NL/Prabhupada 0900 - Als de zintuigen gebruikt worden voor zinsbevrediging is het maya

Revision as of 11:59, 8 February 2017 by ErikAlbers (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Dutch Pages with Videos Category:Dutch Pages - 207 Live Videos Category:Prabhupada 0900 - in all Languages Category:NL...")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)


Invalid source, must be from amazon or causelessmery.com

730415 - Lecture SB 01.08.23 - Los Angeles

Ik kan beweren dat "Dit is mijn hand, dit is mijn been, dit is mijn oor." Zelfs kinderen zeggen. Als je de kinderen vraagt, "Wat is dat?" "Het is mijn hand." We kunnen aanspraak maken, maar eigenlijk is het niet onze hand. Het is gegeven. Voor.. Omdat ik mijn hand in zoveel mogelijkheden wil gebruiken, Kṛṣṇa heeft dit gegeven: "Al goed, jij neemt deze hand. Gebruik het." Dus is het een geschenk van Kṛṣṇa.

Daarvoor, een gezonde man is dan ook altijd bewust, dat "Wat ik ook in mijn bezit heb, eerst en vooral, dit lichaam en zintuigen, zij zijn eigenlijk niet mijn bezit. Ik stel al deze eigenschappen in dienst voor Krishna. Als alles toch tot Kṛṣṇa behoort, waarom het dan niet in dienst gebruiken voor Kṛṣṇa?" Dat is Kṛṣṇa bewustzijn. Dat is Kṛṣṇa bewustzijn. Dat is intelligentie. Als ik deze dingen enkel gebruik voor mijn eigen zinnen, voor mijn zins bevrediging, maar uiteindelijk behoort het tot Kṛṣṇa... Mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). Iedereen is onderdeel van Kṛṣṇa, zodat ieders zintuigen ook Kṛṣṇa's zijn. Wanneer de zintuigen dan gebruikt worden in dienst voor Kṛṣṇa, dat is perfectie van leven. En zolang het gebruikt wordt voor mijn eigen zins bevrediging, dan is dat māyā. Daarvoor bhakti betekent hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeṇa, door de zintuigen. Deze hṛṣīkeśa-sevanam... Wanneer je Hṛṣīkeśa dient, de echte meester van de zintuigen, dat wordt bhakti genoemd. Een zeer eenvoudige beschrijving de definitie van bhakti. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanam (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeśa-sevanam. Niet hṛṣīka-sevanam. Hṛṣīka betekent zintuigen. Wanneer zintuigen worden gebruikt voor zins bevrediging, dat is māyā. en wanneer de zintuigen worden gebruikt voor de bevrediging van de meester van de zintuigen, dat wordt bhakti genoemd. Een zeer eenvoudige verklaring. Iedereen kan dit verstaan.

Dus in het algemeen in deze materiële wereld, iedereen gebruikt de zintuigen voor zins bevrediging. Dat is alles. Dat is hun gebondenheid. Dat is māyā, illusie. En wanneer hij tot Kṛṣṇa bewustzijn komt, gezuiverd, wanneer hij begrijpt dat eigenlijk deze zintuigen gebruikt worden om Kṛṣṇa tevreden te stellen, dan is hij een bevrijdt persoon, mukta. Mukta-puruṣa. bevrijdt persoon. Īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā vācā. Wanneer iemand tot deze positie komt, dat "Mijn zintuigen zijn bedoeld om de meester van de zintuigen, Hṛṣīkeśa, te dienen. De meester van de zintuigen, zit in jouw hart. In de Bhagavad-gītā staat er, sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ: "Ik zetel in ieders hart." Mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca: (BG 15.15). 'Van Mij komt herinnering, kennis en vergeetachtigheid." Dus waarom dat? Omdat Kṛṣṇa zo genadig is... Als ik mijn zintuigen op een bepaalde manier gebruik - niet mijn zintuigen, het is Kṛṣṇa's, gegeven - dus Kṛṣṇa geeft de kans: "Oke gebruik het." Stel dat ik heb tong. Als ik wil, "Kṛṣṇa, Ik wil stoelgang eten. Ik wil stoelgang proeven," "Ja," Kṛṣṇa zal dan zeggen. "ja, je kan dit lichaam van een varken nemen en zo stoelgang eten." De meester is daar, Kṛṣṇa.

Daarom zegt Kṛṣṇa, mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca (BG 15.15). Hij geeft je het lichaam, herinner u, "Mijn dierbaar levend wezen, jij wil stoelgang eten? Nu heb je een aangepast lichaam. Gebruik het nu. Hier is uw stoelgang." Net zoals, als je een halfgod wil worden, dan zal Kṛṣṇa je ook die kans geven. Alles wat je wenst... Er zijn 8.400.000 vormen van leven. Als je je zintuigen wil gebruiken in gelijk welk type van lichaam, dan zal Kṛṣṇa je dat geven: "Komaan. Hier is het lichaam. Je kunt het nemen." Maar we komen verbitterd door onze zintuigen te gebruiken. We worden uiteindelijk zinloos. Daarom zegt Kṛṣṇa, sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ (BG 18.66): "Doe niet zoals dit. Uw zintuigen zijn bedoeld om Mij te dienen. Dus je misbruikt het. Door het verkeerd te gaan gebruiken, ben je in verschillende types van lichamen terecht gekomen, daarvoor om van deze vervelende zaak af te komen of het accepteren van een lichaam, opnieuw een lichaam, opnieuw een ander... Het steeds herhalen van dit stoffelijk bestaan.. Als je dit proces van zins bevrediging opgeeft en u overgeeft aan Mij, dan ben je veilig." Dat is Kṛṣṇa bewustzijn.