MK/Prabhupada 0312 - Човекот е Разумно Животно
Morning Walk -- April 1, 1975, Mayapur
Прабхупада: Сега, барем за мене, движењето на свесноста за Кришна не е повеќе теоретско. Тоа е практично. Можам да ги решам сите проблеми.
Пушта Кришна: Луѓето не сакаат да прифатат никакви строгости.
Прабхупада: Хм?
Пушта Кришна: Народот нема да прифати никакви строгости.
Прабхупада: Тогаш мора да страдате од болести. Ако имате болест, мора да се подложиш на... Што се строгости? Каде се строгостите?
Пушта Кришна: Ако не го прифатат лекот, тогаш не можат да се излечат.
Прабхупада: Тогаш тие мора да страдаат. Болен човек не сака да пие лек, тогаш каде е...? Тој мора да страда. Каде е лекот?
Панчадравида: Велат дека ние сме болните.
Прабхупада: А?
Панчадравида: Велат ние сме тие што сме болни. Велат, сите ние, сме болни, не тие.
Прабхупада: Да. Глувиот човек мисли сите други се глуви. (смеа) Тоа значи дека тие не се ни човечки суштества. Животни. Тие не резонираат "Без разлика дали сме ние или вие сте болни. Седнете, разговарајте". Исто така, тие не се подготвени. И тогаш? Што можеме да правиме со животните?
Панчадравида: Велат дека сме старомодни. Не сакаат повеќе да се замараат со нас.
Прабхупада: Тогаш зошто вие се замарате со проблемите? Зошто се замарате со проблемите на општеството? Се замарате, а не можете да донесете решение. Во целиот свет, весниците се полни, едноставно трепери.
Вишнуџана: Шрила Прабхупада, можеш ли да ги направиш разумни? Ако се неразумни, има ли некој начин да ги ...
Прабхупада: Тие се разумни. Човекот, секое човечко суштество е разумно. Се вели: „Човекот е разумно животно“. Кога ја нема рационалноста, тоа значи дека тие сè уште се животни.
Панчадравида: Што може да се направи со животните?
Прабхупада: Тоа е... Тоа е многу едноставна вистина. Само јас сум ова тело. Барам среќа. Зошто барам среќа? На ... Ако едноставно разговарате за оваа точка, тогаш ќе откриете дека човекот е разумен. Зошто ја барам среќата? Кој е одговорот? Тоа е факт. Сите бараат среќа. Зошто бараме среќа? Кој е одговорот
Панчадравида: Затоа што сите се несреќни, а тоа не им се допаѓа.
Прабхупада: Тоа е спротивен пат, објаснување.
Киртананда: Затоа што по природа сум среќен.
Прабхупада: Да. По природа сум среќен. А кој е среќен, ова тело или душата?
Пушта Кришна: Не, душата.
Прабхупада: Кој сака среќа? Сакам да го заштитам ова тело - зошто? Затоа што јас сум во ова тело. И ако си отидам од ова тело, кој ја бара среќата на ова тело? Оваа заедничка причина, тие немаат смисла. Зошто барам среќа? Го покривам ова тело затоа што телото можеби нема да биде погодено од студ. Зошто тогаш ја барам среќата на телото ослободено од студ и топлина? Затоа што сум во... Ако си отидам од внатрешноста на телото, тогаш нема повеќе да барам среќа. Дали ќе го фрлите на улица, на екстремно ладно или топло, не е важно. Тогаш кој ја бара среќата? Не знаат. За кого толку ја барате среќата? Не знаат. Исто како мачките и кучињата.
Пушта Кришна: Но, тие мислат дека немаат време да го пеат светото име.
Прабхупада: Хм?
Пушта Кришна: Нивната филозофија е дека за да бидат, за да бидат среќни, мора да работат цел ден.
Прабхупада: Хм. Тоа е твојата филозофија. Вие сте неранимајковци, но ние не работиме. Зошто не го погледнете нашиот пример? Ние едноставно живееме среќно.