ES/SB 9.9.20-21


Su Divina Gracia A. C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada


TEXTOS 20-21

śrī-śuka uvāca
saudāso mṛgayāṁ kiñcic
caran rakṣo jaghāna ha
mumoca bhrātaraṁ so 'tha
gataḥ praticikīrṣayā
sañcintayann aghaṁ rājñaḥ
sūda-rūpa-dharo gṛhe
gurave bhoktu-kāmāya
paktvā ninye narāmiṣam


PALABRA POR PALABRA

śrī-śukaḥ uvāca—Śrī Śukadeva Gosvāmī dijo; saudāsaḥ—el rey Saudāsa; mṛgayām—de caza; kiñcit—a veces; caran—deambular; rakṣaḥ—un rākṣasa, un caníbal; jaghāna—mató; ha—en el pasado; mumoca—liberó; bhrātaram—al hermano de aquel rākṣasa; saḥ—ese hermano; atha—a continuación; gataḥ—fue; praticikīrṣayā—para vengarse; sañcintayan—pensó; agham—hacer daño; rājñaḥ—del rey; sūda-rūpa-dharaḥ—disfrazado de cocinero; gṛhe—en la casa; gurave—al maestro espiritual del rey; bhoktukāmāya—que había ido a cenar; paktvā—tras cocinar; ninye—le dio; nara-āmiṣam—la carne de un ser humano.


TRADUCCIÓN

Śukadeva Gosvāmī dijo: Cierto día, Saudāsa se marchó a vivir al bosque; allí mató a un caníbal [rākṣasa], pero perdonó y dejó libre a su hermano. Este, sin embargo, decidió vengarse. Con la idea de hacer mal al rey, entró en el palacio como cocinero, y un día en que el rey había invitado a cenar a Vasiṣṭha Muni, su maestro espiritual, el cocinero rākṣasa le sirvió carne humana.