NL/Prabhupada 0958 - Je houdt niet van de koeien, je stuurt ze naar het slachthuis
750624 - Conversation - Los Angeles
Dr. Orr: Is het zingen absoluut noodzakelijk met het weten dat...
Prabhupāda: Dat is de makkelijkste manier om rechtstreeks in contact te komen met God. Omdat God en God's naam absoluut zijn, dus uw zingen van de naam van God betekent dat u direct in contact komt met God.
Dr. Crossley: Waarom is dat beter is dan het liefhebben van je medemens in de traditionele bhakti-mārga?
Prabhupāda: Maar je houdt van je medemens, maar je houdt niet van uw mede-dier. Je houdt van de mens, maar je stuurt de dieren naar het slachthuis. Dat is uw liefde.
Dr. Wolfe: En de soldaten in de strijd...
Prabhupāda: Huh?
Dr. Wolfe: En de soldaten in de strijd om gedood te worden.
Prabhupāda: Nee, in de eerste plaats bestudeer de mens, dan ga je naar soldaten. Onze liefde is beperkt. Maar als je houdt... Net als deze boom. Er zijn vele duizenden bladeren en bloemen. Dus als je water geeft aan elk van hen, dan zal het uw leven duren. En als je intelligent bent, dan geef je water aan de wortel; het zal dan overal heengaan. En als je niet intelligent bent, ga dan door met het geven van water aan elk blad, elke ... Je hele lichaam heeft voedsel nodig. Dat betekent niet dat je voedsel hoeft te geven aan de oren, aan de ogen, aan de nagels, aan de anus, aan de ... Nee. Je geeft voedsel aan de maag, het zal worden verspreid. Dus Kṛṣṇa zegt: mayā tatam idaṁ sarvam. Dat hebben we al bestudeerd. Dus als je van Kṛṣṇa houdt, dan zal uw liefde worden verspreid. Als je niet van Kṛṣṇa houdt en als je van iemand anders houdt, dan zal iemand klagen dat "Je houdt niet van me."
Dr. Wolfe: Mag ik een vraag stellen, Śrīla Prabhupāda?
Prabhupāda: Probeer in de eerste plaats om dit te begrijpen. Net als Kṛṣṇa zegt: mayā tatam idaṁ sarvam: "Door Mijn energie ben ik overal aanwezig." Dus overal, hoe kan jij gaan? Je houdt van Kṛṣṇa, en je liefde zal overal gaan. Je betaalt belasting aan de overheid en de belasting wordt verdeeld over zoveel afdelingen. Het is dus niet uw probleem naar elke afdeling te gaan om belasting te betalen. Betaal aan de schatkist van de overheid; het zal worden verspreid. Dit is intelligentie. En als je zegt dat: "Waarom zou ik aan de schatkist betalen? Ik zal aan deze afdeling, die afdeling, zus afdeling, zo afdeling betalen," je kan door gaan, maar het zal nooit voldoende zijn, noch volledig. Dus je kan van de mensheid houden, maar omdat je niet van Kṛṣṇa houdt, daarom hou je niet van de koeien; je stuurt ze naar het slachthuis. Dus je liefde zal gebrekkig blijven. Het zal nooit volledig zijn. En als je van Kṛṣṇa houdt, dan zal je zelfs van een kleine mier houden. Je zal nog niet eens een mier willen doden. Dat is echte liefde.
Dr. Orr: Ik ben het met u eens dat onze liefde heel gebrekkig is, en we slachten de dieren.
Prabhupāda: Ja. Zo gebrekkige liefde is geen liefde.
Dr. Orr: Maar is het omgekeerde waar is, dat als we heel goed zingen en dat we van Kṛṣṇa kunnen houden, zelfs als we niet van onze medemens kunnen houden?
Prabhupāda: We zijn niet... Zingen ... We zijn ook aan het werk. Het is niet dat we alleen maar zitten en zingen. Omdat we zingen, daarom houden we van iedereen. Dat is een feit. Deze Hare Kṛṣṇa zingers, zullen nooit instemmen om een dier te doden, zelfs geen plant, omdat ze weten dat alles een essentieel onderdeel van God is. Waarom moet iets onnodig gedood worden? Dat is liefde.
Dr. Orr: Betekent liefde nooit doden?
Prabhupāda: Er zijn zo veel dingen. Het is een van de dingen. Ja, dat is een van de ... Dood u uw eigen zoon? Waarom? Omdat je van hem houdt.
Dr. Juda: Wilt u de andere kant ervan uitleggen, het feit dat, uiteraard, de Bhagavad-gītā was, het vindt plaats op een slagveld waarin Kṛṣṇa Arjuna overtuigt om op te staan en met zijn verwanten te vechten want het is zijn plicht als kṣatriya?
Prabhupāda: Ja. Omdat in de materiële wereld, voor het behoud van het evenwicht in de samenleving, is het soms noodzakelijk om te doden. Net als strijd, oorlog. Wanneer de vijand naar je land is gekomen, kan je niet werkloos zitten; je moet vechten. Maar dat betekent niet dat je mag doden wie je maar wil. Dat is een bijzondere omstandigheid wanneer er gevochten moet worden. Daarom zijn de kṣatriya's verplicht om bescherming te geven.