FA/Prabhupada 0512 - کسی که تسلیم طبیعت مادی است باید رنج ببرد
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
yasyātma-buddhiḥ kuṇape tri-dhātuke sva-dhīḥ kalatrādiṣu bhauma ijya-dhīḥ yat-tīrtha-buddhiḥ salile na karhicij janeṣv abhijñeṣu sa eva go-kharaḥ (SB 10.84.13) گو-خارا یعنی خرها و گاوها. پس این تمدن، تمدن امروزی، که هیچ اطلاعی از روح ندارد، فقط یک دسته از حیوانات هستند، فقط همین. برای همین آنها اهمیتی برای بازتاب اعمال خود قایل نیستند، آنها برای اعمال متقیانه، تقوا، و تبهکارانه اهمیتی قایل نیستند. آنها همه کار میکنند... آن تمدن اهریمنی است. (BG 16.7). Asura-jana یعنی این حقه بازها یا اهریمنان، خدانشناسان، نادانان، پست فطرتان، آنها پراوریتی و نیرویتی را نمی شناسند. پراوریتی یعنی اینکه به چه موضوعی باید توجه داشته باشیم، این پراوریتی خوانده میشود. و نیوریتی یعنی اینکه به چه موضوعی نباید توجه داشت، یا باید سعی کنیم آنرا رها کنیم. āsura-jana، آنها نمیدانند. مثلاً ما تمایلات طبیعی داریم، loke vyavāya āmiṣa mada-sevā nityasya jantuḥ. همه موجودات زنده غرایزی دارند.... دو نوع سرشت یا طبیعت وجود دارد، روحانی و مادی. از بعد مادی، تمایل به لذت جنسی و خوردن گوشت - آمیشا، آمیشا یعنی گوشت خوردن، مثل گوشت و ماهی. این آمیشا نامیده میشود. نیرامیشا یعنی گیاهخوار نبودن. پس āmiṣa and mada and vyavāya. ویاوایا یعنی رابطه جنسی. Loke vyavāya āmiṣa mada-sevā. افراط در رابطه جنسی و گوشتخواری، گوشت، تخم مرغ، و شراب خواری. مادا. مادا یعنی لیکور.Nityasya jantuḥ. Jantu. هنگامی که کسی در دنیای مادی است جانتو نامیده میشود. جانتو یعنی حیوان. هرچند که او موجود زنده است، اما روح فردی به او اطلاق نمیشود. او جانتو نامیده میشود.Jantur dehopapattaye. Jantu. این دنیای مادی برای جانتو ایجاد شده، حیوان. هر کسی که از دانش روحانی تهی باشد،جانتو ، یا حیوان نامیده میشود. این دستور کتب مقدس است.Jantur dehopapattaye. چه کسی این بدن مادی را میگیرد؟ جانتو، حیوان. پس زمان طولانی را باید بگذرانیم، دائماً باید این بدن مادی را بگیریم و یا عوض کنیم، ما جانتو باقی میمانیم، حیوان. Kleśada āsa dehaḥ. یک جانتو، حیوان، میتواند تحمل کند، یا مجبور شده است تحمل کند. درست مانند گاو نری که یوغ به گردن دارد به ارابه بسته شده و شلاق میخورد. مجبور است تحمل کند. نمیتواند از آن خارج شود. مشابهاً،هنگامی که برای کشته شدن به کشتارگاه برده میشوند، مجبور است آنرا تحمل کند. راه دیگری ندارد. این جانتو نامیده میشود. پس کسانی که به طبیعت مادی تسلیم شده اند، مجبورند رنج بکشند. او باید رنج ببرد. راه خروجی ندارد. شما این بدن مادی را پذیرفته اید. باید تحمل کنید. Kleśada āsa dehaḥ. این بدن مادی یعنی رنج بردن. آنها این را نمیدانند. آنها قرارها و نقشه های زیادی برای چگونه سعادتمند شدن ترتیب میدهند، چگونه بدون قرار گرفتن در موقعیت بدبختی آرامش داشته باشیم، اما حقه بازها، آنها نمیدانند که مدتهاست که شما این بدن مادی را گرفته اید، چه بدن یک پادشاه یا یک مورچه - شما مجبورید رنج ببرید. آنها نمیدانند. بنابراین کریشنا در اینجا میفرماید که شما باید از روح مراقبت کنید. Tasmād evam. Tasmād evaṁ viditvā. فقط سعی کنید بفهمید که روح مهم است. شما نباید برای این بدن تاسف بخورید. این قبلاً ثابت شده است. رنج کشیدن بسیار، آسایش بسیار، بدست می آورید. اگرچه بدن، بدن مادی... زیرا بدن مادی هم بر اساس سه کیفیت خلق گردیده است. Kāraṇaṁ guṇa-saṅgo 'sya sad-asad-janma-yoniṣu (BG 13.22).