AF/Prabhupada 1059 - Almal het 'n spesiale verhouding met die Here
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
Sodra iemand 'n aanhanger van die Here word, het hy ook 'n direkte verhouding met die Here. Dit is 'n baie breedvoerige onderwerp, maar kortliks kan gemeld word dat 'n aanhanger in 'n verhouding met die Hoogste Persoonlikheid van Godheid kan wees op een van vyf maniere. 'n Mens kan 'n aanhanger wees in 'n passiewe toestand, 'n mens kan 'n aanhanger wees in 'n aktiewe staat, 'n mens kan 'n aanhanger wees as 'n vriend, 'n mens kan 'n aanhanger wees as ouer, en 'n mens kan 'n aanhanger wees as minnaar.
Arjuna was 'n aanhanger in die verhouding as vriend met die Here. Die Here kan 'n mens se vriend word. Natuurlik is hierdie vriendskap en die opvatting van vriendskap wat ons het in die alledaagse wêreld, radikaal verskillend. Hierdie is 'n transendentale vriendskap wat ... nie beteken dat almal so 'n verhouding met die Here het nie. Almal het wel 'n besondere verhouding met die Here en daardie spesifieke verhouding word gewek deur die volmaaktheid van toegewyde diens. In ons huidige toestand van ons lewe het ons nie net die Opperste Heer vergeet nie, maar ons het ook ons ewige verhouding met die Here vergeet. Elke lewende wese, uit baie, baie miljoene en miljarde lewende wesens, het elke lewende wese vir ewig 'n besondere verhouding met die Here. Dit word svarūpa genoem. Svarūpa. En deur die proses van toegewyde diens kan jou eie svarūpa weer lewendig gemaak word. En op daardie stadium word svarūpa-Siddhi, volmaaktheid van 'n mens se grondwetlike posisie, genoem. So Arjuna was 'n aanhanger en hy was in kontak met die Opperste Heer in 'n vriendskapsverhouding.
Dus, hierdie Bhagavad-Gita was aan Arjuna verduidelik, en hoe het Arjuna dit aanvaar? Daarop moet ook gelet word. Hoe Arjuna die Bhagavad-Gita aanvaar het word in die tiende hoofstuk genoem. Net soos:
- arjuna uvāca
- paraṁ brahma paraṁ dhāma
- pavitraṁ paramaṁ bhavān
- puruṣaṁ śāśvataṁ divyam
- ādi-devam ajaṁ vibhum
- āhus tvām ṛṣayaḥ sarve
- devarṣir nāradas tathā
- asito devalo vyāsaḥ
- svayaṁ caiva bravīṣi me
- (BG 10.12-13)
- sarvam etad ṛtaṁ manye
- yan māṁ vadasi keśava
- na hi te bhagavan vyaktiṁ
- vidur devā na dānavāḥ.
- (BG 10.14)
Nou sê Arjuna, nadat hy die Bhagavad-Gita van die Allerhoogste Persoonlikheid van Godheid gehoor het, hy aanvaar Krsna as param brahma, die Hoogste Brahman. Brahman. Elke lewende wese is Brahman, maar die hoogste lewende wese of die Hoogste Persoonlikheid van Godheid is die Hoogste Brahman of hoogste lewende wese. En Param dhāma. Param dhāma beteken Hy is die hoogste van alles. En pavitram. Pavitram beteken Hy is volkome rein van materiële besoedeling. En hy word aangespreek as puruṣam. Puruṣam beteken die hoogste genieter; śāśvatam, śāśvata beteken van die begin af, Hy is die eerste persoon; divyam, transendentale; devam, die Hoogste Persoonlikheid van Godheid; Ajam, nooit gebore; vibhum, die grootste.
Geen mens mag twyfel nie, omdat Krsna die vriend van Arjuna was, daarom het Hy al hierdie dinge aan sy eie vriend gesê. Maar Arjuna, net om hierdie soort twyfel in die gedagte van die lesers van Bhagavad-gītā uit die weg te ruim, vestig Hy Sy stelling deur die owerhede. Hy sê dat die Heer Śrī Kṛṣṇa as die Allerhoogste Persoonlikheid van Godheid aanvaar word nie net deur homself, Arjuna, nie, maar Hy word ook so aanvaar deur outoriteite soos Nārada, Asita, Devala, Vyāsa. Hierdie persoonlikhede is almal groot persoonlikhede in die verspreiding van die Vediese kennis. Hulle word aanvaar deur alle ācāryas. Daarom sê Arjuna dat "alles wat U tot dusver met my gepraat het, aanvaar ek as heeltemal volmaak. "