FA/Prabhupada 0251 - گوپی ها معاشرین جاودان کریشنا هستند
Lecture on BG 2.6 -- London, August 6, 1973
تمامى آموزش ما از بهاگاواد-گيتا اين است كه: شما نبايستى براى خودتان فعاليت كنيد؛ بلكه عمل تان بايد براى كريشنا باشد بنابراين حتى جنگيدن هم براى كريشنا، و يا حتى انجام كارى ناپسند هم براى كريشنا... درست مانند گوپى ها. آنها بوسيله ى كريشنا اسير شده بودند كريشنا يك پسر جوان بود، بسيار زيبا، و گوپى ها دختران جوان بودند البته اين نگاه سطحى است.... در واقع، گوپى ها معاشران ابدى كريشنا هستند همانگونه كه در برهما سامهيتا، فصل ٥، آيه ى ٣٧ آمده است آنان بسطهاى كريشنا هستند، بسط نيروى لذت كريشنا آنها براى كريشنا معناى لذت را دارند. زنان عادى نيستند اما ظاهراً، آنها چگونگى عشق به كريشنا را،با قبول تمام خطرات، به ما آموزش ميدهند پس گوپى ها، وقتى در نيمه شب، بوسيله ى كريشنا جذب ميشوند... كريشنا در حال نواختن فلوت بود، و آنها جذب شدند و خانه را ترك كردند بعضى از آنان در خانه زندانى شدند. حتى به زندگى شان پايان دادند. بسيار مسحور شده بودند حالا اين گونه رفتار، اگر دختران جوان... بنابر تمدن ودايى، آنان از محافظت پدر، همسر ويا برادر، نميتوانند بيرون بروند نه، نميتوانند بيرون بروند. بخصوص در نيمه شب پس اين برخلاف روش ودايى بود بطور واضح، يك نوع هرزه گى است اما چون بخاطر كريشنا انجام شده بود، لرد چيتانياماهاپرابهو، توصيه ميكند ramyā kācid upāsanā vraja-vadhubhiḥ kalpitā: " هيچ نوع پرستشى بالاتر از آن كه بوسيله ى گوپى هاى وراج، انجام شده است، وجود ندارد. " وراجا- واهو" ناپسندترين. براى يك دختر جوان، ترك كردن مراقبت از همسر، يا پدر و رفتن بسوى پسر جوان ديگر، طبق فرهنگ ودايى، منفورترين كار است اما چون مركز، كريشنا بود، بعنوان بالاترين نوع پرستش پذيرفته شده است. اين كريشناآگاهى است ما بايستى ياد بگيريم كه چگونه فقط براى كريشنا كار كنيم، چگونه فقط عاشق كريشنا باشيم آنگاه زندگيمان موفقيت آميز است. و زندگى انسانى... بخاطر اينكه ما نيز ميليونها ميليون سال پيش از وايكونتها، سقوط كرده ايم " آنادى كاراما- پهال". آنادى يعنى" قبل از آفرينش". ما موجودات زنده، جاودانى هستيم حتى اگر آفرينش، پس از ميليونها و تريليونها سال، نابود شود، موجودات زنده، نابود نميشوند آنها باقى ميمانند. همانطور كه در بهاگاواد گيتا فصل٢، آيه ى ٢٠ توضيح داده شده است بنابراين زمانى كه تمامى اين تجلى مادى نابود خواهد شد، موجودات زنده در بدن ويشنو باقى خواهند ماند سپس وقتى دوباره آفرينش ديگرى انجام ميگيرد، آنها بيرون خواهند آمد تا خواسته هايشان را برآورده كنند خواسته ى واقعى اين است كه چگونه به خانه برگرديم، نزد خداوند. پس اين شانس داده شده است اگر از اين شانس سوءاستفاده شود، اين زندگى، فرم انسانى حيات، بسيار بسيار خطرناك است دوباره ما بايستى تسلسل زندگى و مرگ را بپذيريم و نه تنها اين، بلكه اگر ما به هدف زندگى دست نيابيم، آنگاه دوباره نابودى تمام آفرينش وجود خواهد داشت و مانيز بايد براى ميليونها و تريليونها سال، در ميان بدن ويشنو بمانيم. دوباره بايستى بازگرديم براى همين گفته شده" آنادى كاراما- پهال". آنادى يعنى" قبل از آفرينش" اين ادامه ميابد. و براى آموزش به موجودات زنده ى گول خورده، كريشنا شخصاً ظهور ميكند كريشنا بسيار نگران است كه مارا به خانه بازگرداند، بازگشت نزد خداوند. زيرا ما جزء و ذره اى از كريشنا هستيم فكر كنيد پسر شما در خيابان پرسه ميزند، شما نگرانش نيستيد؟، " اوه، ممكنه تصادفى بشه، و پسر بيچاره كشته خواهد شد" و شما ميرويد، سعى ميكنيد پيدايش كنيد. مشابهاً، موقعيت كريشنا همينطور است ما در اين دنياى مادى، زندگى پس از زندگى، براحتى در حال رنج بردنيم همانطور كه در ب. گ. فصل ٨، آيه ى ١٥ گفته شده. اينجا مكان بدبختى است اما با توهم مايا، ما اين موقعيت رنج آور زندگى را بعنوان شادى مى پذيريم، اين مايا ناميده ميشود ولى در اين دنياى مادى هيچ شادى وجود ندارد. همه چيز دردآور است هر چه زودتر متوجه شويم كه همه چيز در اين دنياى مادى رنج آور است سريعتر خودمان را براى ترك اين دنياى مادى و بازگشت به خانه، نزد...، آماده مى كنيم، اين حس ماست در غير اينصورت، هر چه انجام مى دهيم، بسادگى مغلوب ميشويم زيرا ما هدف را گم كرده ايم. همانطور كه در شريماد بهاواگاتام، كنتوى ٧، فصل ٥، آيه ى ٣١ توضيح داده شده است " دورآشرايا". با آرزو كردن پشت آرزو- كه هرگز برآورده نخواهد شد- ما سعى ميكنيم همه چيزرا در اينجا بدون آگاهى به خداوند، به گونه اى تنظيم كنيم كه شاد شويم هرگز نخواهد شد... Na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇuṁ durāśayā. " دورآشرايا" يعنى" آرزويى كه هرگز برآورده نخواهد شد"