PL/Prabhupada 0210 - Cała bhakti-marga zależy od łaski Pana: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Polish Pages with Videos Category:Prabhupada 0210 - in all Languages Category:PL-Quotes - 1973 Category:PL-Quotes - Le...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 7: Line 7:
[[Category:PL-Quotes - in USA, Los Angeles]]
[[Category:PL-Quotes - in USA, Los Angeles]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0209 - Jak wrócić do domu, do Boga|0209|PL/Prabhupada 0211 - Naszym zadaniem jest spełnić pragnienie Sri Caitanyi Mahaprabhu|0211}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 15: Line 18:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|cHdCoLO1mskThe Whole Bhakti-marga Depends on the Mercy of the Lord<br />- Prabhupāda 0210}}
{{youtube_right|xJc30Lsl8-c|Cała bhakti-marga zależy od łaski Pana<br />- Prabhupāda 0210}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/731208SB.LA_clip.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/731208SB.LA_clip.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 27: Line 30:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
Zatem jeżeli chcemy zrozumieć Bhagavad-Gitę, to musimy próbować w taki sam sposób jak Arjuna lub ktoś, kto studiował ja od bona fide mistrza duchowego. To się nazywa "system paramparâ". Załóżmy, że ja usłyszałem coś od mojego mistrza duchowego: zatem przekaże to wam w niezmienionej wersji. Tak więc to jest "system paramparā". W taki sposób ujawniane sa słowa mistrza duchowego. Ale nawet jeżeli bedziecie czytać ksiażki, nie zrozumiecie ich o ile ja wam ich nie objaśnię. To się nazywa "system paramparā". Nie można się zbliżyć do wyższego ranga guru pomijajac kolejnych po drodze. Tak jak nasz kult Caitanyi Mahaprabhu; nie można tego zrozumieć bezpośrednio. To nie jest możliwe. Można go zrozumieć poprzez Gosvamich. Dlatego w Caitanya-caritāmrta i na końcu każdego jej rozdziału, autor mówi: rūpa-ragunātha-padre... Co to jest? Krsnadāsa.  
Zatem jeżeli chcemy zrozumieć Bhagavad-Gitę, to musimy próbować w taki sam sposób jak Arjuna lub ktoś, kto studiował od bona fide mistrza duchowego. To się nazywa "system paramparâ". Załóżmy, że ja usłyszałem coś od mojego mistrza duchowego: zatem przekaże to wam w niezmienionej wersji. Tak więc to jest "system paramparā". W taki sposób ujawniane słowa mistrza duchowego. Ale nawet jeżeli będziecie czytać książki, nie zrozumiecie ich o ile ja wam ich nie objaśnię. To się nazywa "system paramparā". Nie można się zbliżyć do wyższego rangą guru pomijając kolejnych po drodze. Tak jak nasz kult Caitanyi Mahāprabhu; nie można tego zrozumieć bezpośrednio. To nie jest możliwe. Można go zrozumieć poprzez Gosvāmīch. Dlatego w Caitanya-caritāmrta i na końcu każdego jej rozdziału, autor mówi: rūpa-ragunātha-padre... Co to jest? Krsnadāsa.  


:śrī-rūpa-ragunātha-pade yāra āśa
Rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa  
:caitanya-caritāmṛta kahe kṛṣṇa-dāsa  
caitanya-caritāmrta kahe krsna-dāsa  


Taki jest ten proces. On nie mówi, że "ja zrozumiałem Pana Caitanye Mahāprabhu bezpośrednio." Nie. To nie jest zrozumienie. To jest głupota. Nie można zrozumieć kim jest Caitanya Mahāprabhu. Dlatego on ciagle powtarza: "rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa caitanya-caritāmrta kahe krsna-dāsa." "Ja jestem Krsna dāsa, Kavirāja, który jest zawsze podporzadkowany Gosvāmim." To jest system paramparā. Podobnie, Narottama dāsa Thākura mówi także: "ei chay gosāi jār tār mui dās" "Jestem sługa takiej osoby, która zaakceptowała Gosvamich jako autorytet." "Nie bedę sługa nikogo kto nie podaża ich ścieżka." Dlatego wypowiadamy lub ofiarowujemy nasza modlitwę do mistrza duchowego, "rūpānuga-varāya te, rūpānuga-varāya te"; ponieważ on podaża za Rūpā Gosvāmim, dlatego my akceptujemy, mistrza duchowego Nie, że ktoś ma się wywyższać ponad Rupa Gosvamiego lub...Nie. "Tāndera carana-sebi-bhakta-sane vās". To jest system paramparā.  
Taki jest ten proces. On nie mówi, że "ja zrozumiałem Pana Caitanyę Mahāprabhu bezpośrednio." Nie. To nie jest zrozumienie. To jest głupota. Nie można zrozumieć kim jest Caitanya Mahāprabhu. Dlatego on ciągle powtarza: "rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa caitanya-caritāmrta kahe krsna-dāsa." "Ja jestem Krsna dāsa, Kavirāja, który jest zawsze podporządkowany Gosvāmim." To jest system paramparā. Podobnie, Narottama dāsa Thākura mówi także: "ei chay gosāi jār tār mui dās" "Jestem sługą takiej osoby, która zaakceptowała Gosvāmīch jako autorytet." "Nie będę sługą nikogo, kto nie podażą ich ścieżką." Dlatego wypowiadamy lub ofiarowujemy naszą modlitwę do mistrza duchowego, "rūpānuga-varāya te, rūpānuga-varāya te"; ponieważ on podąża za Rūpą Gosvāmim, dlatego my akceptujemy mistrza duchowego. Nie, że ktoś ma się wywyższać ponad Rūpę Gosvāmīego lub...Nie. "Tāndera carana-sebi-bhakta-sane vās". To jest system paramparā.  


I tutaj, pojawia sie to samo: Arjuna, który słuchał bezpośrednio od Krsny. Czasami, niektórzy twierdza-to jest draństwo-że "Arjuna słuchał bezpośrednio od Kryszny" "A my nie możemy, zatem jak mamy zrozumieć?" Ale to nie jest kwestia bezpośredniej obecności. Myślimy tak, ponieważ nie mamy pojécia o wiedzy absolutnej. Słowa Kryszny, Bhagavad-gītā, nie różnia sie od Kryszny. Bhagavad-gītā nie jest różna od Kryszny. Kiedy czytacie Bhagavad-gītę, słuchacie bezpośrednio od Kryszny, ponieważ Kryszna nie jest różny. Kryszna jest absolutny. Kryszna: imię Kryszny, forma Kryszny, cechy Kryszny, instrukcje Kryszny, wszystko dotyczace Kryszny, to wszystko jest Krysznà. To wszystko jest Krysznà. To trzeba zrozumieć. To nie jest różne od Kryszny. Dlatego postać Kryszny tutaj, jest Krysznà. To nie jest posàg. "To marmurowa figurka". Nie. On jest Krysznà. Kryszna pojawił się tak przed wami ponieważ inaczej nie możecie Go zobaczyć. Możecie zobaczyć kamień lub drewno; dlatego On pojawił się w takiej formie. Myślicie, że to jest kamień i drewno, ale On nie jest kamieniem lub drewnem; On jest Krysznà. To się nazywa Prawda Absolutna. Podobnie, słowa Kryszny także nie sa różne od Niego. Słowa Kryszny, które znajduja się w Bhagavad-gīcie, sà Krysznà.  
I tutaj pojawia się to samo: Arjuna, który słuchał bezpośrednio od Kṛṣṇy. Czasami niektórzy twierdzą-to jest draństwo-że "Arjuna słuchał bezpośrednio od Kṛṣṇy, a my nie możemy, zatem jak mamy zrozumieć?" Ale to nie jest kwestia bezpośredniej obecności. Myślimy tak, ponieważ nie mamy pojęcia o wiedzy absolutnej. Słowa Kṛṣṇy, Bhagavad-gītā, nie różnią się od Kṛṣṇy. Bhagavad-gītā nie jest różna od Kṛṣṇy. Kiedy czytacie Bhagavad-gītę, słuchacie bezpośrednio od Kṛṣṇy, ponieważ Kṛṣṇa nie jest od niej różny. Kṛṣṇa jest absolutny. Kṛṣṇa: imię Kṛṣṇy, forma Kṛṣṇy, cechy Kṛṣṇy, instrukcje Kṛṣṇy, wszystko dotyczące Kṛṣṇy, to wszystko jest Kṛṣṇą. To wszystko jest Kṛṣṇą. To trzeba zrozumieć. To nie jest różne od Kṛṣṇy. Dlatego postać Kṛṣṇy tutaj, jest Kṛṣṇą. To nie jest posąg. "To marmurowa figurka". Nie. On jest Kṛṣṇą. Kṛṣṇa pojawił się tak przed wami, ponieważ inaczej nie możecie Go zobaczyć. Możecie zobaczyć kamień lub drewno; dlatego On pojawił się w takiej formie. Myślicie, że to jest kamień i drewno, ale On nie jest kamieniem lub drewnem; On jest Kṛṣṇą. To się nazywa Prawda Absolutna. Podobnie, słowa Kṛṣṇy także nie różne od Niego. Słowa Kṛṣṇy, które znajdują się w Bhagavad-gīcie, są Kṛṣṇą.  


To tak jak ten bramin z południa Indii... Kiedy otwierał swojà... Był analfabetà, nie potrafił czytać Bhagavad-gīty. Ale jego Guru Maharaja powiedział, że "powinieneś codziennie czytać 18 rozdziałów Bhagavad-gīty". Zatem był zakłopotany, że "jestem analfabetà, nie potrafię... Dobrze, wezmę..., Bhagavad-gītę". I to było w świàtyni Rānganatha. Wziàł Bhagavad-gītę i zaczàł... Nie umiał czytać. Zatem ci, którzy go znali, zaczęli żartować: "Zatem, braminie, jak ci idzie czytanie Bhagavad-gīty?" Nie odpowiedział, gdyż wiedział że "oni żartujà, bo ja nie wiem, jestem niepiśmienny..." Ale kiedy Caitanya Mahāprabhu przybył, był także zdziwiony: "Braminie, czytasz Bhagavad-gītę?" Odparł: "Panie, jestem analfabetà. Nie potrafię czytać. To niemożliwe." "Ale mój mistrz duchowy polecił mi czytać. Cóż mam zrobić? Wziàłem tà ksiàżkę." To jest nieugięty uczeń. Jest niepiśmienny. Nie potrafi czytać. To niemożliwe dla niego. Ale jego Guru Mahārāja polecił: "Musisz czytać Bhagavad-gītę codziennie, osiemnaście rozdziałów". Zatem to nazywa się vyavasāyâtmikā buddhih. Mogę się zupełnie nie nadawać. Ale to nie ma znaczenia. Ale jeśli spróbuję podażyć za słowami mistrza duchowego, to nebędę kompetencji.  
To tak jak ten brāhmin z południa Indii. Kiedy otwierał swoją...Był analfabetą, nie potrafił czytać Bhagavad-gīty. Ale jego Guru Mahārāja powiedział, że "powinieneś codziennie czytać 18 rozdziałów Bhagavad-gīty". Zatem był zakłopotany, że "jestem analfabetą, nie potrafię... Dobrze, wezmę..., Bhagavad-gītę". I to było w świątyni Rānganatha. Wziął Bhagavad-gītę i zaczął... Nie umiał czytać. Zatem ci, którzy go znali, zaczęli żartować: "Zatem, brāhminie, jak ci idzie czytanie Bhagavad-gīty?" Nie odpowiedział, gdyż wiedział, że "oni żartują, bo ja nie wiem, jestem niepiśmienny.." Ale kiedy Caitanya Mahāprabhu przybył, był także zdziwiony: "Brāhminie, czytasz Bhagavad-gītę?" Odparł: "Panie, jestem analfabetą. Nie potrafię czytać. To niemożliwe." "Ale mój mistrz duchowy polecił mi czytać. Cóż mam zrobić? Wziąłem tę książkę." To jest nieugięty uczeń. Jest niepiśmienny. Nie potrafi czytać. To niemożliwe dla niego. Ale jego Guru Mahārāja polecił: "Musisz czytać Bhagavad-gītę codziennie, osiemnaście rozdziałów". Zatem to nazywa się vyavasāyâtmikā buddhih. Mogę się zupełnie nie nadawać. Ale to nie ma znaczenia. Ale jeśli spróbuję podążać za słowami mistrza duchowego, to nabędę kompetencji.  


Taki jest sekret. "Yasya deve parā bhaktir yathā deve tathā gurau" (ŚU 6.23). Jeśli ktoś ma silna wiarę w Najwyższa Osobę Boga i równie mocna w guru, "yathā deve tathā gurau", wtedy pisma objawione się zamanifestuja. I to nie jest kwestia wykształcenia czy tytułów naukowych. To jest wiara w Krysznę i guru. Dlatego Caitanya- caritāmrta mówi: "guru-krsna-krpāya pāya bhakti-latā-bīja" ([[Vanisource:CC Madhya 19.151|CC Madhya 19.151]]). Nigdy nie mówi, że poprzez edukację czy tytuły naukowe. Caitanya Mahāprabhu mówi "guru-krsna-krpāya", poprzez łaskę guru, poprzez łaskę Kryszny. To zależy od łaski. To nie jest kwestia uczoności, przepychu lub bogactwa. Nie. Cała bhakti-marga opiera się na łasce Pana. Zatem powinniśmy ubiegać się o tę łaskę. Athāpi te deva padāmbuja-dvaya-prasāda-leśānugrhīta eva hi, jānāti tattvam... ([[Vanisource:SB 10.14.29|SB 10.14.29]]). Prasāda-leśa, "leśa" znaczy "odrobina". Ktoś, kto otrzymał odrobinę łaski Najwyższego, ten może zrozumieć. Inni, "na cānya eko 'pi ciram vicinvan". Inni, moga kontynuować umysłowa spekulację przez miliony lat. To niemożliwe do zrozumienia. Zatem dlatego prezentujemy Bhagavad-gītę Takà Jaka Jest, i prezentujemy jà takà jaka była zrozumiana przez Arjunę. Nie udajemy się do doktora Radhakrishnana, tego uczonego, tamtego uczonego, tego drania, tamtego... Nie. Nie idziemy. To nie jest nasze zajęcie. My mamy paramparā.
Taki jest sekret. "Yasya deve parā bhaktir yathā deve tathā gurau" (ŚU 6.23). Jeśli ktoś ma silną wiarę w Najwyższą Osobę Boga i równie mocną w guru, "yathā deve tathā gurau", wtedy pisma objawione się zamanifestują. I to nie jest kwestia wykształcenia czy tytułów naukowych. To jest wiara w Kṛṣṇę i guru. Dlatego Caitanya-caritāmrta mówi: "guru-krsna-krpāya pāya bhakti-latā-bīja" (CC Madhya 19.151). Nigdy nie mówi, że poprzez edukację czy tytuły naukowe. Caitanya Mahāprabhu mówi "guru-krsna-krpāya", poprzez łaskę guru, poprzez łaskę Kṛṣṇy. To zależy od łaski. To nie jest kwestia uczoności, przepychu lub bogactwa. Nie. Cała bhakti-mārga opiera się na łasce Pana. Zatem powinniśmy ubiegać się o tę łaskę. Athāpi te deva padāmbuja-dvaya-prasāda-leśānugrhīta eva hi, jānāti tattvam...(SB 10.14.29). Prasāda-leśa, "leśa" znaczy "odrobina". Ktoś, kto otrzymał odrobinę łaski Najwyższego, ten może zrozumieć. Inni, "na cānya eko 'pi ciram vicinvan". Inni mogą kontynuować umysłową spekulację przez miliony lat. To niemożliwe do zrozumienia. Zatem dlatego prezentujemy Bhagavad-gītę Taką Jaka Jest, i prezentujemy ją taką, jaka była zrozumiana przez Arjunę. Nie udajemy się do doktora Radhakryszny, tego uczonego, tamtego uczonego, tego drania, tamtego... Nie. Nie idziemy. To nie jest nasze zajęcie. My mamy paramparā.
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 20:14, 9 October 2018



Lecture on SB 1.15.30 -- Los Angeles, December 8, 1973

Zatem jeżeli chcemy zrozumieć Bhagavad-Gitę, to musimy próbować w taki sam sposób jak Arjuna lub ktoś, kto studiował ją od bona fide mistrza duchowego. To się nazywa "system paramparâ". Załóżmy, że ja usłyszałem coś od mojego mistrza duchowego: zatem przekaże to wam w niezmienionej wersji. Tak więc to jest "system paramparā". W taki sposób ujawniane są słowa mistrza duchowego. Ale nawet jeżeli będziecie czytać książki, nie zrozumiecie ich o ile ja wam ich nie objaśnię. To się nazywa "system paramparā". Nie można się zbliżyć do wyższego rangą guru pomijając kolejnych po drodze. Tak jak nasz kult Caitanyi Mahāprabhu; nie można tego zrozumieć bezpośrednio. To nie jest możliwe. Można go zrozumieć poprzez Gosvāmīch. Dlatego w Caitanya-caritāmrta i na końcu każdego jej rozdziału, autor mówi: rūpa-ragunātha-padre... Co to jest? Krsnadāsa.

Rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa caitanya-caritāmrta kahe krsna-dāsa

Taki jest ten proces. On nie mówi, że "ja zrozumiałem Pana Caitanyę Mahāprabhu bezpośrednio." Nie. To nie jest zrozumienie. To jest głupota. Nie można zrozumieć kim jest Caitanya Mahāprabhu. Dlatego on ciągle powtarza: "rūpa-ragunātha-pade sada yāra āśa caitanya-caritāmrta kahe krsna-dāsa." "Ja jestem Krsna dāsa, Kavirāja, który jest zawsze podporządkowany Gosvāmim." To jest system paramparā. Podobnie, Narottama dāsa Thākura mówi także: "ei chay gosāi jār tār mui dās" "Jestem sługą takiej osoby, która zaakceptowała Gosvāmīch jako autorytet." "Nie będę sługą nikogo, kto nie podażą ich ścieżką." Dlatego wypowiadamy lub ofiarowujemy naszą modlitwę do mistrza duchowego, "rūpānuga-varāya te, rūpānuga-varāya te"; ponieważ on podąża za Rūpą Gosvāmim, dlatego my akceptujemy mistrza duchowego. Nie, że ktoś ma się wywyższać ponad Rūpę Gosvāmīego lub...Nie. "Tāndera carana-sebi-bhakta-sane vās". To jest system paramparā.

I tutaj pojawia się to samo: Arjuna, który słuchał bezpośrednio od Kṛṣṇy. Czasami niektórzy twierdzą-to jest draństwo-że "Arjuna słuchał bezpośrednio od Kṛṣṇy, a my nie możemy, zatem jak mamy zrozumieć?" Ale to nie jest kwestia bezpośredniej obecności. Myślimy tak, ponieważ nie mamy pojęcia o wiedzy absolutnej. Słowa Kṛṣṇy, Bhagavad-gītā, nie różnią się od Kṛṣṇy. Bhagavad-gītā nie jest różna od Kṛṣṇy. Kiedy czytacie Bhagavad-gītę, słuchacie bezpośrednio od Kṛṣṇy, ponieważ Kṛṣṇa nie jest od niej różny. Kṛṣṇa jest absolutny. Kṛṣṇa: imię Kṛṣṇy, forma Kṛṣṇy, cechy Kṛṣṇy, instrukcje Kṛṣṇy, wszystko dotyczące Kṛṣṇy, to wszystko jest Kṛṣṇą. To wszystko jest Kṛṣṇą. To trzeba zrozumieć. To nie jest różne od Kṛṣṇy. Dlatego postać Kṛṣṇy tutaj, jest Kṛṣṇą. To nie jest posąg. "To marmurowa figurka". Nie. On jest Kṛṣṇą. Kṛṣṇa pojawił się tak przed wami, ponieważ inaczej nie możecie Go zobaczyć. Możecie zobaczyć kamień lub drewno; dlatego On pojawił się w takiej formie. Myślicie, że to jest kamień i drewno, ale On nie jest kamieniem lub drewnem; On jest Kṛṣṇą. To się nazywa Prawda Absolutna. Podobnie, słowa Kṛṣṇy także nie są różne od Niego. Słowa Kṛṣṇy, które znajdują się w Bhagavad-gīcie, są Kṛṣṇą.

To tak jak ten brāhmin z południa Indii. Kiedy otwierał swoją...Był analfabetą, nie potrafił czytać Bhagavad-gīty. Ale jego Guru Mahārāja powiedział, że "powinieneś codziennie czytać 18 rozdziałów Bhagavad-gīty". Zatem był zakłopotany, że "jestem analfabetą, nie potrafię... Dobrze, wezmę..., tę Bhagavad-gītę". I to było w świątyni Rānganatha. Wziął Bhagavad-gītę i zaczął... Nie umiał czytać. Zatem ci, którzy go znali, zaczęli żartować: "Zatem, brāhminie, jak ci idzie czytanie Bhagavad-gīty?" Nie odpowiedział, gdyż wiedział, że "oni żartują, bo ja nie wiem, jestem niepiśmienny.." Ale kiedy Caitanya Mahāprabhu przybył, był także zdziwiony: "Brāhminie, czytasz Bhagavad-gītę?" Odparł: "Panie, jestem analfabetą. Nie potrafię czytać. To niemożliwe." "Ale mój mistrz duchowy polecił mi czytać. Cóż mam zrobić? Wziąłem tę książkę." To jest nieugięty uczeń. Jest niepiśmienny. Nie potrafi czytać. To niemożliwe dla niego. Ale jego Guru Mahārāja polecił: "Musisz czytać Bhagavad-gītę codziennie, osiemnaście rozdziałów". Zatem to nazywa się vyavasāyâtmikā buddhih. Mogę się zupełnie nie nadawać. Ale to nie ma znaczenia. Ale jeśli spróbuję podążać za słowami mistrza duchowego, to nabędę kompetencji.

Taki jest sekret. "Yasya deve parā bhaktir yathā deve tathā gurau" (ŚU 6.23). Jeśli ktoś ma silną wiarę w Najwyższą Osobę Boga i równie mocną w guru, "yathā deve tathā gurau", wtedy pisma objawione się zamanifestują. I to nie jest kwestia wykształcenia czy tytułów naukowych. To jest wiara w Kṛṣṇę i guru. Dlatego Caitanya-caritāmrta mówi: "guru-krsna-krpāya pāya bhakti-latā-bīja" (CC Madhya 19.151). Nigdy nie mówi, że poprzez edukację czy tytuły naukowe. Caitanya Mahāprabhu mówi "guru-krsna-krpāya", poprzez łaskę guru, poprzez łaskę Kṛṣṇy. To zależy od łaski. To nie jest kwestia uczoności, przepychu lub bogactwa. Nie. Cała bhakti-mārga opiera się na łasce Pana. Zatem powinniśmy ubiegać się o tę łaskę. Athāpi te deva padāmbuja-dvaya-prasāda-leśānugrhīta eva hi, jānāti tattvam...(SB 10.14.29). Prasāda-leśa, "leśa" znaczy "odrobina". Ktoś, kto otrzymał odrobinę łaski Najwyższego, ten może zrozumieć. Inni, "na cānya eko 'pi ciram vicinvan". Inni mogą kontynuować umysłową spekulację przez miliony lat. To niemożliwe do zrozumienia. Zatem dlatego prezentujemy Bhagavad-gītę Taką Jaka Jest, i prezentujemy ją taką, jaka była zrozumiana przez Arjunę. Nie udajemy się do doktora Radhakryszny, tego uczonego, tamtego uczonego, tego drania, tamtego... Nie. Nie idziemy. To nie jest nasze zajęcie. My mamy paramparā.