KA/Prabhupada 0009 - ქურდი, რომელიც ერთგული გახდა
Lecture on SB 1.2.12 -- Los Angeles, August 15, 1972
კრიშნა ამბობს ბჰაგავად-გიტაში: (ბგ 7.25) ნააჰამ პრაკააშაჰა სარვასია იოგა-მააიაა-სამაავრიტაჰა „მე არ ვარ ყველასთვის თვალსაჩინო. იოგამააიაა, იოგამააიაა ეს საფარია.“ ამრიგად, როგორ უნდა დავინახოთ ღმერთი? მაგრამ ეს თაღლითობა გრძელდება, ეს „შეგიძლია ღმერთი დამანახო? ღმერთი გინახავს?“ ღმერთი უბრალო სათამაშოს დაამსგავსეს. „აგერ არის ღმერთი. ის ღმერთის ინკარნაციაა.“ (ბგ 7.15) ნა მაამ დუშკრიტინო მუუდჰააჰა პრაპადიანტე ნარაადჰამააჰა ისინი ცოდვილები არიან, თაღლითები, სულელები, კაცობრიობის უმდაბლესი ფენა. ისინი მსგავს კითხვებს სვამენ: „შეგიძლია ღმერთი მაჩვენო?“ რა კვალიფიკაციას მიაღწიე ამგვარს, რომ ღმერთის დანახვა შეგეძლოს? აქ საჭიროა კვალიფიკაცია. რას ნეშნავს ეს? ტაჩ ჩჰრადდადჰაანაა მუნაიაჰა. (შბ 1.2.12) პირველ რიგში, მორწმუნე უნდა გახდე. მორწმუნე. შრადდადჰაანააჰა. მას ძალიან უნდა უნდოდეს ღმერთის დანახვა, სინამდვილეში. სახალისოდ კი არა, ფუქსავატურად, „შეგიძლია ღმერთი მაჩვენო?“ მაგია, თითქოს ღმერთი მაგია იყოს. არა. ის ძალიან სერიოზული უნდა იყოს. „დიახ, თუ ღმერთი არსებობს... ჩვენ გვინახავს, ჩვენ ინფორმირებულები ვართ ღმერთის შესახებ. ამრიდაგ, მე აუცილებლად უნდა ვნახო.“ ამასთან დაკავშირებით არსებობს ისტორია. ის საკმაოდ ყურადსაღებია, მოისმინეთ. მხატვრული კითხვის ერთი პროფესიონალური ოსტატი კითხულობდა ბჰააგავატას შესახებ, და განმარტავდა, რომ კრიშნა, მოკაზმული ყველანაირი სამკაულით, გაგზავნეს ტყეში ძროხების მისახედად. ამ შეკრებას ერთი ქურდი ესწრებოდა. მან იფიქრა „ვრინდავანში ხომ არ წავიდე და დავაყაჩაღო ეს ბიჭი? ის ტყეშია ამდენი ძვირადღირებული სამკაულით. მე შემიძლია იქ წასვლა, ბავშვის დაჭერა და ყველა სამკაულის წართმევა.“ ასეთი განზრახვა ჰქონდა. ამრიგად, სერიოზულად გადაწყვიტა „ეს ბიჭი უნდა ვიპოვო. მერე ერთ ღამეში მილიონერი გავხდები. ამდენი სამკაული. არა.“ ასე რომ, იქ გაეშურა, მაგრამ მისი კვალიფიკაცია იყო „მე უნდა ვნახო კრიშნა, მე უნდა ვნახო კრიშნა.“ ამ მღელვარებამ, ამ მგზნებარე სურვილმა შესაძლებელი გახადა ვრინდავანში მისთვის კრიშნას ნახვა. მან კრიშნა ზუსტად ისე ნახა, როგორც ამას მხატვრული კითხვის ოსტატი აღწერდა. როდესაც მან ნახა, „ოჰ, ოჰ, შენ ასეთი კარგი ბიჭი ხარ, კრიშნა.“ და დაუწყო ხოტბის შესხმა. ის ასე ფიქრობდა „შევაქებ და მთელ სამკაულს დავისაკუთრებ.“ ამრიგად, როდესაც თავის ნამდვილი საქმეზე გადავიდა, „შეიძლება ამ სამკაულების ნაწილი ავიღო? შენ ისეთი მდიდარი ხარ.“ „არა, არა, არა. შენ... დედაჩემი ძალიან გაბრაზდება. არ შემიძლია...“ კრიშნა, როგორც ბავშვი. ამრიგად ის უფრო და უფრო მონდომებული გახდა კრიშნას მიმართ. და შემდგომ... კრიშნასთან ურთიერთობით, ის უკვე განიწმინდა. და ბოლოს, კრიშნამ უთხრა, „კარგი, შეგიძლია აიღო.“ მერე ის ერთგული გახდა, დაუყოვნებლივ. რადგან კრიშნასთან ურთიერთობით...
რაიმე გზით, ჩვენ უნდა დავუკავშირდეთ კრიშნას. რამენაირად. ასე გავიწმინდებით.