AZ/Prabhupada 0002 - Dəli Mədəniyyəti
Lecture on SB 6.1.49 -- New Orleans Farm, August 1, 1975
Harikeşa: Mə'nası..." İnsan yuxusunda özünü görüb, o bədənə görə hərəkət edər ya da bədənini özü olaraq qəbul edər. Belə də deyə bilərik; insan əvvəlki dindar ya da dindar olmayan həyatına görə əldə etdiyi mövcud bədənini özü kimi qəbul edər və kecmiş ya da gələcək həyatını bilməz."
Prabhupāda:
- yathājñas tamasā (yukta)
- upāste vyaktam eva hi
- na veda pūrvam aparaṁ
- naṣṭa-janma-smṛtis tathā
- (SB 6.1.49)
Bizim vəziyyətimiz budur. Bizim elmlə irəliləməmiz budur, belə ki, "Bundan əvvəlki həyatımda nə idim və bundan sonraki həyatımda nə olacağım?" bilmirik. Həyat davam edir. Bu ruhi bilgidir. Fəqət, onlar həyatın davam etdiyini bilməzlər. Belə fikirləşirlər; " Bu həyata təsadüfən gəldim və öləndən sonra qurtaracaq. Keçmiş, indi və gələcək deyilən şey yoxdur. Onda icazə verin həzz alaq." Buna cəhalət- tamasā- məsuliyyətsiz həyat deyilir. Beləcə ajñaḥ. Ajñaḥ- biliyi olan deməkdir. Bəs bilgisi olmayan kimdir? Tamasā. Cəhalət içərisində olanlar. Maddi təbiətin üç halı vardır: sattva, raja, tamas. Sattva-guṇa- hər şeyin aydın olduğu mənasındadır, prakāśa deməkdir. Eyni, bu dəqiqə göyün üzünün buludla örtülü olmasına, günəş işığının tam olmamasına oxşayır. Lakin, buludun üzərində günəş işığı vardır və hər şey aydın görünür. Amma buludun içində aydın deyildir. Bunun kimi sattva-gunada olanlar üçün hər şey aydındır, tamo-gunada olanlar üçün hər şey cəhalətdir və bunların qarışımı olanlar, nə rajo-guna(sattva-guna)nə də tamo-guna, orta yolda olanlara rajo-guna deyilir. Üç guna. Tamasā. Onlar sadəcə indiki bədən ilə maraqlanırlar, sonra nə olacağını fikirləşməzlər və daha əvvəl nə olduğu haqqında heç bir fikirləri yoxdur. Bu bir daha başqa yerdə də açıqlanır: -nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4). Pramattaḥ, eyni dəli bir adam kimidir. Niyə dəli olduğunu bilmir. Unudur və davranışlarının nəticəsində sonra nə olacağını bilməz. Dəli adam. Bu müasir mədəniyyət eyni dəli adam mədəniyyəti kimidir. Keçmiş həyatları haqqında xəbərləri yoxdur, nə də gələcək həyat ilə maraqlanırlar. Nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4) və tamamilə günahkar fəaliyyətlərlə məşğuldurlar, çünkü, keçmiş həyata aid mə'lumatları yoxdur. Eyni bir it kimi. Niyə it olduğunu və gələcəkdə də hansı bədəni alacağını bilməz? Buna görə bir it keçmiş həyatında baş nazir olmuş ola bilər, fəqət bir it bədənini aldıqdan sonra bunu unudur. Bu da mayanın başqa bir təsiridir. Prakṣepātmikā-śakti, āvaraṇātmikā-śakti. Mayanın iki təsiri vardır. Əgər, biri keçmiş həyatındaki günahkar fəaliyyətlərinə görə it olubsa və "Mən bir baş nazir idim, indi isə it olmuşam "- deyə xatırlasa, onun yaşaması mümkün olmaz. Buna görə maya bu bilgiyi örtür. Mṛtyu. Mṛtyu- hər şeyi unudmaq deməkdir. Buna mrtyu deyilir. Bunu hər gün görürük. Gecə bu bədəni unudaraq yuxuda başqa bir həyatı görürük. "Uzanmışam. Bədənim cox gözəl bir evdə, cox gözəl bir yataqda uzanır." Xeyir, fərz edin ki, küçədə gəzir və ya bir təpənin üstündə. Beləcə yuxusunda arzulayır..., arzulayır. O bədən hamının diqqətini çəkir. Keçmiş bədəni unuduruq. Bu cəhalətdi. Cəhalətdən biliyə nə qədər cox yüksəlirsək bu bizim həyatımızın müvəffəqiyyətidir. Əgər cəhalət içində qalsaq, bu da müvəffəqiyyətsizlikdir. Bu həyatı məhv etməkdir. Buna görə bizim KŞH-mız insanı cəhalətdən biliyə ucaldmaq üçündür. Veda edebiyatının bütün mahiyyəti bundan ibarətdir- insanı qurtarmaq. Krişna, Bhagavad-Gitada hər kəs üçün deyil, sadiqlər üçün belə deyir: teṣāṁ ahaṁ samuddhartā mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt (BG 12.7) Bir digəri:
- teṣāṁ evānukampārtham
- aham ajñāna-jaṁ tamaḥ
- nāśayāmy ātma-bhāva-stho
- jñāna-dīpena bhāsvatā
- (BG 10.11)
Şəxsi olan, sadiqlər üçün...O hamının qəlbindədir, fəqət O, Krişnanı başa düşmək istəyən bir sadiqə kömək edər. Sadiq olmayanların heç bir narahatçılığı yoxdur...Onlar eyni heyvan kimidilər-yemek yeyirlər, yatırlar, törəyirlər və özlərini müdafiyə edərlər. Tanrını ya da Tanrı ilə olan əlaqələrini anlamağa, heç bir şeyə əhəmiyyət verməzlər. Onlar üçün Tanrı yoxdur və Krişna da deyir ki; "Bəli, Tanrı yoxdur, sen yat". Buna görə sat-sanga lazımdır. Bu sat-saṅga, satāṁ prasaṅgāt. Sadiqlərlə olan bərabərlikdə biz Tanrıya olan marağımızı oyandırırıq. Buna görə mərkəzlər gərəklidir. Biz boş yerə bu qədər mərkəz açmırıq. Xeyir. Bu insanların xeyrinədir.