PL/Prabhupada 0218 - Guru Otwiera Oczy: Difference between revisions

Latest revision as of 20:15, 9 October 2018

Strona poprzednia - Video 0217

Strona kolejna - Video 0219

Lecture on SB 6.1.55 -- London, August 13, 1975

Zatem my, żywe istoty, jesteśmy integralnymi cząstkami Kṛṣṇy. Nasza pozycja jest podobna iskrom emanującym z ognia. Albo promieniom słońca, które połączone razem tworzą blask słoneczny. Światło słońca, które postrzegamy, nie jest jednolitym zjawiskiem. Składa się z bardzo znikomych, świecących cząsteczek. I my jesteśmy równie znikomi... Tak jak istnieją materialne, niezliczone atomy, podobnie my stanowimy atomowe iskry Boga. I to jest asaṅkhyā. Niepoliczalne. Asaṅkhyā znaczy, że nie można policzyć. Jest tak wiele żywych istot... Tak więc trafiliśmy do tego materialnego świata jako nieskończenie małe cząstki. To tak jak Europejczycy podbijają inne kraje i je kolonizują, w celu zdobycia środków do zadowalania zmysłów. Ameryka została odkryta i Europejczycy się tam udali. Początkowo zakładano... Teraz oni próbują dostać się na Księżyc, żeby znaleźć dogodniejsze warunki. Taka jest tendencja duszy uwarunkowanej.

Zatem przyszliśmy do tego materialnego świata. Kṛṣṇa bhuliya jīva bhoga vāñchā kare. Puruṣa oznacza bhokta. Bhoktā. Kṛṣṇa jest tak naprawdę bhoktā. Bhoktāraṁ yajña-tapasām (BG 5.29). Zatem imitujemy Kṛṣṇę. Taka jest nasza natura. Każdy chce się stać Kṛṣṇą. Filozofowie Māyāvādī, chociaż poddajż się pokutom, wyrzeczeniom i ściśle stosują się do zasad ich życia duchowego... ale ponieważ znajdują się pod wpływem māyi, ostatecznie twierdzą, że "Jestem Bogiem, Purusą". To chorobliwy stan. Purusa oznacza bhoktā. "Jestem Kṛṣṇą..." Bhoktāraṁ yajña... I to się dzieje nawet po osiągnięciu postępu w efekcie wyrzeczeń, pokut i stosowania się do zasad. Māyā jest silna do tego stopnia, że ktoś uważa, że "Jestem puruṣa." I to nie zwykłym puruṣa; "Jestem Najwyższym Puruṣa", zupełnie tak jak Kṛṣṇa jest opisywany w Bhagavad-gīcie. Paraṁ brahma paraṁ dhāma pavitraṁ paramaṁ bhavān, puruṣam śāśvata: (BG 10.12) "Jesteś puruṣa." Zatem māyā jest tak silna, że nawet będąc poniewieranym przez tak wiele istnień, życie po życiu, ktoś ciągle myśli: "Jestem puruṣa. Podmiotem radości." To jest choroba.

Dlatego tutaj jest napisane eṣa prakṛti-saṅgena puruṣasya viparyayaḥ. Nasze materialne życie zaczęło się od tej koncepcji, że "Jestem puruṣa. Jestem podmiotem radości." I ponieważ nie potrafimy porzucić tej idei, że jestem "podmiotem radości", życie po życiu doświadczamy viparyayaḥ, przeciwności losu. Przeciwność losu oznacza... Żywa istota jest integralną cząstką Boga, a Bóg jest sac-cid-ānanda-vigrahaḥ (Bs. 5.1). Konsekwentnie, my również jesteśmy małymi sac-cid-ānanda-vigrahaḥ, ale nasza pozycja jest prakṛti, nie puruṣa. To tak jak Rādhā i Kṛṣṇa, Oni są jakościowo jedni. Rādhā-kṛṣṇa-praṇaya-vikṛtir hlādinī-śaktir asmāt. Są jednym, ale Rādhā jest prakṛti, a Kṛṣṇa jest puruṣa. Podobnie my, choć jesteśmy fragmentarycznymi cząstkami Kṛṣṇy, to ciągle stanowimy prakṛti, a Kṛṣṇa jest puruṣa. Zatem jeśli fałszywie pomyślimy, że stajemy się puruṣa, to jest to nazywane māyā or viparyayaḥ.

To jest oświadczone tutaj: Evaṁ prakṛti-saṅgena puruṣasya viparyayaḥ. Viparyayaḥ oznacza, że ktoś jest przeznaczony cieszyć się w kontakcie z puruṣa. Kiedy puruṣa i prakṛti, mężczyzna i kobieta, czerpią przyjemność, doświadczają tego jednakowo; jednak jedno z nich jest puruṣa, drugie zaś prakṛti. Podobnie, Kṛṣṇa jest puruṣa, a my jesteśmy prakṛti. Jeśli będziemy cieszyć się z Kṛṣṇą, wtedy jest ānanda, sac-cid-ānanda. Ale zapomnieliśmy o tym. Chcemy być puruṣa. Zatem w ten czy inny sposób to uwarunkowanie istnieje, ta błędna koncepcja stania się puruṣa, podmiotem radości. I jaki jest tego efekt? Efekt jest taki, że życie po życiu próbujemy być podmiotem radości, choć w rzeczywistości jesteśmy jej przedmiotem. Ciągle zmagamy się, żeby stać się podmiotem. Taka jest nasza sytuacja. Zatem jak możemy zatrzymać tą walkę i powrócić do naszej oryginalnej pozycji? To jest stwierdzone tutaj: Sa eva na cirād īśa-saṅgād vilīyate. Ta błędna koncepcja życia, że "jestem puruṣa", może zostać całkowicie usunięta. Jak? Īśa-saṅga, poprzez towarzystwo Boga, Īśa. . Īśa oznacza najwyższego kontrolera. Īśa-saṅga. "Gdzie jest Īśa? Nie widzę Īśa, nie widzę... Nawet Kṛṣṇa jest Īśa, Najwyzszy, ale nie mogę Go zobaczyć." Ale Krsna istnieje. Jesteś ślepy. Jak możesz Go nie widzieć? Nie możesz zobaczyć. Musisz najpierw otworzyć oczy. I to jest zadaniem guru. Guru otwiera oczy.

ajñāna-timirāndhasya

jñānāñjana-śalākayā

cakṣur unmīlitaṁ yena

tasmai śrī-gurave namaḥ

(Gautamīya Tantra)

Jak Kṛṣṇa otwiera oczy? Poprzez jñānāñjana-śalākayā. To tak jak w ciemności nie możemy nic zobaczyć. Ale skoro tylko użyjemy zapałki lub świeczkę i rozpalimy je, wtedy od razu widzimy. Podobnie, zadaniem guru jest otworzenie oczu. To oznacza dawanie wiedzy, że "Nie jesteś puruṣa, jesteś prakṛti. Zmień punkt widzenia." To jest Świadomość Kṛṣṇy.

@@ Line 6: / Line 6: @@
 [[Category:PL-Quotes - in United Kingdom]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 0217 - Pozycja Devahuti To Wzór Kobiety|0217|PL/Prabhupada 0219 - Porzućcie Tą Nonsensowną Ideę Stawania Się Panem|0219}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 14: / Line 17: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|hCGIb0jgtKA|Guru Otwiera Oczy<br />- Prabhupāda 0218}}
+{{youtube_right|2kdmZPgGGE8|Guru Otwiera Oczy<br />- Prabhupāda 0218}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/750813SB.LON_clip1.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/750813SB.LON_clip1.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 26: / Line 29: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-Zatem my, zywe istoty, jestesmy integralnymi czastkami Kryszny. Nasza pozycja jest podobna iskrom emanujacym z ognia. Albo promieniom slonca, ktore polaczone razem tworza blask sloneczny. Swiatlo slonca, ktore postrzegamy, nie jest jednolitym zjawiskiem. Sklada sie z bardzo znikomych, swiecacych czasteczek. I my jestesmy rownie znikomi... Tak jak istnieja materialne, niezliczone atomy, podobnie my stanowimy atomowe iskry Boga. I to jest "asankhya." Niepoliczalne. Asankyha znaczy, ze nie mozna policzyc. Jest tak wiele zywych istot... Tak wiec trafilismy do tego materialnego swiata jako nieskonczenie male czastki. To tak jak Europejczycy podbijaja inne kraje i je kolonizuja, w celu zdobycia srodkow do zadowalania zmyslow. Ameryka zostala odkryta i Europejczycy sie tam udali. Poczatkowo zakladano zeby... Teraz oni probuja dostac sie na Ksiezyc zeby znalezc dogodniejsze warunki.. Taka jest tendencja duszy uwarunkowanej. Zatem przyszlismy do tego materialnego swiata. "Krsna bhuliya jiva bhoga vancha kare." "Purusa" oznacza "bhokta."
+Zatem my, żywe istoty, jesteśmy integralnymi cząstkami Kṛṣṇy. Nasza pozycja jest podobna iskrom emanującym z ognia. Albo promieniom słońca, które połączone razem tworzą blask słoneczny. Światło słońca, które postrzegamy, nie jest jednolitym zjawiskiem. Składa się z bardzo znikomych, świecących cząsteczek. I my jesteśmy równie znikomi... Tak jak istnieją materialne, niezliczone atomy, podobnie my stanowimy atomowe iskry Boga. I to jest asaṅkhyā. Niepoliczalne. Asaṅkhyā znaczy, że nie można policzyć. Jest tak wiele żywych istot... Tak więc trafiliśmy do tego materialnego świata jako nieskończenie małe cząstki. To tak jak Europejczycy podbijają inne kraje i je kolonizują, w celu zdobycia środków do zadowalania zmysłów. Ameryka została odkryta i Europejczycy się tam udali. Początkowo zakładano... Teraz oni próbują dostać się na Księżyc, żeby znaleźć dogodniejsze warunki. Taka jest tendencja duszy uwarunkowanej.
-Bhokta. Krsna jest tak naprawde bhokta. "Bhoktaram yajna-tapasam" ([[Vanisource:BG 5.29|BG 5.29]]). Zatem imitujemy Kryszne. Taka jest nasza natura. Kazdy chce sie stac Kryszna. Filozofowie Mayavadi, chociaz poddaja sie pokutom, wyrzeczeniom i scisle stosuja sie do zasad ich zycia duchowego... ale poniewaz znajduja sie pod wplywem mayi, ostatecznie twierdza, ze "Jestem Bogiem, Purusa". To chorobliwy stan. "Purusa" oznacza "bhokta." "Jestem Kryszna..." Bhoktaram yajna... I to sie dzieje nawet po osiagnieciu postepu w efekcie wyrzeczen, pokut i stosowania sie do zasad. Maya jest silna do tego stopnia, ze ktos uwaza ze "Jestem purusa." I to nie zwyklym purusa; "jestem Najwyzszym Purusa", zupelnie tak jak Kryszna jest opisywany w Bhagavad-gicie. "Param brahma param dhama pavitram paramam bhavan, purusam sasvata" ([[Vanisource:BG 10.12|BG 10.12]]). "Jestes purusa." Zatem maya jest tak silna, ze nawet bedac poniewieranym przez tak wiele istnien, zycie po zyciu, ktos ciagle mysli: "Jestem purusa. Podmiotem radosci." To jest choroba.
+Zatem przyszliśmy do tego materialnego świata. Kṛṣṇa bhuliya jīva bhoga vāñchā kare. Puruṣa oznacza bhokta. Bhoktā. Kṛṣṇa jest tak naprawdę bhoktā. Bhoktāraṁ yajña-tapasām ([[Vanisource:BG 5.29 (1972)|BG 5.29]]). Zatem imitujemy Kṛṣṇę. Taka jest nasza natura. Każdy chce się stać Kṛṣṇą. Filozofowie Māyāvādī, chociaż poddajż się pokutom, wyrzeczeniom i ściśle stosują się do zasad ich życia duchowego... ale ponieważ znajdują się pod wpływem māyi, ostatecznie twierdzą, że "Jestem Bogiem, Purusą". To chorobliwy stan. Purusa oznacza bhoktā. "Jestem Kṛṣṇą..." Bhoktāraṁ yajña... I to się dzieje nawet po osiągnięciu postępu w efekcie wyrzeczeń, pokut i stosowania się do zasad. Māyā jest silna do tego stopnia, że ktoś uważa, że "Jestem puruṣa." I to nie zwykłym puruṣa; "Jestem Najwyższym Puruṣa", zupełnie tak jak Kṛṣṇa jest opisywany w Bhagavad-gīcie. Paraṁ brahma paraṁ dhāma pavitraṁ paramaṁ bhavān, puruṣam śāśvata: ([[Vanisource:BG 10.12-13 (1972)|BG 10.12]]) "Jesteś puruṣa." Zatem māyā jest tak silna, że nawet będąc poniewieranym przez tak wiele istnień, życie po życiu, ktoś ciągle myśli: "Jestem puruṣa. Podmiotem radości." To jest choroba.
-Dlatego tutaj jest napisane "esa prakrti-sangena purusasya viparyayah." Nasze materialne zycie zaczelo sie od tej koncepcji, ze "Jestem purusa. Jestem podmiotem radosci." I poniewaz nie potrafimy porzucic tej idei, ze jestem "podmiotem radosci", zycie po zyciu doswiadczamy viparyayah, przeciwnosci losu. Przeciwnosc losu oznacza... Zywa istota jest integralna czastka Boga, a Bog jest "sac-cid-ananda-vigrahah" (Bs. 5.1) Konsekwentnie, my rowniez jestesmy "sac-cid-ananda-vigrahah", ale nasza pozycja jest PRAKRTI , nie PURUSA. To tak jak Radha i Kryszna, Oni sa jakosciowo jedni. "Radha-krsna-pranaya-vikrtir hladini-saktir asmat." Sa jednym, ale Radha jest prakrti, a Kryszna jest purusa. Podobnie my, choc jestesmy fragmentarycznymi czastkami Kryszny, to ciagle stanowimy prakrti, a Kryszna jest purusa. Zatem jesli falszywie pomyslimy, ze stajemy sie purusa, to jest to nazywane maya lub viparyayah. To jest oswiadczone tutaj: "evam prakrti-sangena purusasya viparyayah." Viparyayah oznacza, ze ktos jest przeznaczony cieszyc sie w kontakcie z purusa. Kiedy purusa i prakrti, mezczyzna i kobieta, czerpia przyjemnosc, doswiadczaja tego jednakowo; jednak jedno z nich jest purusa, drugie zas prakrti. Podobnie, Kryszna jest purusa, a my jestesmy prakrti. Jesli bedziemy cieszyc sie z Kryszna, wtedy "ananda", "sac-cid ananda" ma miejsce. Ale zapomnielismy o tym. Chcemy byc purusa. Zatem w ten czy inny sposob, to uwarunkowanie istnieje, ta bledna koncepcja stania sie purusa, podmiotem radosci. I jaki jest tego efekt? Efekt jest taki, ze zycie po zyciu probujemy byc podmiotem radosci, choc w rzeczywistosci jestesmy jej przedmiotem. Ciagle zmagamy sie, zeby stac sie podmiotem. Taka jest nasza sytuacja.
+Dlatego tutaj jest napisane eṣa prakṛti-saṅgena puruṣasya viparyayaḥ. Nasze materialne życie zaczęło się od tej koncepcji, że "Jestem puruṣa. Jestem podmiotem radości." I ponieważ nie potrafimy porzucić tej idei, że jestem "podmiotem radości", życie po życiu doświadczamy viparyayaḥ, przeciwności losu. Przeciwność losu oznacza... Żywa istota jest integralną cząstką Boga, a Bóg jest sac-cid-ānanda-vigrahaḥ (Bs. 5.1). Konsekwentnie, my również jesteśmy małymi sac-cid-ānanda-vigrahaḥ, ale nasza pozycja jest prakṛti, nie puruṣa. To tak jak Rādhā i Kṛṣṇa, Oni są jakościowo jedni. Rādhā-kṛṣṇa-praṇaya-vikṛtir hlādinī-śaktir asmāt. Są jednym, ale Rādhā jest prakṛti, a Kṛṣṇa jest puruṣa. Podobnie my, choć jesteśmy fragmentarycznymi cząstkami Kṛṣṇy, to ciągle stanowimy prakṛti, a Kṛṣṇa jest puruṣa. Zatem jeśli fałszywie pomyślimy, że stajemy się puruṣa, to jest to nazywane māyā or viparyayaḥ.
-Zatem jak mozemy zatrzymac ta walke i powrocic do naszej oryginalnej pozycji? To jest stwierdzone tutaj: "Sa eva na cirad isa-sangad viliyate." Ta bledna koncepcja zycia, ze "jestem purusa", moze zostac calkowicie usunieta. Jak? "Isa-sanga", poprzez towarzystwo Boga, Isa. Isa oznacza najwyzszego kontrolera. Isa-sanga. "Gdzie jest Isa? Nie widze Isa, nie widze... Nawet Krsna jest Isa, Najwyzszy, ale nie moge Go zobaczyc." Ale Krsna istnieje. Jestes slepy. Jak mozesz Go nie widziec? Nie mozesz zobaczyc. Musisz najpierw otworzyc oczy. I to jest zadaniem guru. Guru otwiera oczy.
+To jest oświadczone tutaj: Evaṁ prakṛti-saṅgena puruṣasya viparyayaḥ. Viparyayaḥ oznacza, że ktoś jest przeznaczony cieszyć się w kontakcie z puruṣa. Kiedy puruṣa i prakṛti, mężczyzna i kobieta, czerpią przyjemność, doświadczają tego jednakowo; jednak jedno z nich jest puruṣa, drugie zaś prakṛti. Podobnie, Kṛṣṇa jest puruṣa, a my jesteśmy prakṛti. Jeśli będziemy cieszyć się z Kṛṣṇą, wtedy jest ānanda, sac-cid-ānanda. Ale zapomnieliśmy o tym. Chcemy być puruṣa. Zatem w ten czy inny sposób to uwarunkowanie istnieje, ta błędna koncepcja stania się puruṣa, podmiotem radości. I jaki jest tego efekt? Efekt jest taki, że życie po życiu próbujemy być podmiotem radości, choć w rzeczywistości jesteśmy jej przedmiotem. Ciągle zmagamy się, żeby stać się podmiotem. Taka jest nasza sytuacja. Zatem jak możemy zatrzymać tą walkę i powrócić do naszej oryginalnej pozycji? To jest stwierdzone tutaj: Sa eva na cirād īśa-saṅgād vilīyate. Ta błędna koncepcja życia, że "jestem puruṣa", może zostać całkowicie usunięta. Jak? Īśa-saṅga, poprzez towarzystwo Boga, Īśa. . Īśa oznacza najwyższego kontrolera. Īśa-saṅga. "Gdzie jest Īśa? Nie widzę Īśa, nie widzę... Nawet Kṛṣṇa jest Īśa, Najwyzszy, ale nie mogę Go zobaczyć." Ale Krsna istnieje. Jesteś ślepy. Jak możesz Go nie widzieć? Nie możesz zobaczyć. Musisz najpierw otworzyć oczy. I to jest zadaniem guru. Guru otwiera oczy.
 :ajñāna-timirāndhasya
@@ Line 40: / Line 43: @@
 :(Gautamīya Tantra)
-Jak Kryszna otwiera oczy? Poprzez "jnananjana-salakaya." To tak jak w ciemnosci nie mozemy nic zobaczyc. Ale skoro tylko uzyjemy zapalki lub swieczke, rozpalimy je, wtedy od razu widzimy. Podobnie, zadaniem guru jest zeby otworzyc oczy. I otwieranie oczu oznacza dawanie wiedzy, ze "Nie jestes purusa, jestes prakrti. Zmien punkt widzenia." To jest Swiadomosc Kryszny.
+Jak Kṛṣṇa otwiera oczy? Poprzez jñānāñjana-śalākayā. To tak jak w ciemności nie możemy nic zobaczyć. Ale skoro tylko użyjemy zapałki lub świeczkę i rozpalimy je, wtedy od razu widzimy. Podobnie, zadaniem guru jest otworzenie oczu. To oznacza dawanie wiedzy, że "Nie jesteś puruṣa, jesteś prakṛti. Zmień punkt widzenia." To jest Świadomość Kṛṣṇy.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->