„ხალხს აინტერესებს კითხვა, მაგრამ ისინი კითხულობენ ვითომ ლიტერატურას, პოეზიას. მაგრამ ჩვენ ეს არ გვაინტერესებს... არ გვხიბლავს ასეთი ლიტერატურა, რადგან მასში არ არის კრიშნა-კათჰა. ჩვენ გვაინტერესებს „შრიმად-ბჰაგავატამი“ და „ბჰაგავად-გიტა“. რატომ? რადგან ეს კრიშნა-კათჰაა. იგივე ბუნებრივი მიდრეკილებაა - ყველას სურს, რამე იკითხოს. ჩვენც გვსურს ვიკითხოთ. მაგრამ ჩვენ ვკითხულობთ „ბჰაგავად-გიტას“, „შრიმად-ბჰაგავატამს“, „ჩაიტანია-ჩარიტამრიტას“, რადგან ეს კრიშნა-კათჰაა. ჩვენ არ გვიზიდავს უაზრო ლიტერატურა, რაც არ უნდა კარგად იყოს დაწერილი“.
|