NL/Prabhupada 0751 - Je moet alleen maar eten om goed gezond te blijven

Revision as of 11:14, 22 November 2016 by ErikAlbers (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Prabhupada 0751 - in all Languages Category:NL-Quotes - 1973 Category:NL-Quotes - Lec...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

Lecture on SB 1.8.37 -- Los Angeles, April 29, 1973

Prabhupāda: Waarom is iedereen aan het hoesten? Wat is het probleem? Gisteren heb ik ook gehoord. Wat is het probleem?

Toegewijde: Ik denk dat er een verkoudheid is.

Prabhupāda: Eh?

Toegewijde: Ik denk dat er een verkoudheid is, heel veel mensen.

Prabhupāda: Maar je hebt niet genoeg warme kleding, dus je bent geraakt? Dat moet je regelen. Je moet zorgen voor jouw gezondheid. Yuktāhāra-vihārasya Yogo bhavati siddhi (BG 6.17)... In de Bhagavad Gita wordt gezegd, yuktāhāra. Je moet eten alleen maar om goed gezond te blijven. Ook de andere benodigdheden van het lichaam moeten verzorgd worden. Als je ziek wordt, hoe gaat je dan het Kṛṣṇa bewustzijn realiseren? Net als Brahmananda kon niet vandaag komen. Dus we moeten voorzichtig zijn. We moeten niet te veel of niet genoeg eten. Beter minder eten dan te veel. Je gaat niet sterven als je minder eet. Maar jij kan wel sterven als je te veel eet. Mensen sterven aan veel te veel eten, niet te weinig. Dit zou de grondregel zijn. De geneeskunde verbiedt om meer dan nodig te eten. Vraatzucht is de oorzaak van diabetes, en ondervoeding is de oorzaak van tuberculose. Dit is geneeskunde. Dus we moeten niet meer of minder nemen. Bij kinderen kan dat gebeuren, de fout veel te eten te maken, maar volwassenen, ze kunnen die fout niet maken. Kinderen kunnen verteren. Ze spelen de hele dag.

Maar hoe dan ook, we moeten zorgen voor onze gezondheid. Sanātana Gosvāmī, hij had veel last van jeuk, heel veel, en Caitanya Mahāprabhu werd hem omhelzen. En, de kriebels waren nat kriebels. Er zijn twee soorten kriebels, nat en droog. Soms de plek die jeukt is droog, en soms is het nat. Na het jeuken wordt het nat. Dus Sanātana Gosvāmī's lichaam was bedekt met natte jeuken, en Caitanya Mahāprabhu werd hem omhelzen. Dus de natheid, het vocht, plakte aan het lichaam van Caitanya Mahāprabhu. En hij voelde heel erg beschaamd, dat "Ik heb last van jeuken en Caitanya Mahāprabhu's omarmen, en de natte ding smeert over het lichaam. Ik ben zeer ongelukkig. " Dus besloot hij dat "Morgen ga ik zelfmoord plegen in plaats van toelaten ​​om te worden omarmd door Caitanya Mahāprabhu." Dus de volgende dag zei Caitanya Mahāprabhu dat "Je hebt besloten om zelfmoord te plegen. Denk jij dat dit lichaam is van jou?" Hij was stil. Caitanya Mahāprabhu zei dat "Je hebt al dit lichaam toegewijd aan mij. Hoe kan je het dood maken?" Op dezelfde manier... Natuurlijk, vanaf die dag, weren zijn jeuken allemaal genezen en... Maar dit is dan de beslissing, dat ons lichaam, van de mensen die Kṛṣṇa bewust zijn, de mensen die werken voor Kṛṣṇa, ze moeten niet denken dat het lichaam van hun is. Het is al toegewijd aan Kṛṣṇa. Het moet dus voorzichtig worden gehouden, zonder verwaarlozing. Net alsof jullie zorgen voor de tempel, omdat die een plaats van Kṛṣṇa is. Op dezelfde manier... We moeten niet te veel zorg bieden, maar genoeg zorg, dat moet wel, zodat we niet ziek worden.