een heel goed mens worden. Daarom moet een discipel en een zoon altijd gekastijd worden. Dit is het voorschrift van Cāṇakya Paṇḍita. Er is geen sprake van aaien.

Gurukṛpā: Mensen willen gevleid worden. Ze willen niet streng toegesproken worden.

Prabhupāda: En dat is de positie van de discipelen. Caitanya Mahāprabhu zei; guru more mūrkha dekhi' (CC Adi 7.71). Caitanya Mahāprabhu was God Zelve, en Hij zei dat: "Mijn Guru Mahārāja zag Mij als de grootste domme dwaas." Kastijding. Dat is nodig. Cāṇakya Paṇḍita is een grote morele instructeur, hij adviseerde; tāḍayen na tu lālayet: "Kastijdt hun altijd, anders zullen ze verwend worden."

Svarūpa Dāmodara: De intelligente jongen weet dat de kastijding genade is.

Prabhupāda: Ja. Ja.

@@ Line 7: / Line 7: @@
 [[Category:NL-Quotes - in India, Bhuvanesvara]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0717 - Mijn vader was een toegewijde en hij trainde ons|0717|NL/Prabhupada 0719 - Neem sannyasa, volg het heel perfect|0719}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 15: / Line 18: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|2A7FSZZNZYE|Zonen en discipelen moeten altijd gekastijd worden<br />- Prabhupāda 0718}}
+{{youtube_right|LzluhPeAg08|Zonen en discipelen moeten altijd gekastijd worden<br />- Prabhupāda 0718}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
-<mp3player>File:770201MW-BHUVANESVARA_clip5.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/770201MW-BHUVANESVARA_clip5.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 27: / Line 30: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
-Toegewijde: Śrīla Prabhupāda, net als dat verhaal met de schaar, hoe kunnen de wetenschappers dwingen om Krishna en de Bhagavad Gita te aanvaarden? Hoe kunnen we de wetenschappers dwingen om de Bhagavad Gita te aanvaarden? Het probleem schijnt te zijn...
+Toegewijde: Śrīla Prabhupāda, net als dat verhaal met de schaar, hoe kunnen we de wetenschappers dwingen om Kṛṣṇa en de Bhagavad-gītā te aanvaarden?
-Prabhupāda: Nee, als het een feit is, dan mag je iemand dwingen, als het een feit is. En als het geen feit is, dan is het koppigheid. Als het werkelijk is, dan kan je dwingen, net als een vader zijn kind dwingt, "Ga naar school." Omdat hij weet dat zonder onderwijs zijn leven gefrustreerd raakt, daarom kan hij dwingen. Ik werd gedwongen. Anders ging ik niet naar school. Ja. Mijn moeder dwong me. Mijn vader was erg soepel. Mijn vader, eh, mijn moeder dwong me. Ze had iemand speciaal om mij naar school te slepen. Er is dus dwang nodig.
+Prabhupāda: Hmm?
+Toegewijde: Hoe kunnen we de wetenschappers dwingen om de Bhagavad-gītā te aanvaarden? Het probleem schijnt te zijn ...
+Prabhupāda: Nee, als het een feit is dan kan je dwingen, als het een feit is. En als het geen feit is dan is het koppigheid. Als het realiteit is kan je dwingen, net zoals een vader zijn kind dwingt: "Ga naar school." Omdat hij weet dat zonder onderwijs zijn leven gefrustreerd zal raken, daarom kan hij dwingen. Ik werd gedwongen. Ik ging niet naar school. Ja. (lacht) Mijn moeder dwong me. Mijn vader was erg soepel. Mijn mijn moeder dwong me. Ze had iemand speciaal om mij naar school te slepen. Dus er is dwang nodig.
 Gurukṛpā: Maar dat is de autoriteit. Uw ouders waren uw autoriteit.
 Prabhupāda: Ja.
-Gurukṛpā: Maar ze accepteren ons niet als autoriteit. Ze zeggen: "We zijn gelijkwaardig.'' Of... eigenlijk weet ik meer dan jij."
+Gurukṛpā: Maar ze accepteren ons niet als autoriteit. Ze zeggen: "Ik ben gelijk aan jou. Eigenlijk weet ik meer dan jij."
-Prabhupāda: Dat is een andere vorm van dwaasheid, een andere dwaas. Vader, moeder, natuurlijke voogd, zij kunnen dwingen.
+Prabhupāda: Dat is een andere domheid. Vader, moeder, de natuurlijke beschermers, zij kunnen dwingen.
-Svarûpa Damodara: We moeten ze een hoger begrip tonen, hogere kennis.
+Svarūpa Dāmodara: We moeten hun een hoger begrip tonen, hogere kennis.
-Prabhupāda: Ja. Het kind kan een dwaas zijn, maar de vader en moeder kunnen het niet aanzien dat hun kind een dwaas blijft. Hij kan dwingen. Overheid ook. Waarom is er anders een militaire macht? Waarom bestaat de politie? Als je een misdadiger wilt zijn, dan word je gedwongen om de wet te aanvaarden. Daar is dwang voor nodig.
+Prabhupāda: Ja. Het kind kan dom zijn, maar de vader en moeder willen niet dat hun kind dom blijft. Hij kan dwingen. De overheid ook. Waarom is er de militaire macht? Waarom is er de politie? Als je een misdadiger wil zijn dan wordt je gedwongen om de wet te aanvaarden. Dwang is nodig.
-Toegewijde: Maar het kind moet eerst beseffen dat naar school gaan nut heeft.
+Toegewijde: Maar het kind moet eerst zien dat het voordeel heeft om naar school te gaan.
-Prabhupāda: Een kind kan niet beseffen. Hij is een boef. Hij zou met een schoen geslagen moeten worden. Dan zal hij het begrijpen. Een kind kan het niet inzien. Putraṁ ca śiṣyaṁ ca tāḍayen na tu lālayet (Cāṇakya Pandita): "Zonen en discipelen moeten altijd worden gekastijd." Dat zegt Cāṇakya Paṇḍita. "Aai ze nooit." Lālane bahavo doṣās tāḍane bahavo guṇāḥ... "Als je ze aait, dan zal hij verwend worden. En als je hem kastijdt, dan zal hij een heel aardig persoon worden. Daarom moet een discipel en een zoon altijd worden gekastijd. " Dit is het bevel van Cāṇakya Paṇḍita. Er is geen sprake van schouderklopjes.
+Prabhupāda: Een kind kan dat niet zien. Hij is een dwaas. Hij zou met een schoen geslagen moeten worden. Dan zal hij het zien. Een kind kan het niet zien. ''Putraṁ ca śiṣyaṁ ca tāḍayen na tu lālayet'' (Cāṇakya Paṇḍita): "Zonen en discipelen moeten altijd gekastijd worden." Dat zegt Cāṇakya Paṇḍita. "Aai ze nooit." ''Lālane bahavo doṣās tāḍane bahavo guṇāḥ'' ... Als je aait, dan zal hij verwend worden. En als je hem kastijdt dan zal hij een heel goed mens worden. Daarom moet een discipel en een zoon altijd gekastijd worden. Dit is het voorschrift van Cāṇakya Paṇḍita. Er is geen sprake van aaien.
-Gurukṛpā: Mensen willen gevleid worden. Ze willen het niet streng te horen krijgen.
+Gurukṛpā: Mensen willen gevleid worden. Ze willen niet streng toegesproken worden.
-Prabhupāda: En dat is de positie van de discipelen. Caitanya Mahāprabhu zei, guru more mūrkha dekhi' ([[Vanisource:CC Adi 7.71|CC Adi 7.71]]). Caitanya Mahāprabhu was God zelf, en Hij zei dat. "Mijn Guru Mahārāja zag mij als een eerste klas dwaas." Kastijding. Dat is nodig. Cāṇakya Paṇḍita, een grote morele instructeur, adviseerde, tāḍayen na tu lālayet: "tuchtig ze altijd, anders zullen ze verwend worden.."
+Prabhupāda: En dat is de positie van de discipelen. Caitanya Mahāprabhu zei; ''guru more mūrkha dekhi''' ([[Vanisource:CC Adi 7.71|CC Adi 7.71]]). Caitanya Mahāprabhu was God Zelve, en Hij zei dat: "Mijn Guru Mahārāja zag Mij als de grootste domme dwaas." Kastijding. Dat is nodig. Cāṇakya Paṇḍita is een grote morele instructeur, hij adviseerde; ''tāḍayen na tu lālayet'': "Kastijdt hun altijd, anders zullen ze verwend worden."
 Svarūpa Dāmodara: De intelligente jongen weet dat de kastijding genade is.
 Prabhupāda: Ja. Ja.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->