| „მაგალითად, ბავშვი. იგი ხედავს ქუჩაში მოძრავ კარგ მანქანას და ფიქრობს, მანქანა თავისით გადაადგილდებაო. ეს ხომ უაზრობაა. მანქანა თავისით არ დადის... მიუხედავად... მაგალითად, ჩვენი მაგნიტოფონი, ეს მიკროფონი. ვინმემ რომ თქვას: „ეს რა კარგი გამოგონებაა, რა კარგად მუშაობენ ისინი“. მაგრამ იმაზეც უნდა დავფიქრდეთ, რომ არც მაგნიტოფონს და არც მიკროფონს წამითაც არ შეუძლია მუშაობა, თუ მათ არ ამუშავებს ცოცხალი სული. აი, ასეთი ფიქრი უკვე გონიერების მაჩვენებელია. მანქანის ხილვამ კი არ უნდა გაგვაოცოს, არამედ უნდა დავინახოთ, თუ ვინ ამუშავებს ამ მანქანას. ეს გონიერებაა - სუქჰართჰა-ვივეჩანამ - დაინახო ნაკლებად ხილვადი რამ“.
|
