FA/Prabhupada 0078 - فقط سعی کنید با ایمان، بشنوید



Lecture on SB 1.2.16 -- Los Angeles, August 19, 1972

پس śuśrūṣoḥ śraddadhānasya vāsudeva-kathā-ruciḥ. در آیات قبل، توضیح داده شده بود ،yad anudhyāsinā yuktāḥ (SB 1.2.15) باید همیشه مشغول تفکر بود .این شمشمیر است . شما باید این شمشیر کریشنا آگاهی را بگیرید . آنگاه آزاد میشوید . گره با این شمشیر بریده میشود . خب....حالا چطور این شمشیر را میتوان بدست اورد ؟ این فرایند در اینجا شرح داده شده که شما فقط ،با ایمان ، سعی کنید بشنوید . شمشیر را میگیرید . همین . درواقع، جنبش کریشنا آگاهی ما در حال گسترش است . ما داریم شمشیرها را یکی پس از دیگری میگیریم ، فقط با شنیدن . من این جنبش را در نیویورک آغاز کردم . همه میدانید . من در واقع شمشیری نداشتم . درست مانند اصول** مذاهب ،کتاب آسمانی را در یک دست میگیرند و در دست دیگر، شمشیر: "این کتاب را می پذیرید ؛ وگرنه، سر شما را قطع میکنم ." اینهم یک جور نصیحت کردن است . من هم شمشیر دارم ، ولی نه آن نوع شمشیر را . این شمشیر - به مردم شانس شنیدن می دهد . همین . Vāsudeva-kathā-ruciḥ . به محض گرفتن مزه روچی . روچی یعنی مزه . " آه ، اینجا صحبت کریشناست ، چقدرخوب . بروم بشنوم ." با همین یه خورده فوراً شمشیر را ، به دست می آورید . شمشیر در دست شماست .

Vāsudeva-kathā-ruciḥ. اما روچی به چه کسی میرسد ؟ این مزه.؟ زیرا ، همانطور که بارها توضیح داده ام ، مزه، درست مثل مزه آب نبات . همه میدانند که خیلی شیرین است ، اما اگر آنرا به کسی که یرقان دارد بدهید ، به دهانش تلخ خواهد آمد . همه میدانند آب نبات شیرین است ، ولی این شخص خاص که از بیماری یرقان ، رنج میکشد ، مزه ی آب نبات برایش خیلی تلخ است . همه آنرا میدانند . واقعیت است . پس روچی، ذوق برای شنیدن واسودوا-کاتها، کریشنا-کاتها ، را این شخص بیمار مادی نخواهد چشید .*** این روچی، مزه . برای بدست اوردن این مزه کارهای مقدماتی باید انجام شود . وان چیست؟ اولین چیز قدردانی است : "اوه ، این خیلی خوب است " Ādau śraddhā, śraddadhāna. So śraddhā ، قدرشناسی ، این نقطه ی شروع است . سپس معاشرت نیک (CC Madhya 22.83). بعد مخلوط هردو:"خیلی خوبه، این ادمها دارند ذکر میگویند و راجع به کریشنا حرف میزنند . منهم برم بشینم وبیشتر گوش کنم ." این سادهو سانگاست .معاشرت با عابدین خداوند . این مرحله ی دوم بود . مرحله ی سوم بهاجانا-کرییا است . وقتی شخص معاشرت نیک داشت، حس میکند که ، "چرا نباید یک شاگرد و مرید بشوم؟" درخواستی دریافت میکنیم که، "پرابهوپادا، اگر شما لطف کنین مرا بعنوان شاگرد خود بپذیرید ." این شروع بهاجانا-کرییا است . بهاجانا-کرییا یعنی مشغول بودن در خدمت به خداوند . این مرحله ی سوم است .