OR/Prabhupada 0117 - ମାଗଣା ଭୋଜନାଳୟ ଏବଂ ମାଗଣା ଶୋଇବା ଆବାସ: Difference between revisions

Latest revision as of 13:21, 17 October 2018

ପୂର୍ବ ପୃଷ୍ଠା - ବିଡିଓ 0116

ପର ପୃଷ୍ଠା - ବିଡିଓ 0118

Lecture on SB 7.9.24 -- Mayapur, March 2, 1976

ଏହା ହେଉଛି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ, ଚାକର ହେବା ଏବଂ ଦାସୀ ହେବା । ଏହା ହେଉଛି ମାନବ ସଭ୍ୟତାର ଆଦର୍ଶ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ତ୍ରୀ ତା ସ୍ଵାମୀର ଦାସୀ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୁରୁଷ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶହେ ଥର ସେବକ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ । ଏହ ହେଉଛି ଭାରତୀୟ ସଭ୍ୟତା, ନା କି "ସ୍ଵାମୀ ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ, ଆମର ସମାନ ଅଧିକାର ଅଛି ।" ତାହା, ଇଉରୋପରେ, ଆମେରିକାରେ, ଆନନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି, "ସମାନ ଅଧିକାର ।" ତାହା ବୈଦିକ ସଭ୍ୟତା ନୁହେଁ । ଵୈଦିକ ସଭ୍ୟତା ହେଉଛି ସ୍ଵାମୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଦାୟିତ୍ଵବାନ ସେବକ ହେବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ଵାମୀର ଦାୟିତ୍ଵବାନ ଦାସୀ ହେବା ଉଚିତ୍ ।

ସେଥିପାଇଁ ଏଠାରେ କୁହାଯାଇଛି, ଉପନୟ ମାମ୍ ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାଶର୍ବମ୍ (SB 7.9.24) । ତାହା ହେଉଛି ଭଲ ସଙ୍ଗ । ଯେତେବେଳେ ନାରଦ ମୁନି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ କିପରି ପୁରୁଷମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍, କିପରି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍... ଆମେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମର ଟେପ୍ ଡିକଟାଫୋନରେ (ରେକଡିଙ୍ଗ୍ ଯନ୍ତ୍ର) ଆଲୋଚନା କରୁଛୁ । ତୁମେ ତାହା ଶୁଣିବ । ମାଲିକ ହେବାପରି କୌଣସି କଥା ନାହିଁ । ଏହା ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଅହଙ୍କାର ବିମୂଢ଼ାତ୍ମା କର୍ତ୍ତାହମିତି ମନ୍ୟତେ (BG 3.27) । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଜୀହ୍ଵେର ସ୍ଵରୂପ ହୋୟ ନିତ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ଦାସ (CC Madhya 20.108-109) । ପୁରୁଷ ହେଉ କିମ୍ଵା ସ୍ତ୍ରୀ ହେଉ, ସମସ୍ତେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସେବକ । ଆମେ ସେହି ସ୍ତରରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ହେବା ଉଚିତ୍, କିପରି ଭଲ ସେବକ ହୋଇପାରିବା, କେବଳ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସେବକ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ସେବକମାନଙ୍କ, ସେବକ । ଏହାକୁ ସେବକ ପରମ୍ପରା କୁହାଯାଏ । ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁ ତାଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟନ୍ତି, ଏବଂ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟେ । ସେହିପରି, ଆମେ ଭାବୁଛୁ "ସେବକର ସେବକ ।" ହେବାର କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ... ଏହା ହେଉଛି ଭୌତିକ ରୋଗ(CC Madhya 13.80) ।

କୃଷ୍ଣ ଭୁଲିଆ ଜୀବ ଭୋଗ ବାଞ୍ଛା କାରେ

ପାଶେତେ ମାୟା ତାରେ ଜାପଟିଆ ଧାରେ ।

ଯଥା ଶୀଘ୍ର ଆମେ ଫୁଲିଯିବା - "ମୁଁ ବର୍ତ୍ତମାନ ମାଲିକ ହୋଇଯିବି । ମୁଁ କେବଳ ଆଦେଶ ଦେବି । ମୁଁ କାହାକୁ ଅନୁସରଣ କରିବି ନାହିଁ " - ତାହା ହେଉଛି ମାୟା ।

ତେଣୁ ସେହି ରୋଗ ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ତଳେ ପିମ୍ପୁଡ଼ି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଲିଛି । ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ମହାରାଜା ବୁଝିପାରିଥିଲେ ଏହି ତଥାକଥିତ ମିଥ୍ୟା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ମାଲିକ ହେବାର ସ୍ଥିତିକୁ । ସେ କୁହଁନ୍ତି ଯେ "ମୁଁ ଏହି ମିଛ କଥା ସହିତ ପରିଚିତ । କୃପୟା ମୋତେ ନିଯୁକ୍ତ କରନ୍ତୁ..." ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାର୍ଶ୍ଵମ୍ । ନିଜ ଭ୍ରତ୍ୟ ପାର୍ଶ୍ଵମ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଯେପରିକି ଶିଷ୍ୟ । ଶିଷ୍ୟ, ଜଣେ ଶିଷ୍ୟ ଏକ ନିପୁଣ ବ୍ୟକ୍ତି ସହିତ ବ୍ୟସ୍ତ । ଧିରେ ଧିରେ, ଶିଷ୍ୟ ଶିଖିଯାଏ କିପରି କାମ କରିବ । ସେଥିପାଇଁ ସେ କୁହଁନ୍ତି, ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାର୍ଶ୍ଵମ୍ । "ନା ଯେ ତୂରନ୍ତ ମୁଁ ନିପୁଣ ସେବକ ହୋଇଯିବି, କିନ୍ତୁ ମୋତେ..." ଆମର ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନ ସେହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପାଇଁ ଆଛି । ଯଦି କେହି ଏଠାକୁ ଆସେ, ମାଗଣା ଭୋଜନାଳୟ ଏବଂ ମାଗଣା ଶୋଇବା ଆବାସ, ତେବେ ତାର ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ଆସିବା ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ । ତାକୁ ସେବା କରିବା ଶିଖିବାକୁ ହେବ । ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାର୍ଶ୍ଵମ୍ । ଯେଉଁମାନେ ସେବା କରୁଛନ୍ତି, ସେମାନେ... ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଶିଖିବା ଉଚିତ୍ ଯେ କିପରି ସେ ଚବିଶ ଘଣ୍ଟା ସେବା କରୁଛନ୍ତି; ତେବେ ଆମର ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନରେ ଯୋଗ ଦେବା ସଫଳ ହେବ । ଏବଂ ଯଦି ଆମେ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଯେ "ଏଠାରେ ଗୋଟିଏ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ ଆମେ ମାଗଣା ଭୋଜନାଳୟ, ମାଗଣା ବାସସ୍ଥଳି, ଏବଂ ମାଗଣା ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ତୃପ୍ତି ପାଇପାରିବା," ତେବେ ଏ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ ନଷ୍ଟ ହେଇଯିବ ସାବଧାନ । ସମସ୍ତ ଜିବିସି, ସେମାନେ ସାବଧାନ ରହିବେ ଯେ ଏଭଳି ମନୋବୃତ୍ତି ଆଗକୁ ନ ବଢ଼େ । ସମସ୍ତେ ଖୁବ୍ ଆଗ୍ରହର ସହିତ ସେବା କରିବା ଉଚିତ୍, ସେବା କିପରି କରିବ ଶିଖିବାକୁ ହେବ । ନିଜ ଭୃତ୍ୟ ପାରସ୍ଵମ୍, ତେବେ ଜୀବନ ସାର୍ଥକ ହେବ । ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ ।

@@ Line 7: / Line 7: @@
 [[Category:OR-Quotes - in India]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
-<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- TO CHANGE TO YOUR OWN LANGUAGE BELOW SEE THE PARAMETERS OR VIDEO -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
 {{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 0116 - ତୁମର ମୂଲ୍ୟବାନ ଜୀବନ ବ୍ୟର୍ଥ କର ନାହିଁ|0116|OR/Prabhupada 0118 - ପ୍ରଚାର କରିବା ଏତେ କଷ୍ଟକର କାମ ନୁହେଁ|0118}}
 <!-- END NAVIGATION BAR -->
@@ Line 18: / Line 18: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|F1x4RgM7iGs|ମାଗଣା ଭୋଜନାଳୟ ଏବଂ ମାଗଣା ଶୋଇବା ଆବାସ<br/>- Prabhupāda 0117}}
+{{youtube_right|i0eXgAxPyWU|ମାଗଣା ଭୋଜନାଳୟ ଏବଂ ମାଗଣା ଶୋଇବା ଆବାସ<br/>- Prabhupāda 0117}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
@@ Line 32: / Line 32: @@
 ଏହା ହେଉଛି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ, ଚାକର ହେବା ଏବଂ ଦାସୀ ହେବା । ଏହା ହେଉଛି ମାନବ ସଭ୍ୟତାର ଆଦର୍ଶ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ତ୍ରୀ ତା ସ୍ଵାମୀର ଦାସୀ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପୁରୁଷ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଶହେ ଥର ସେବକ ହେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ୍ । ଏହ ହେଉଛି ଭାରତୀୟ ସଭ୍ୟତା, ନା କି "ସ୍ଵାମୀ ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ, ଆମର ସମାନ ଅଧିକାର ଅଛି ।" ତାହା, ଇଉରୋପରେ, ଆମେରିକାରେ, ଆନନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି, "ସମାନ ଅଧିକାର ।" ତାହା ବୈଦିକ ସଭ୍ୟତା ନୁହେଁ । ଵୈଦିକ ସଭ୍ୟତା ହେଉଛି ସ୍ଵାମୀ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଦାୟିତ୍ଵବାନ ସେବକ ହେବା ଉଚିତ୍, ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ଵାମୀର ଦାୟିତ୍ଵବାନ ଦାସୀ ହେବା ଉଚିତ୍ ।
-ସେଥିପାଇଁ ଏଠାରେ କୁହାଯାଇଛି, ଉପନୟ ମାମ୍ ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାଶର୍ବମ୍ ([[Vanisource:SB 7.9.24|SB 7.9.24]]) । ତାହା ହେଉଛି ଭଲ ସଙ୍ଗ । ଯେତେବେଳେ ନାରଦ ମୁନି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ କିପରି ପୁରୁଷମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍, କିପରି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍... ଆମେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମର ଟେପ୍ ଡିକଟାଫୋନରେ (ରେକଡିଙ୍ଗ୍ ଯନ୍ତ୍ର) ଆଲୋଚନା କରୁଛୁ । ତୁମେ ତାହା ଶୁଣିବ । ମାଲିକ ହେବାପରି କୌଣସି କଥା ନାହିଁ । ଏହା ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଅହଙ୍କାର ବିମୂଢ଼ାତ୍ମା କର୍ତ୍ତାହମିତି ମନ୍ୟତେ ([[Vanisource:BG 3.27|BG 3.27]]) । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଜୀହ୍ଵେର ସ୍ଵରୂପ ହୋୟ ନିତ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ଦାସ ([[Vanisource:CC Madhya 20.108-109|CC Madhya 20.108-109]]) । ପୁରୁଷ ହେଉ କିମ୍ଵା ସ୍ତ୍ରୀ ହେଉ, ସମସ୍ତେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସେବକ । ଆମେ ସେହି ସ୍ତରରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ହେବା ଉଚିତ୍,  କିପରି ଭଲ ସେବକ ହୋଇପାରିବା, କେବଳ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସେବକ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ସେବକମାନଙ୍କ, ସେବକ । ଏହାକୁ ସେବକ ପରମ୍ପରା କୁହାଯାଏ । ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁ ତାଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟନ୍ତି, ଏବଂ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟେ । ସେହିପରି, ଆମେ ଭାବୁଛୁ "ସେବକର ସେବକ ।" ହେବାର କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ... ଏହା ହେଉଛି ଭୌତିକ ରୋଗ([[Vanisource:CC Madhya 13.80|CC Madhya 13.80]]) ।
+ସେଥିପାଇଁ ଏଠାରେ କୁହାଯାଇଛି, ଉପନୟ ମାମ୍ ନିଜ-ଭ୍ରତ୍ୟ-ପାଶର୍ବମ୍ ([[Vanisource:SB 7.9.24|SB 7.9.24]]) । ତାହା ହେଉଛି ଭଲ ସଙ୍ଗ । ଯେତେବେଳେ ନାରଦ ମୁନି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ କିପରି ପୁରୁଷମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍, କିପରି ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ୍... ଆମେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମର ଟେପ୍ ଡିକଟାଫୋନରେ (ରେକଡିଙ୍ଗ୍ ଯନ୍ତ୍ର) ଆଲୋଚନା କରୁଛୁ । ତୁମେ ତାହା ଶୁଣିବ । ମାଲିକ ହେବାପରି କୌଣସି କଥା ନାହିଁ । ଏହା ବ୍ୟର୍ଥ ଅଟେ । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଅହଙ୍କାର ବିମୂଢ଼ାତ୍ମା କର୍ତ୍ତାହମିତି ମନ୍ୟତେ ([[Vanisource:BG 3.27 (1972)|BG 3.27]]) । ତୁମେ ମାଲିକ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଜୀହ୍ଵେର ସ୍ଵରୂପ ହୋୟ ନିତ୍ୟ କୃଷ୍ଣ ଦାସ ([[Vanisource:CC Madhya 20.108-109|CC Madhya 20.108-109]]) । ପୁରୁଷ ହେଉ କିମ୍ଵା ସ୍ତ୍ରୀ ହେଉ, ସମସ୍ତେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ସେବକ । ଆମେ ସେହି ସ୍ତରରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷିତ ହେବା ଉଚିତ୍,  କିପରି ଭଲ ସେବକ ହୋଇପାରିବା, କେବଳ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସେବକ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ସେବକମାନଙ୍କ, ସେବକ । ଏହାକୁ ସେବକ ପରମ୍ପରା କୁହାଯାଏ । ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁ ତାଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟନ୍ତି, ଏବଂ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଗୁରୁଙ୍କର ସେବକ ଅଟେ । ସେହିପରି, ଆମେ ଭାବୁଛୁ "ସେବକର ସେବକ ।" ହେବାର କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ ନାହିଁ... ଏହା ହେଉଛି ଭୌତିକ ରୋଗ([[Vanisource:CC Madhya 13.80|CC Madhya 13.80]]) ।
 :କୃଷ୍ଣ ଭୁଲିଆ ଜୀବ ଭୋଗ ବାଞ୍ଛା କାରେ