FA/Prabhupada 0476 - وابستگی بد نیست اگر در جای مناسبی باشد
Lecture -- Seattle, October 7, 1968
من نميدونم كه موقعيت من، تسليم بودنه و روش تسليم شدن، زندگى منه، زندگى شادمانه م درست مثل يك بچه ى كوچيك، اگر تسليم خواسته هاى والدينش باشه، زندگيش خيلى لذت بخشه، خيلى شاده يك دختر جوون، اگر تسليم خواسته هاى والدينش باشه، و... سيستم اينه، سيستم ودايى. يك زن، طبيعتاً، وابسته ست بطور تصنعى، اگر زن آزادى بخواد، اونوقت زندگيش غمگينه، زندگيش غمگينه بنابراين سيستم ودايى... من نمى سازم، من طبق مراجع، درباره ى روش ودايى، صحبت مى كنم مانو-سامهيتا، قانون وداها، مانو، ارباب نوع بشر، مانو... مانو پدر نوع بشر ست. پس او كتاب قانون خودش را دارد از كتاب قانون مانو-سامهيتا هنوز در هند پيروى ميشه، تا جايى كه هندو ها به اون وابسته ند در اين كتاب مانو-سامهيتا، نوشته شده، na striyaṁ svatantram arhati. او اين قانون رو بيان ميكنه كه به زن نبايستى استقلال داد بعد؟ زندگى چى ميشه؟ زندگى بايد تا زمانى كه ازدواج نكرده، ادامه پيدا كنه بايد تحت راهنمايى، وابسته به والدينش زندگى كنه و به محض اينكه ازدواج كرد، بايد تابع شوهرش باشه و وقتى شوهر بيرونه... چون طبق سيستم هندو، شوهر نبايد تمام روزها رو خونه بمونه، تا زمان مرگ. نه وقتى بچه ها بزرگ شدند، او زن و فرزندانش رو رها ميكنه و سانياسى ميشه، درست مثل من كه شدم من فرزندانى دارم، نوه دارم، هنوز زن دارم... ولى تمام روابطم رو قطع كردم خوب از همسرم چطور مراقبت ميشه؟ اوه، او فرزندان بزرگ داره. پس هيچ نگرانى وجود نداره پس وابستگى بد نيست به شرطى كه جاى مناسبى براى وابستگى وجود داشته باشه هيچ پدرى نبايد از مراقبت كردن از دختر ازدواج نكرده ش، غفلت كنه، از پسرها و دخترهاى مجردش طبق سيستم هندو، توقف مسئوليت يك پدر، مادر، بعد از ازدواج فرزندان، چه دختر و چه پسره تا اين حد وظيفه ست. بعد اونها آزادند پس وابستگى، در باره ى وابستگى صحبت ميكنم. وابستگى بد نيست، تسليم بودن بد نيست من بخصوص ديده م كه زن تسليم شوهره... هنوز زنهاى زيادى در هند هستند، اونها شادند و زندگيشون خيلى خوبه، باشكوهه پس ما بايد ياد بگيريم چطور چيزها رو انجام بديم استقلال، استقلال ساختگى هميشه بيفايده ست عملاً، ما هيچ استقلالى نداريم ممكنه به استقلال فكر كنم، ولى عملاً من هيچ استقلالى ندارم من خادم حواسم هستم Kāmādīnāṁ kati na katidhā pālitā durnideśa. ما همه در حال خدمت به حواسمون هستيم. پس استقلالم كجاست؟ ممكنه من استقلال رو از پدرم، از كشورم، حكومتم، جامعه ام، شناخته باشم، ولى خادم حواسم هستم. پس استقلالم كجاست؟ بنابراين بايد جايگاه اصلى خودمون رو بشناسيم، كه در هر موقعيتى ما وابسته هستيم پس بهترين شيوه براى كمال زندگيم اينه كه به خدا، كريشنا، وابسته بشم اين راه حل تمام مشكلاته و اون جنبش كريشناآگاهى ست سعى كنيد تا جايگاه اصلى خودتون رو درك كنيد و تسليم خداوند بشيد، تسليم كريشنا اونوقت شاد خواهيد بود. خيلى ساده لحظه اى كه به خداوند تسليم بشيد، بلافاصله خوشحال ميشيد Mām eva ye prapadyante māyām etāṁ taranti te.