ES/BG 18.36

Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 36

सुखं त्विदानीं त्रिविधं शृणु मे भरतर्षभ ।
अभ्यासाद्रमते यत्र दुःखान्तं च निगच्छति ॥३६॥
sukhaṁ tv idānīṁ tri-vidhaṁ
śṛṇu me bharatarṣabha
abhyāsād ramate yatra
duḥkhāntaṁ ca nigacchati

PALABRA POR PALABRA

sukham — felicidad; tu — pero; idānīm — ahora; tri-vidham — de tres clases; śṛṇu — oye; me — a Mí; bharata-ṛṣabha — ¡oh, tú, el mejor entre los Bhāratas!; abhyāsāt — mediante la práctica; ramate — se disfruta; yatra — donde; duḥkha — de la aflicción; antam — el fin; ca — también; nigacchati — se gana.

TRADUCCIÓN

¡Oh, tú, el mejor de los Bhāratas!, por favor, óyeme hablar ahora de las tres clases de felicidad con las que el alma condicionada disfruta, y con las que a veces llega al final de todas las congojas.

SIGNIFICADO

El alma condicionada trata de disfrutar de la felicidad material una y otra vez. En consecuencia, ella mastica lo masticado. Pero, a veces, en el transcurso de ese disfrute, se llega a liberar del enredo material por relacionarse con una gran alma. En otras palabras, un alma condicionada siempre está dedicada a algún tipo de complacencia de los sentidos, pero cuando ella entiende, mediante una buena compañía, que esa complacencia es sólo una repetición de lo mismo, y se le despierta su verdadera conciencia de Kṛṣṇa, a veces se libera de esa supuesta felicidad repetitiva.