FA/Prabhupada 0034 - همه دانش را از منبع موثق دریافت می کنند
Lecture on BG 7.1 -- Durban, October 9, 1975
فصل هفت بهاگاواد-گیتا، «دانش مطلق» دو مطلب وجود دارد، مطلق و نسبی. این جهان نسبی است. اینجا ما نمیتوانیم هیچ چیز را بدون رابطه با چیز دیگری درک کنیم. به محض آنکه بگوییم «این پسر»، پس باید پدری باشد. به محض اینکه بگوییم «این شوهر»، باید زنی وجود داشته باشد. به محض گفتن «این خدمتکار»، باید اربابی باشد. به محض گفتن «روشنایی»، باید تاریکی وجود داشته باشد. این دنیای نسبی خوانده میشود. هر چیزی در قیاس با دیگر مفاهیم نسبی درک میشود. اما جهان دیگری وجود دارد، که جهان مطلق نامیده میشود. در آنجا ارباب و خدمتگزار، همسان هستند. تمایزی وجود ندارد. با اینکه یکی ارباب و دیگری خدمتگزار است، اما موقعیت آنها مشابه است. بنابراین فصل هفتم بهاگاواد-گیتا نشانه‌هایی از جهان مطلق و دانش مطلق به ما ارائه می کند. چگونه این دانش را میشود کسب کرد؟ آن بوسیله ی شخصیت متعال، کریشنا بیان شده است. کریشنا شخص مطلق متعال می باشد برهما سامهیتا فصل 5 گزیده یکم این توصیف کریشنا بوسیله خداوندگار برهما در کتاب بسیار موثق ایشان به نام برهما سامهیتا، بیان شده است. این کتاب از جنوب هند بوسیله ی شری چیتانیا ماها پرابهو جمع آوری گردیده است، و هنگامی که ایشان از جنوب هند بازگشتند آنرا برای عابدین خویش به ارمغان آوردند. به همین دلیل ما این کتاب برهما سامهیتا را به عنوان کتابی بسیار معتبر پذیرفته ایم. این روند کسب دانش است. ما دانش را از مراجع معتبر کسب می کنیم. همه ی اشخاص دانش خود را از مرجعی کسب میکنند، مراجع عمومی، اما روند پذیرش مرجع ما کمی متفاوت است. برای ما روند پذیرش یک مرجع بدین معناست که او نیز مرجع قبل از خود را پذیرفته است. هیچ کس نمیتواند مرجعی خود ساخته باشد، این غیر ممکن و ناقص است. من بارها این مثال را زده ام، که یک کودک از پدرش می آموزد. کودک از پدر میپرسد: «پدر، این دستگاه چیست؟» و پدر میگوید، «فرزند عزیزم، این میکروفون است.» پس کودک دانش را از پدر کسب میکند، «این میکروفون است.» پس وقتی کودک به شخص دیگری میگوید که این میکروفون است، درست گفته است . اگرچه او کودک است، اما، چون او دانش خود را از یک منبع معتبر دریافت کرده است، سخن او صحیح میباشد. مشابهاً، اگر ما نیز دانش را از منبع معتبری دریافت کنیم، حتی اگر کودک باشیم، سخنانمان صحیح می باشند. این روند دانش ماست. ما دانش را تولید نمی کنیم. این روشی است که در فصل چهارم بهاگاواد-گیتا ارائه گردیده است، ب.گ. فصل۴ آیه ۲ این سیستم "پارامپارا" سلسله ی پیران..... ب.گ. فصل ۴ آیه ۱ بدین سان توسط سلسله ی پیران. بنابراین دانش مطلق تنها هنگامی قابل دریافت است که آنرا از مطلق بشنویم. هیچ کس در این دنیای نسبی نمیتواند ما را از دانش متعال مطلع سازد. این غیر ممکن است. پس ما اینجا جهان مطلق و دانش مطلق را از طریق شخص متعال، شخصیت مطلق درک می کنیم. شخصیت مطلق یعنی " آنادیر آدیر گووینداه" (ب.س فصل ۵ گزیده ۱ ) اومنشا همه ی موجودات است، اما خود بدون منشا می باشد؛ پس مطلق است. نباید تصور کرد که او بوسیله‌ی شخص دیگری بوجود آمده است. این خداوند است پس اینجا در این فصل،به این دلیل، گفته شده است "شری بهاگاوان اوواچا"، شخصیت مطلق... بهاگاوان یعنی شخصیت متعال که به هیچ کس دیگری وابسته نیست.