ES/BG 18.57

Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 57

चेतसा सर्वकर्माणि मयि संन्यस्य मत्परः ।
बुद्धियोगमुपाश्रित्य मच्चित्तः सततं भव ॥५७॥
cetasā sarva-karmāṇi
mayi sannyasya mat-paraḥ
buddhi-yogam upāśritya
mac-cittaḥ satataṁ bhava

PALABRA POR PALABRA

cetasā — por medio de la inteligencia; sarva-karmāṇi — toda clase de actividades; mayi — a Mí; sannyasya — renunciando; mat-paraḥ — bajo Mi protección; buddhi-yogam — actividades devocionales; upāśritya — refugiándose en; mat-cittaḥ — con conciencia de Mí; satatam — veinticuatro horas al día; bhava — vuélvete.

TRADUCCIÓN

En todas las actividades, tan sólo depende de Mí y trabaja siempre bajo Mi protección. En medio de ese servicio devocional, permanece plenamente consciente de Mí.

SIGNIFICADO

Cuando uno actúa con conciencia de Kṛṣṇa, no actúa como amo del mundo. Al igual que un sirviente, uno debe actuar por completo bajo la dirección del Señor Supremo. Un sirviente no tiene ninguna independencia individual. Él sólo actúa por orden del amo. Un sirviente que actúa en nombre del amo supremo, no siente afecto por la ganancia y la pérdida. Él tan sólo desempeña su deber fielmente en términos de la orden del Señor. Ahora bien, uno pudiera argüir que Arjuna estaba actuando bajo la dirección personal de Kṛṣṇa; pero cuando Kṛṣṇa no está presente, ¿cómo se debe actuar? Si uno actúa conforme lo indica Kṛṣṇa en este libro, así como bajo la guía del representante de Kṛṣṇa, el resultado será entonces el mismo. La palabra sánscrita mat-paraḥ es muy importante en este verso. Ella indica que uno no tiene ninguna otra meta en la vida más que la de actuar con conciencia de Kṛṣṇa sólo para satisfacer a Kṛṣṇa. Y mientras se trabaja de ese modo, se debe pensar únicamente en Kṛṣṇa: “Kṛṣṇa me ha designado para desempeñar este deber específico”. Mientras se actúa de esa manera, lo natural es que uno tenga que pensar en Kṛṣṇa. Eso es perfecta conciencia de Kṛṣṇa. Sin embargo, uno debe notar que después de hacer algo caprichosamente, no debe ofrecerle el resultado al Señor Supremo. Esa clase de deber no es parte del servicio devocional del proceso de conciencia de Kṛṣṇa. Uno debe actuar siguiendo la orden de Kṛṣṇa. Ése es un punto muy importante. Esa orden de Kṛṣṇa se recibe del maestro espiritual genuino a través de la sucesión discipular. Por ende, la orden del maestro espiritual se debe tomar como el deber primordial de la vida. Si uno consigue un maestro espiritual genuino y actúa según él lo indica, se tiene garantizada entonces la perfección de la vida en el plano de conciencia de Kṛṣṇa.