OR/Prabhupada 0765 - ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚେତନାଶୀଳ ହୁଅ, ଯେ 'ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଏବଂ ଆମର କିଛି ନାହିଁ': Difference between revisions
(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Oriya Pages with Videos Category:Prabhupada 0765 - in all Languages Category:OR-Quotes - 1974 Category:OR-Quotes - Lec...") |
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->") |
||
Line 6: | Line 6: | ||
[[Category:OR-Quotes - in Switzerland]] | [[Category:OR-Quotes - in Switzerland]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- | <!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | ||
{{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 0764 - କର୍ମଚାରୀମାନେ ଭାବିଲେ, 'ଜୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କର୍ମଚାରୀ'|0764|OR/Prabhupada 0766 - କେବଳ ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭାଗବତ ପଢି, ତୁମେ ଖୁସି ହୋଇଯିବ|0766}} | {{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 0764 - କର୍ମଚାରୀମାନେ ଭାବିଲେ, 'ଜୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ହେଉଛନ୍ତି ତାଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ କର୍ମଚାରୀ'|0764|OR/Prabhupada 0766 - କେବଳ ଶ୍ରୀମଦ୍ ଭାଗବତ ପଢି, ତୁମେ ଖୁସି ହୋଇଯିବ|0766}} | ||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | <!-- END NAVIGATION BAR --> | ||
Line 17: | Line 17: | ||
<!-- BEGIN VIDEO LINK --> | <!-- BEGIN VIDEO LINK --> | ||
{{youtube_right| | {{youtube_right|s-t98n_r5wA|ପୂର୍ଣ୍ଣ ଚେତନାଶୀଳ ହୁଅ, ଯେ 'ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଏବଂ ଆମର କିଛି ନାହିଁ' <br/>- Prabhupāda 0765}} | ||
<!-- END VIDEO LINK --> | <!-- END VIDEO LINK --> | ||
Line 31: | Line 31: | ||
ଅକିଞ୍ଚନ, ଅକିଞ୍ଚନ ମାନେ କୌଣସି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ବହନ କରନାହିଁ । ଅକିଞ୍ଚନ ଗୋଚର । ରାଣୀ କୁନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ଵାଗତ କରୁଥିଲେ, ସେ କହିଥିଲେ, "ପ୍ରିୟ କୃଷ୍ଣ, ଆପଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର ([[Vanisource:SB 1.8.26|SB 1.8.26]]) । ତୁମକୁ ସେହି ଜାଣିପାରିବ ଯା ପାଖରେ କିଛି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ନାହିଁ । ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ଏତେ ଅଧିକ ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ବୁଝିବୁ? ତାହା ହେଉଛି...କୁନ୍ତି ଏଥିପାଇଁ ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ ଯେ "ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସଂକଟରେ ଥିଲୁ, ସେତେବେଳେ ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ପାଖରେ ଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ସାମ୍ରଜ୍ୟ ଏବଂ ସବୁକିଛି ଦେଇଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଦ୍ଵାରକାକୁ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହା କ'ଣ କୃଷ୍ଣ? ଭଲ ହେବ ଆମକୁ ପୁଣିଥରେ ସେହି ଜନ୍ତ୍ରଣାରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ସାଥିରେ ରହିବେ ।" ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । କୃଷ୍ଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । ଯିଏ କେହି ମଧ୍ୟ ଭୌତିକ ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚହେଁ, ତେବେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ କୃଷ୍ଣ ଚେତନାରେ ଆସିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୋପନୀୟ । | ଅକିଞ୍ଚନ, ଅକିଞ୍ଚନ ମାନେ କୌଣସି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ବହନ କରନାହିଁ । ଅକିଞ୍ଚନ ଗୋଚର । ରାଣୀ କୁନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ଵାଗତ କରୁଥିଲେ, ସେ କହିଥିଲେ, "ପ୍ରିୟ କୃଷ୍ଣ, ଆପଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର ([[Vanisource:SB 1.8.26|SB 1.8.26]]) । ତୁମକୁ ସେହି ଜାଣିପାରିବ ଯା ପାଖରେ କିଛି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ନାହିଁ । ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ଏତେ ଅଧିକ ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ବୁଝିବୁ? ତାହା ହେଉଛି...କୁନ୍ତି ଏଥିପାଇଁ ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ ଯେ "ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସଂକଟରେ ଥିଲୁ, ସେତେବେଳେ ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ପାଖରେ ଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ସାମ୍ରଜ୍ୟ ଏବଂ ସବୁକିଛି ଦେଇଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଦ୍ଵାରକାକୁ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହା କ'ଣ କୃଷ୍ଣ? ଭଲ ହେବ ଆମକୁ ପୁଣିଥରେ ସେହି ଜନ୍ତ୍ରଣାରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ସାଥିରେ ରହିବେ ।" ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । କୃଷ୍ଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । ଯିଏ କେହି ମଧ୍ୟ ଭୌତିକ ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚହେଁ, ତେବେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ କୃଷ୍ଣ ଚେତନାରେ ଆସିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୋପନୀୟ । | ||
ସେଥିପାଇଁ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ କହିଛନ୍ତି, ନିଷ୍କିଞ୍ଚନସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନୋନ-ମୁଖସ୍ୟ ([[Vanisource:CC Madhya 11.8|CC Madhya 11.8]]) । ଭଗବଦ-ଭଜନ, ଭକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ, କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ହେଉଛି ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ, ଯାହାର କିଛି ସମ୍ପତ୍ତି ନଥିବ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ । ତାହାମାନେ ନୁହେଁ ଯେ ସେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟରେ ଥିବ । ନାଁ । ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଜାଣିଥିବା ଦରକାର ଯେ "ମୋର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ; ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର । ମୁଁ କେବଳ ତାଙ୍କ ସେବକ, ବାସ ସେତିକି ।" ଏହା ହେଉଛି ଆକିଞ୍ଚନା । ଯଦି ମୁଁ ଭାବିବି ଯେ "କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଆଗରେ ରଖିକି, ମୁଁ କିଛି ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଅର୍ଜନ କରିବି," ତାହା ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ଠକାମି । ତୁମେ ପୂର୍ଣ ଚେତନାରେ ରହିବା ଦରକାର ଯେ, "ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର, ଆମର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।" ତେବେ କୃଷ୍ଣ ତୁମର ସୁହୃଦ ହେବେ । ସେ ଦାୟିତ୍ଵ ନିଅନ୍ତି, ତୁମର କିପରି ଲାଭ ହେବ, ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ । ତେଷାଂ ସତତ ଯୁକ୍ତାନାମ୍ ଭଜତାନାମ୍ ପ୍ରୀତି ପୂର୍ବକମ୍ ଦଦାମି ([[Vanisource:BG 10.10|BG 10.10]]) । ପ୍ରିତି-ପୂର୍ବକମ୍ । ଏହା ଅତି ଉନ୍ନତ ସଂକଳ୍ପ, "କୃଷ୍ଣ, ମୋତେ କେବଳ ତୁମେ ଦରକାର, କିଛି ନୁହେଁ, ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ, କିଛିନୁହେଁ ।" ନ ଧନମ୍ ନ ଜନମ୍ ନ ସୁନ୍ଦରୀମ୍ କବିତାମ୍ ବା ଜଗଦୀଶ ([[Vanisource:CC Antya 20.29|CC Antya 20.29, Siksastaka 4]]) । ଏହା ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶିକ୍ଷା । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ବାରମ୍ଵାର ଦେଇଥିଲେ । ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନ । ଭଗବଦ୍-ଭଜନର ଅର୍ଥ ଦର୍ଶାଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ସ୍ଵୟଂ କୃଷ୍ଣ, ସବୁ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ସ୍ଵାମୀ । ତ୍ୟକ୍ତ୍ଵା ସୁରେପ୍ସିତଃ ସୁଦୁସ୍ତଯଜ ସୁରେପ୍ସିତ୍ୟଜ ରାଜ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମି ([[Vanisource:SB 11.5.34|SB 11.5.34]]) । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ପତ୍ନି ଥିଲେ, ସମସ୍ତ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ଦେବୀ, ବିଷ୍ଣୁ-ପ୍ରିୟା, ଲକ୍ଷ୍ମି-ପ୍ରିୟା । କିନ୍ତୁ ସମଗ୍ର ଜଗତର ହିତପାଇଁ, ଯଦିଓ ସେ କୃଷ୍ଣ, ସେ ଆମକୁ ଉଦାହରଣ ଦର୍ଶାଇଥିଲେ । ସେ ଚବିଶ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ସେ ସନ୍ୟାସ ନେଇଥିଲେ । | ସେଥିପାଇଁ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ କହିଛନ୍ତି, ନିଷ୍କିଞ୍ଚନସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନୋନ-ମୁଖସ୍ୟ ([[Vanisource:CC Madhya 11.8|CC Madhya 11.8]]) । ଭଗବଦ-ଭଜନ, ଭକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ, କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ହେଉଛି ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ, ଯାହାର କିଛି ସମ୍ପତ୍ତି ନଥିବ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ । ତାହାମାନେ ନୁହେଁ ଯେ ସେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟରେ ଥିବ । ନାଁ । ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଜାଣିଥିବା ଦରକାର ଯେ "ମୋର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ; ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର । ମୁଁ କେବଳ ତାଙ୍କ ସେବକ, ବାସ ସେତିକି ।" ଏହା ହେଉଛି ଆକିଞ୍ଚନା । ଯଦି ମୁଁ ଭାବିବି ଯେ "କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଆଗରେ ରଖିକି, ମୁଁ କିଛି ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଅର୍ଜନ କରିବି," ତାହା ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ଠକାମି । ତୁମେ ପୂର୍ଣ ଚେତନାରେ ରହିବା ଦରକାର ଯେ, "ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର, ଆମର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।" ତେବେ କୃଷ୍ଣ ତୁମର ସୁହୃଦ ହେବେ । ସେ ଦାୟିତ୍ଵ ନିଅନ୍ତି, ତୁମର କିପରି ଲାଭ ହେବ, ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ । ତେଷାଂ ସତତ ଯୁକ୍ତାନାମ୍ ଭଜତାନାମ୍ ପ୍ରୀତି ପୂର୍ବକମ୍ ଦଦାମି ([[Vanisource:BG 10.10 (1972)|BG 10.10]]) । ପ୍ରିତି-ପୂର୍ବକମ୍ । ଏହା ଅତି ଉନ୍ନତ ସଂକଳ୍ପ, "କୃଷ୍ଣ, ମୋତେ କେବଳ ତୁମେ ଦରକାର, କିଛି ନୁହେଁ, ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ, କିଛିନୁହେଁ ।" ନ ଧନମ୍ ନ ଜନମ୍ ନ ସୁନ୍ଦରୀମ୍ କବିତାମ୍ ବା ଜଗଦୀଶ ([[Vanisource:CC Antya 20.29|CC Antya 20.29, Siksastaka 4]]) । ଏହା ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶିକ୍ଷା । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ବାରମ୍ଵାର ଦେଇଥିଲେ । ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନ । ଭଗବଦ୍-ଭଜନର ଅର୍ଥ ଦର୍ଶାଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ସ୍ଵୟଂ କୃଷ୍ଣ, ସବୁ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ସ୍ଵାମୀ । ତ୍ୟକ୍ତ୍ଵା ସୁରେପ୍ସିତଃ ସୁଦୁସ୍ତଯଜ ସୁରେପ୍ସିତ୍ୟଜ ରାଜ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମି ([[Vanisource:SB 11.5.34|SB 11.5.34]]) । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ପତ୍ନି ଥିଲେ, ସମସ୍ତ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ଦେବୀ, ବିଷ୍ଣୁ-ପ୍ରିୟା, ଲକ୍ଷ୍ମି-ପ୍ରିୟା । କିନ୍ତୁ ସମଗ୍ର ଜଗତର ହିତପାଇଁ, ଯଦିଓ ସେ କୃଷ୍ଣ, ସେ ଆମକୁ ଉଦାହରଣ ଦର୍ଶାଇଥିଲେ । ସେ ଚବିଶ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ସେ ସନ୍ୟାସ ନେଇଥିଲେ । | ||
<!-- END TRANSLATED TEXT --> | <!-- END TRANSLATED TEXT --> |
Latest revision as of 22:41, 1 October 2020
Lecture on SB 1.13.11 -- Geneva, June 2, 1974
ଅକିଞ୍ଚନ, ଅକିଞ୍ଚନ ମାନେ କୌଣସି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ବହନ କରନାହିଁ । ଅକିଞ୍ଚନ ଗୋଚର । ରାଣୀ କୁନ୍ତି, ଯେତେବେଳେ ସେ କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ସ୍ଵାଗତ କରୁଥିଲେ, ସେ କହିଥିଲେ, "ପ୍ରିୟ କୃଷ୍ଣ, ଆପଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର (SB 1.8.26) । ତୁମକୁ ସେହି ଜାଣିପାରିବ ଯା ପାଖରେ କିଛି ଭୌତିକ ବସ୍ତୁ ନାହିଁ । ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ଏତେ ଅଧିକ ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଦେଇଛନ୍ତି । ତେବେ ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କେମିତି ବୁଝିବୁ? ତାହା ହେଉଛି...କୁନ୍ତି ଏଥିପାଇଁ ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ ଯେ "ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସଂକଟରେ ଥିଲୁ, ସେତେବେଳେ ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ପାଖରେ ଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଆମକୁ ସାମ୍ରଜ୍ୟ ଏବଂ ସବୁକିଛି ଦେଇଛନ୍ତି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଆପଣ ଦ୍ଵାରକାକୁ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି । ଏହା କ'ଣ କୃଷ୍ଣ? ଭଲ ହେବ ଆମକୁ ପୁଣିଥରେ ସେହି ଜନ୍ତ୍ରଣାରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଆପଣ ସର୍ବଦା ଆମ ସାଥିରେ ରହିବେ ।" ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । କୃଷ୍ଣ ହେଉଛନ୍ତି ଅକିଞ୍ଚନ-ଗୋଚର । ଯିଏ କେହି ମଧ୍ୟ ଭୌତିକ ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବାକୁ ଚହେଁ, ତେବେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପରେ କୃଷ୍ଣ ଚେତନାରେ ଆସିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୋପନୀୟ ।
ସେଥିପାଇଁ ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ କହିଛନ୍ତି, ନିଷ୍କିଞ୍ଚନସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନୋନ-ମୁଖସ୍ୟ (CC Madhya 11.8) । ଭଗବଦ-ଭଜନ, ଭକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ, କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ହେଉଛି ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ, ଯାହାର କିଛି ସମ୍ପତ୍ତି ନଥିବ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ । ତାହାମାନେ ନୁହେଁ ଯେ ସେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟରେ ଥିବ । ନାଁ । ସେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଜାଣିଥିବା ଦରକାର ଯେ "ମୋର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ; ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର । ମୁଁ କେବଳ ତାଙ୍କ ସେବକ, ବାସ ସେତିକି ।" ଏହା ହେଉଛି ଆକିଞ୍ଚନା । ଯଦି ମୁଁ ଭାବିବି ଯେ "କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଆଗରେ ରଖିକି, ମୁଁ କିଛି ଭୌତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ଅର୍ଜନ କରିବି," ତାହା ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାର ଠକାମି । ତୁମେ ପୂର୍ଣ ଚେତନାରେ ରହିବା ଦରକାର ଯେ, "ସବୁକିଛି କୃଷ୍ଣଙ୍କର, ଆମର କିଛି ମଧ୍ୟ ନାହିଁ ।" ତେବେ କୃଷ୍ଣ ତୁମର ସୁହୃଦ ହେବେ । ସେ ଦାୟିତ୍ଵ ନିଅନ୍ତି, ତୁମର କିପରି ଲାଭ ହେବ, ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ । ତେଷାଂ ସତତ ଯୁକ୍ତାନାମ୍ ଭଜତାନାମ୍ ପ୍ରୀତି ପୂର୍ବକମ୍ ଦଦାମି (BG 10.10) । ପ୍ରିତି-ପୂର୍ବକମ୍ । ଏହା ଅତି ଉନ୍ନତ ସଂକଳ୍ପ, "କୃଷ୍ଣ, ମୋତେ କେବଳ ତୁମେ ଦରକାର, କିଛି ନୁହେଁ, ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ, କିଛିନୁହେଁ ।" ନ ଧନମ୍ ନ ଜନମ୍ ନ ସୁନ୍ଦରୀମ୍ କବିତାମ୍ ବା ଜଗଦୀଶ (CC Antya 20.29, Siksastaka 4) । ଏହା ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଶିକ୍ଷା । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ବାରମ୍ଵାର ଦେଇଥିଲେ । ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ଭଗବଦ୍-ଭଜନ । ଭଗବଦ୍-ଭଜନର ଅର୍ଥ ଦର୍ଶାଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଷ୍କିଞ୍ଚସ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ସ୍ଵୟଂ କୃଷ୍ଣ, ସବୁ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ସ୍ଵାମୀ । ତ୍ୟକ୍ତ୍ଵା ସୁରେପ୍ସିତଃ ସୁଦୁସ୍ତଯଜ ସୁରେପ୍ସିତ୍ୟଜ ରାଜ୍ୟ ଲକ୍ଷ୍ମି (SB 11.5.34) । ଚୈତନ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ସବୁଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ପତ୍ନି ଥିଲେ, ସମସ୍ତ ଐଶ୍ଵରଙ୍କର ଦେବୀ, ବିଷ୍ଣୁ-ପ୍ରିୟା, ଲକ୍ଷ୍ମି-ପ୍ରିୟା । କିନ୍ତୁ ସମଗ୍ର ଜଗତର ହିତପାଇଁ, ଯଦିଓ ସେ କୃଷ୍ଣ, ସେ ଆମକୁ ଉଦାହରଣ ଦର୍ଶାଇଥିଲେ । ସେ ଚବିଶ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ସେ ସନ୍ୟାସ ନେଇଥିଲେ ।