FA/Prabhupada 0050 - آنها نمی دانند زندگی بعدی چیست؟



Lecture on BG 16.5 -- Calcutta, February 23, 1972

طبيعت ، به دستور كريشنا، به ما فرصتهايي مي‌دهد، به ما فرصت مي دهد كه از حصار تولد ومرگ بيرون بياييم : janma-mṛtyu-jarā-vyādhi duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). شخص بايد شعور لازم براي رؤيت مشکلات اين چهار مرحله زندگي را داشته باشد: تولد - مرگ - پيري- بيماري. همه نظام ودايي براي اينست كه چطور از چنگال آنان خارج شويم. اما به آنها اين فرصت داده مي‌شود که "اين کار بکن، آن کار را بکن و آن يکي کار را بکن"، بنابراين زندگي تنظيم‌شده، بنابراين فرد در نهايت رها مي‌شود. بنابراين بهاگاوان مي‌گويد، صفات روحاني موجب رهايي اند. اگر شما صفات روحاني را گسترش دهيد، اين كيفيات، همان‌طور كه توصيف شده - عدم اعمال خشونت، نيكي- پاكي، خيلي چيزهاي ديگر - سپس خارج خواهيد شد، رهايي. متاسفانه، در تمدن امروزي آنها نمي دانند رهايي چيست. آنها نابينا هستند.آنها نمي دانند كه موقعيتي به نام رهايي وجود دارد. آنها نمي دانند. آنها نمي دانند زندگي بعدي چيست. هيچ سيستم آموزشي وجود ندارد. من در سراسر جهان مسافرت مي كنم. حتي يك موسسه هم وجود ندارد كه هدفش آموزش در مورد انتقال روح باشد، چطور شخص مي تواند زندگي بهتري به دست آورد. اما آنها باور ندارند. آنها دانشي ندارند. اين آسوري ساپات است. و دراينجا توصيف خواهد شد: pravṛttiṁ ca nivṛttiṁ ca janā na vidur āsurāḥ. پراوريتيم. پراوريتيم يعني جذب، يا وابستگي. در چه نوع اعمالي ما بايد جذب شويم و از چه نوع اعمالي بايد منقطع شويم، اين موضوع را ، آسوراها( خدا نشناسان) ، نمي دانند.

pravṛttiṁ ca nivṛttiṁ ca
janā na vidur āsuraḥ
na śaucaṁ nāpi cācāro
na satyaṁ teṣu vidyate
(BG 16.7) آنان خدانشناس هستند. آنها نمي دانند چطور و در كدام جهت بايد زندگي‌شان را هدايت كنند. اين را پراوريتي مي نامند . واين‌كه چه نوع زندگي را آنها بايد كنار بگذارند، و ترك كنند، نيوريتي مي‌نامند. Pravṛttis tu jīvātmana .اين نيز يكي ديگر است . Bhunam. Nivṛttis tu mahāphalām. تمامي شاستراها ، تمام راهنمايي هاي ودايي براي پراوريتي-نيوريتي است . آنها به تدريج آموزش مي بينند درست مانند Loke vyavāyāmiṣa-madya-sevā nityā sujantoḥ. يك موجود زنده تمايل طبيعي براي وياوايا، سكس دارد؛ و ماديا سوا، مواد مخدر؛ آميسا سوا، و خوردن گوشت. غريزه‌اي طبيعي وجود دارد. اما خدانشناسان، سعي در توقف آن ندارند. آنان مي خواهند آن را افزايش بدهند. آن زندگي خدانشناسانه است. من بيماري شده‌ام . اگر من بخواهم آن را درمان كنم ، پس دكتر به من نسخه اي مي دهد كه "تو استفاده نكن." درست مثل بيمار ديابتي. كه براي او ممنوع شده كه "شكر نخور، نشاسته نخور." نيوريتي. مشابهاً، شاسترا به ما راه را نشان مي‌دهد كه شما اين چيزها را بايد قبول كنيد و اين چيزها را نبايد قبول كنيد، شاسترا. درست مانند اجتماع ما ، ما ضروري ترين پراوريتي و نيوريتي را برگزيده‌ايم. پراوريتي ... ما شاگردان خود را تعليم مي دهيم، "نه روابط نامشروع، نه خوردن گوشت، Āmiṣa-sevā nityā. اما شاسترا مي گويد كه اگر شما بتوانيد ترك كنيد، nivṛttis tu mahāphalām، آنگاه زندگي موفقيت‌آميزي خواهيد داشت. اما ما آماده نيستيم. اگر شما آماده نيستيد كه پراوريتي‌ها را بپذيريد و نيوريتي‌ها را قبول نكنيد، فرد بايد بداند كه خدانشناس است. كريشنا در اينجا مي‌فرمايد، pravṛttiṁ ca nivṛttiṁ ca janā na vidur āsurāḥ (BG 16.7). آنها انجام نمي‌دهند و مي‌گويند ... "اوه ، آن چيست؟" ، حتي سوامي‌هاي بسيار بزرگ خواهند گفت، "اوه، آنجا چه خبر است؟" شما هر چيزي مي‌توانيد بخوريد. مهم نيست. شما هر كاري مي‌توانيد انجام دهيد. شما به سادگي به من دستمزدي مي‌دهيد، و من به شما مانترايي ويژه مي‌دهم." اين چيزها ادامه دارد.