FA/Prabhupada 0342 - ما همه افراد منفردیم، کریشنا هم شخص منفرد است
Lecture on CC Adi-lila 7.7 -- Mayapur, March 9, 1974
هر کدام از ما موجودات زنده، اشخاص منفرد هستیم، و کریشنا هم یک شخص منفرد است.این دانش است. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām eko yo bahūnāṁ vidadhāti kāmān (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). کریشنا، یا خداوند،او هم نیتییا، جاودان است. ما هم نیتییا، جاودان هستیم. (Na hanyate hanyamāne śarīre . ( BG 2.20 . ما نمی میریم. این دانشی مقدماتی از ادراک روحانی است، که " من این بدن نیستم، من روح روحانی هستم، ahaṁ brahmāsmi, اما من یک فرد هستم." Nityo nityānām. کریشنا یک شخصیت منفرد است؛ منهم یک شخصیت منفرد هستم. وقتی کریشنا میفرماید که sarva-dharmān parityajya mām ekaṁśaraṇaṁ vraja (BG 18.66), این به این معنا نیست که من با کریشنا یکی میشوم، یا در هستی کریشنا ادغام میشوم. من فردیت خود را حفظ کرده، کریشنا فردیت خود را حفظ میکند، اما من موافقت کرده که به دستور او وفادار بمانم. بنابراین کریشنا در بهاگاواد-گیتا به آرجونا میفرماید که "من همه چیز را به تو گفته ام. اکنون تصمیم تو چیست؟" فردیت. اینطوری نیست که کریشنا آرجونا را مجبور میکند. Yathecchasi tathā kuru: (BG 18.63) : "اکنون آنچه مایلی، انجام بده." این فردیت است. پس این دانش نهایی است، که، این فلسفه مایاوادا، که یکی شدن، ادغام شدن در هستی، ادغام شدن درهستی به معنای ادغام شدن ما در فرمان کریشنا است. در لحظه حاضر فردیت ما یک توهم است، زیرا ما نقشه های زیادی داریم. بنابراین فردیت شما و فرذیت من با هم برخورد میکنند. اما وقتی دیگر برخوردی وجود نداشته باشد - ما موافق خواهیم بود، "نقطه مرکزی کریشنا است" - این وحدت است، نه اینکه ما فردیت خود را از دست میدهیم. پس همانطور که در همه ادبیات ودایی اظهار گردیده و کریشنا فرموده است، ما همه فرد هستیم. همه افراد. Svayaṁ bhagavān ekale īśvara. تفاوت اینجاست که او( کریشنا) حکمران متعال، ایشوارا است. ایشوارا یعنی حکمران. در واقع او حکمران است، و ما هم حکمران هستیم، اما ما حکمرانان زیر دست هستیم. بنابراین او اکاله ایشوارا است، تنها حکمران. در برهما-سامهیتا، Īśvaraḥ paramaḥ kṛṣṇa. اکاله ایشوارا. ایشوارا نمیتواند متعدد باشد. این ایشوارا نیست. ابن فلسفه مایاوادا که میگوید همه خدا هستند، نتیجه گیری خیلی درستی نیست. این رذالت است. کریشنا میفرماید، ( BG 7.15 ). کسی که به حکمران متعال، خداوند متعال تسلیم نشود، شما باید انرا کاملا بدانید که "این جا یک مودها، حقه باز هست،" زیرا اینگونه نیست که، همه ما بتوانیم ایشوارا شویم. این ممکن نیست. بنابزاین دیگر ایشوارا معنایی ندارد. ایشوارا یعنی حکمران. فرض کنید ما در یک گروه هستیم، این، انجمن بین المللی ما. اگر هر کسی حکمران یا آچاریا بشود، چگونه این انجمن مذیزیت شود؟ خیر. باید یک رییس وجود داشته باشد. این اصول زندگی عملی ما است. ما رهبران سیاسی خود را دنبال می کنیم. ما نمیتوانیم بگوییم که "من به این حزب تعلق دارم" در حالی که رهبر دیگری را دنبال میکنم. این طبیعی است. این اظهارات وذایی است، (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13). باید یک رهبر با قابلیت یکسان وجود داشته باشد، نیتیا. من نیتیا هستم، کریشنا نیتیا است. کریشنا هم موجود زنده است؛ من هم موجود زنده هستم. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām. پس تفاوت میان من و کریشنا چیست؟ تفاوت اینجا است که دو نیتیا و یا دو چتانا وجود دارد. یکی بعنوان عدد فرد، و دیگری بعنوان عدد جمع توصیف میشود. Nityo nityānām. این نیتیانام عدد جمع است، و نیتیا عدد فرد است. پس خداوند نیتیا است، یکی، عدد فرد، و ما، تحت فرمان هستیم. ما عدد جمع هستیم. تفاوت اینجاست. و چگونه او بر این تعداد جمعیت ریاست میکند؟ زیرا او نیازهای تمام این تعداد جمعیت را برآورده میکند؛ بنابراین او ایشوارا است، او کریشنا است، او خداوند است. کسی که تمام احتیاجات زندگی را فراهم می کند، او ایشوارا است، او کریشنا است، او خداوند است. بنابراین ما میتوانیم به خوبی درک کنیم که ما بوسیله کریشنا نگهداری می شویم، پس چرا ما نباید تحت فرمان او باشیم؟ این یک حقیقت است.