FA/Prabhupada 0597 - ما در حال سخت کار کردن هستیم تا مقداری لذت در زندگی بدست بیاوریم
Lecture on BG 2.23 -- Hyderabad, November 27, 1972
هر موجود زنده اى سعى ميكنه كه به طبيعت مادى خدايى كنه اين بيمارى اونه. مى خواد خدايى كنه او خادمه، ولى بطور ساختگى مى خواد خدا بشه بيمارى اينه نهايتاً، وقتى در خدايى كردن به دنياى مادى شكست ميخوره، ميگه، " اوه، اين دنياى مادى دروغه. حالا بايد با متعال يكى بشم." برهما ساتيام جاگان ميتهيا" ولى چون روح، جزء و ذره اى از كريشناست، پس بطور طبيعى، او شاده. در جستجوى شاديه هر كدوم از ما، در حال سخت كار كردن براى پيدا كردن لذات زندگى هستيم خوب اين لذت زندگى رو نميشه در انوار روحانى داشت بنابراين شريماد بهاواگاتام، در كنتوى ١٠، فصل ٢، آيه ى٣٢، به ما اطلاع ميده كه: " كريچچرنا"، بعد از تحمل كردن رياضتها و تنبيه هاى سخت، شخص ممكنه در انوار برهمن غرق بشه به اون " سايوجيا-موكتى" گفته ميشه." سايوجيا" يعنى غرق شدن پس حتى اگر يك نفر تا اين نقطه بالا بره، تا غرق شدن در انوار برهمن بعد از رياضتها و تنبيه هاى دشوار، هنوز، سقوط مى كنه " آدهاها" يعنى دوباره به اين دنياى مادى مياد چرا اونها سقوط مى كنند؟ اونها هيچوقت موافق نيستند كه خداوند شخصه. هرگز موافق نيستند مغز كوچيك شون نمى تونه خودش رو تطبيق بده كه خداوند متعال، مى تونه شخص باشه چون اون تجربه ى شخص بودن، رو از خودش و ديگران داره اگر خداوند مثل من و تو، شخص باشه، اونوقت چطور ميتونه جهان و بينهايت كهكشان رو خلق كنه؟ بنابراين براى درك شخصيت اعلى خداوند، نياز به فعاليتهاى پرهيزكارانه ى كافى هست در بهاگاواد گيتا، فصل ٧، آيه ى ٢٩، گفته شده بعد از تفكرات بسيار در مسير فلسفى بى هويت گرايى، وقتى شخص كامل ميشه، وقتى واقعاً عاقل ميشه،... مادامى كه او نمى تونه بفهمه كه حقيقت متعال، شخصه، brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate. vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam اين در شريمادبهاواگاتام گفته شده:" آنهايى كه حقيقت مطلق را مى شناسند، مى دانند كه برهمن، پاراماتما و بهاگاوان، يكى هستند اين فقط جنبه هاى متفاوتى از درك كردن است" درست مثل اينكه اگر از دور يك تپه رو ببينى، اون رو بى هويت، مبهم، يك چيز ابرى حس ميكنى اگر جلو برى، اونوقت مى تونى ببينى كه اون يك چيز سرسبزه و اگر واقعاً واردش بشى، مى بينى اونجا حيوانات بسيار، درختها و انسانهاى زيادى وجود دارند مشابهاً، اونهايى كه دارند سعى مى كنند كه حقيقت رو از راه دور و فاصله ى زياد درك كنند، دارند با تفكر كردن، برهمن بى هويت رو درك مى كنند اونهايى كه الان هم نزديك هستند، يوگيها، اونها مى تونند موارد موضعى و متمركز رو ببينند همونطور كه در شريمادبهاواگاتام، كنتوى ١٢، فصل ١٣، آيه ى ١، آمده اونها مى تونند موضع درون خودشون رو ببينند. اين خصيصه ى پاراماتما ست و اونهايى كه عابدند، كريشنا رو مى بينند، شخصيت اعلى خداوند رو، چشم در چشم، رو در رو " نيتيو نيتيانام چتاناش چتانانام"