NL/Prabhupada 0996 - Ik heb jullie Amerikaanse jongens en meisjes niet omgekocht om me te volgen. Mijn enige voordeel was chanting
730406 - Lecture SB 02.01.01-2 - New York
Prabhupāda: Zo, Parīkṣit Mahārāja vraagt aan Śukadeva Gosvāmī... "Wat is mijn plicht? Nu dat ik binnen zeven dagen ga sterven, wat is mijn plicht?" Dus hij vroeg over Kṛṣṇa omdat Parīkṣit Mahārāja, geboren is in een Vaiṣṇava familie, Arjuna's kleinzoon... De Pāṇḍavas zijn Vaiṣṇava's en toegewijden van Kṛṣṇa, dus vanaf de kindertijd had hij de gelegenheid om Kṛṣṇa te aanbidden. Hij speelde met Kṛṣṇa's Beeldgedaante, dus natuurlijk was hij geneigd om te horen over Kṛṣṇa. Dus hij vroeg: "Wat is mijn plicht? Zal ik alleen horen over Kṛṣṇa of iets anders?" Dus met het horen van deze vraag feliciteert, Śukadeva Gosvāmī hem: varīyān eṣa te praśnaḥ: (SB 2.1.1) "Oh, jouw vraag is heel geweldig, heel erg welkom, varīyān." Varīyān betekent: "zeer welkom," (wat heb ik gegeven, varīyān). Prachtig, ja. "Schitterende praśnaḥ, omdat je naar Kṛṣṇa hebt gevraagd."
Dus; varīyān eṣa te praśnaḥ kṛto loka-hitaṁ nṛpa: (SB 2.1.1) "Mijn beste koning, deze vraag is zeer gunstig voor alle mensen van de wereld." Als je gewoon naar Kṛṣṇa vraagt of over Kṛṣṇa hoort, hoewel we het niet begrijpen, maar die trilling van Kṛṣṇa... Net als we "Hare Kṛṣṇa" chanten, misschien begrijpen we de betekenis van Hare Kṛṣṇa niet, maar toch, omdat het transcendentaal geluid is, is het gunstig. Waar je ook Hare Kṛṣṇa zingt, of ze het horen of dat ze het niet horen, het is gunstig voor hun. Dus we sturen onze mannen voor saṅkīrtana op straat. Het maakt niet uit of mensen het graag willen horen of niet, maar het is gunstig. Het zal een sfeer creëren die heel aangenaam voor de menselijke samenleving is. Dat zou ons principe moeten zijn. Niet dat omdat we zingen, en niemand kan het schelen, maar we zullen niet teleurgesteld worden. Onze saṅkīrtana beweging is zo goed dat gewoon door te zingen, de trilling een gunstige sfeer zal creëren; varīyān eṣa te praśnaḥ (SB 2.1.1) . Nu kan je praktisch zien, degenen die oudere leden zijn... Dus ik begon in New York in die winkel gewoon door te zingen. Dus ik heb jullie Amerikaanse jongens en meisjes niet omgekocht om me te volgen. Het enige voordeel was zingen. In Tompkins Square park kwam Brahmānanda Swami voor het eerst dansen bij mijn zingen. (gelach) Hij en Acyutānanda, dat was het eerste dansen van onze Kṛṣṇa-bewustzijn-beweging. (gelach) Ja. En ik had geen mṛdaṅga's. Dat was een, wat is dat?
Toegewijde: (onduidelijk) drum.
Prabhupāda: Drum, kleine drum. Dus ik zong Hare Kṛṣṇa voor, van twee tot vijf, drie uur, En zo veel jongens en meisjes kwamen erbij, en er was de eerste foto in de Times. New York Times, ze waardeerden het, en de mensen waardeerden het ook. Dus dit chanten, het begin was alleen zingen. Er was geen, niets meer. Op dat moment was er geen prasāda distributie. Dat kwam later. Dus we moeten er altijd overtuigd van zijn dat dit chanten geen trilling is van deze materiële wereld. Dit is geen trilling van de materiële wereld. Narottama dāsa Ṭhākura zegt: golokera prema-dhana hari-nāma-saṅkīrtana. Het is geïmporteerd uit de spirituele wereld. Het is helemaal spiritueel. Hoe is het anders mogelijk? Soms zeggen de zogenaamde yogis dat chanten... In Bombay is een zogenaamde dwaas, hij zegt: "Het zingen van Hare Kṛṣṇa mantra en het zingen van Coca-cola is hetzelfde." Hij is zo'n dwaas. Hij weet niet dat dit geen trilling van deze materiële wereld is. Maar iemand die geen kennis heeft, die denken dat: "Wat is de betekenis van deze zang, 'Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa'?" Maar ze kunnen praktisch zien dat we dag en nacht kunnen zingen, en nog steeds worden we niet moe, maar elke andere materiële naam die je neemt, na drie keer te zingen voel je je moe. Dat is het bewijs. Je kunt dag en nacht chanten, je zal je nooit moe voelen. Dus deze arme mensen hebben geen hersenen om het te begrijpen.