EO/Prabhupada 0002 - Civilizacio Malekvilibra
Lecture on SB 6.1.49 -- New Orleans Farm, August 1, 1975
Harikeśa: -Translation: "Kiel persono en sonĝo, dum dormanta, agante laŭ la korpo manifestas en la sonĝo, aŭ akcepti la korpon kiel li mem, en la sama maniero, li identigas sin kiel la ĉeestanta korpo, kiu estis akirita pro antaŭaj vivoj, religiaj aŭ senreligiaj, kaj ne povas scii pri lia pasinteco aŭ estontaj vivoj."
Prabhupāda:
- yathājñas tamasā (yukta)
- upāste vyaktam eva hi
- na veda pūrvam aparaṁ
- naṣṭa-janma-smṛtis tathā
- (SB 6.1.49)
Jen nia pozicio. Jen nia progreso en scienco, ni ne scias. "Kiu mi estis antaŭ tiu vivo? Kio estos post ĉi tiu vivo?" La vivo kontinuas. Tio estas la spirita scio. Sed ili ankaŭ ne eĉ scias ke vivo daŭriĝas. Ili pensas ilin akiris ĉi vivo al la kazo, ili opinias, ke ĉio finiĝas kun la morto, ne necesas pridubi la pasinteco, la nuna aŭ la estonteco, "Ni ĝuu ĝin" Tio nomiĝas nescio, tamasā, nerespondeca vivo. Do ajñaḥ, ajñaḥ signifas unu kiu havas neniun scion. Kaj kiu ne havas scion? Tamasā, Kiu estas tuŝita dall'ingnoranza. Ekzistas tri tipoj de materialo modaloj: sattva, raja, tamas. sattva-guṇa signifas ke ĉio estas klara, prakāśa. Ĝuste kiel nun, la ĉielo estas kovrita de nuboj kaj estas ne klara sunlumo. Sed super la nuboj la suno brilas, kaj ĉio estas klara. Kaj eĉ ene de la nuboj estas klara. Simile, tiuj, kiuj estas en sattva-guṇa, por ili ĉio estas klara, kaj al tiuj kiuj estas trafitaj de tamo-guṇa, ĉio estas eraro; kaj tiuj kiuj estas miksitaj, aŭ rajo-guṇa (sattva-guṇa) aŭ tamo-guṇa, mezan kurson, ili nomiĝas rajo-guṇa. Tri guṇa. Tamasā. Do, ili estas nur interesita en la ĉeestanta korpo, ĝi ne gravas kio okazos, kaj ili ne scias de kion ili estis antaŭe. En alia parto klarigas: nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4). pramattaḥ, ĝuste kiel freneza homo, li ne scias ĉar estas freneziĝis, li forgesis, kaj, pro liaj agadoj, kio okazos 'poste, li ne scias. A freneza.
Do tiu civilizacio, moderna civilizo, civilizo estas nur kvazaŭ freneza. Senprudentaj de pasinta vivo, kaj eĉ ne estas interesita en la estonta vivo. Nūnaṁ pramattaḥ kurute vikarma (SB 5.5.4), ili plene okupiĝis peka aktivecoj, ĉar ili ne scias de pasinta vivo. Ĝuste kiel hundo. Ĉar li fariĝis hundo, li ne scias, nek kio okazos sekva. Do hundo eble estis la Ĉefministro en lia pasinta vivo, sed kiam li ricevas la hundan vivon, li forgesas. Tiu estas ankaŭ alia influo de māyā. Prakṣepātmikā-śakti, āvaraṇātmikā-śakti: māyā havas du potencoj. Se iu pro sia peka pasinteco iĝas hundo, kaj se li memoras, "mi estis la ĉefministro kaj nun mi fariĝis hundo" estos neebla por li vivi. Sekve māyā kovrante sian scion. Mṛtyu. Mṛtyu estas forgesi ĉion. Tio nomiĝas mṛtyu. Ni spertas ĉiutage kaj nokto: kiam ni revas nokto en aparta atmosfero, apartan vivon, ni forgesu tiun korpon. Ni forgesu, "mi mensogis. Mia korpo kuŝas en tre bela apartamento, en tre bela lito." Ne, tio supozas ke ĝi estas vaganta en la strato aŭ kiu estas sur la monteto. Do li prenas, en la sonĝo, li prenante... Ni ĉiuj interresati al tiu korpo. Ni forgesu la antaŭa korpo. Do, tiu estas nescio. Tia estas la nescio, kaj pli ni levigxos el nescio al scio... tio estas la sukceso de vivo. Kaj se ni restos en nescio, oriento kaj fiasko. Tio signifas ruinon vivojn. Do nia Kṛṣṇa Konscion Movado, estas intencita levi personon de nescio scio. La tuta skemo de Veda literaturo celas liberigi persono. Kṛṣṇa en la Bhagavad-gītā parolas pri liaj devotuloj ne al ĉiuj. teṣāṁ ahaṁ samuddhartā mṛtyu-saṁsāra-sāgarāt (BG 12.7) kaj pli:
- teṣāṁ evānukampārtham
- aham ajñāna-jaṁ tamaḥ
- nāśayāmy ātma-bhāva-stho
- jñāna-dīpena bhāsvatā
- (BG 10.11)
Speciale por devotuloj ... Li estas en ĉies koro, sed Kṛṣṇa helpas la devotulo kiu provas kompreni Lin. Li helpas. Por ne-devotuloj, kiuj havas neniun intereson en kio ... Ili similas bestoj - manĝante, dormante, seksa vivo kaj defendado. Ili ne zorgas pri io ajn de kiel kompreni Dion aŭ kion estas lia rilato kun Dio. Ili opinias, ke Dio ne ekzistas, eĉ Kṛṣṇa diras: "Jes, Dio ne ekzistas. Dormu." Sekve ĝi petas sat-saṅga. Ĉi sat-saṅga, satāṁ prasaṅgāt, asociante kun fervoruloj veki nian scivolemon pri Dio. Ke ekzistas' bezonas nian Centroj. Ĝi ne estas ke ni malfermante tiel multaj Centroj nenecese. No Estas por la profito de la homa socio.