ES/SB 9.7.14


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTO 14

punar jātā yajasveti
sa pratyāhātha so 'bravīt
sānnāhiko yadā rājan
rājanyo 'tha paśuḥ śuciḥ


PALABRA POR PALABRA

punaḥ—de nuevo; jātāḥ—han salido; yajasva—ahora ofrece el sacrificio; iti—así; saḥ—él, Varuṇa; pratyāha—contestó; atha—a continuación; saḥ—él, Hariścandra; abravīt—dijo; sānnāhikaḥ—capaz de armarse con un escudo; yadā—cuando; rājan—¡oh, rey Varuṇa!; rājanyaḥ—el kṣatriya; atha—entonces; paśuḥ—el animal de sacrificio; śuciḥ—queda purificado.


TRADUCCIÓN

Cuando el niño tuvo completa de nuevo su dentadura, Varuṇa fue a ver a Hariścandra y le dijo: «Ya puedes celebrar el sacrificio». Pero Hariścandra le contestó: «¡Oh, rey!, el animal de sacrificio estará purificado cuando sea un kṣatriya capaz de protegerse con un escudo en la lucha contra el enemigo».