MRD/Prabhupada 1064 - Magar page title part 8
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
भगवान प्रत्येक जीवो मिगिनाङ मुलेको, होस्ईटेम होस्कोई जीवो हरेक मानसिक गतिविधिकठा परिचित लेको । ईस कुरा कान्कोई सेन्च मेहाक्के माछान्ने ।
परमेश्वर कुङ बारेयाङ भगवद्गीताङ वर्र्णन जाट्मले, ईस जीव हटै ईश्वर कुङ माझझाङो अन्तरबारे वर्णन जाट्च पाठाङ जाट्मले । क्षेत्रज्ञ–क्षेत्रज्ञ । ईस क्षेत्रज्ञ हि टेमले टेध्याङ ईश्वर क्षेत्रज्ञ हटै चेतन लेको, ईस जीव घलिङ चेतन ले तर होस् मेनो शरीरप्रति मात्र सचेत ले, तर भगवान जम्मैकुङ शरीरप्रति सचेत लेमलेकोे । ईश्वर: सर्व भूतानाम् ह्द देशे अर्जुन तिष्ठति (भ गी १८।६१) ।
भगवान प्रत्येक जीवो मिगिनाङ मुलेको, होस्ईटेम होस्ककोई जीवो रहेर मानसिक गतिविधिकठा पिरिचित लेको । ईस कुरा कान्कोई सेन्द मेहाक्के माछान्ने । ईस् कुरा घलिङ परमात्मा व्याख्या जात्मलेको परमात्मा अथवा जम्मै टेनाङ कर्हाङच भगवानकोई जम्मै जीवकुङ मिगिनाङ बास मुमलेको हटै नियन्त्रण जाट्मलेको । होस्कोई निर्देशन घलिङ याह्मलेको । सर्वस्य चाहं ह्द संन्निविष्ठ: (भ गी १५।१५) । जम्मैकुङ मिगिनाङ मुमलेको हटै मेकुङ इच्छा अनुसार जम्मैके निर्देशन याह्मलेको । जीवाकोई हि जाट्क्याले टेच कुरा थाहा माछान्ने । होस् जम्मै टेनाङ पहिला कर्म पहिला कर्म जाट्के विचार जाट्ले हटै नुहुनिङ होस् मेह्ल्लौ कर्म हटै कर्मवो फलो वन्धनाङ परिस्ले । होचे बदिन फेदिनाङ लख काट प्रकाराङो शरीर दास्निसिङ आस्काट शरीराङ बास आले......इटज काने बदिन फेर्दिििलिङ हटै आस्काट बिल्लिङ ईस लख भगवद्गीता व्याख्या जाट्मले वासाम्सि जीर्णानि यथा विहाय (भ गी २।२२) । काट हटै आस्काट बदिन फेर्दिनाङ लख जीवकोइ घलिङ शरीर फेर्दिले, आत्मई मेक्काई पुर्वजन्माङ जाट्च कर्मकुङ फल भोग जाट्ले । ईस जम्मै कर्म फलको फेर्दिके आध्याङ कान्कोइ सत्वगुणाङ टाक्के परिस्ले, हटै होचे कुर्हिन्च कर्म जाट्के परिस्ले टेम वार्ले, यदि होस् सत्वगुणाङ टाका टेध्याङ होच्यौ कर्म हटै कर्मवो फलको जम्मै फेर्दिस्ले । कर्म शाश्वत वस्तु माले ।
ईश्वर, जीव, प्रकृति, काल हटै कर्म ईस पाँच विषयमध्ये चारवटा शाश्वत आले तर कर्म शाश्वत माले । ईश्वर चेतन, परमचेतन ईश्वर हटै परमचेतन ईश्वर कठा जीवकुङ समानता लेच दाङछिस्ले । चेतना, भगवान हटै जीव निहिस्मानो चेतना दिव्य ले । ईस चेतना पदार्थकुङ संयोगिङ चेतनौ विकास छान्ने टेच सिद्धान्तके स्वीकार माजाट्ले । जसरी रगीन काँचीङ फेर्दिस्च प्रकाश काँचोज रंगलख दाङ्लो, होटज ईस् चेतना घलिङ भौतिक परिस्थितियो आवरणे जाट्नाङ विकृत रुपाङ प्रतिबिम्बित छान्च लख दाङछिस्ले । भगवान श्रीकृष्ण टेलेको मयाध्यक्षेण प्रकृति: (भ गी ९।१०) । जब भगवाने ईस् भौतिक जगताङ अवतार लालेको, होस्कुङ चेतनाङ हिद भौतिक प्रभाव माछान्ने । यदि होस्को इर्हिन्च प्रभाव परिस्च टेध्याङ अलौकिक विषयाङ होस्को ङाक्के माहेकोलेकाङ जसरी होस्कोई भगवद्गीताङ ङाक्मलेको । भौतिक कल्पषटिङ ग्रस्त चेतनई मुक्त माछान्नाङ सम्म कुसे द दिव्य जगताङो विषयाङ हिद ङाक्के माहेक्ले । हटै भगवान भौतिक रुपे कलुषित मालेकाङ । तर कानुङ चेतना वर्तमान परिवेशङ भौतिक रुपे दुषित छान्मले । होस्ई टेम भगवद्गीतै ईर्हिन्च कलुषित चेतनईङ मुक्त छान्च शिक्षा याह्मले । चेतना शुद्ध छना टेध्याङ कानुङ जम्मै कर्मको परमेश्वकुङ इच्छाअनुसार केस्ले हटै कान सुखी छान्निङ । काने कर्म दास्के माले बरु सुस्त–सुस्त पवित्र खाास्के । हटै इस् पवित्र कर्मकोके भक्ति टेले । भक्तियाङ मुनिसिङ जाट्च कर्मको सामान्य कर्मलख दाङ्ले तर होस भौतिक कल्मषिङ कलुषित माले । होस पवित्र कर्म आले । कात ज्ञान मालेच भर्मिय कुसैद भक्तय जाट्च कर्म दाङनाङ सामान्य भर्मिय जाट्च कर्मलख दाङ्ले हिटेम टेध्याङ भक्त अथवा भगवानकुङ कर्मको अशुद्ध चेतना हटै पदार्थईङ सेन्द कलुषित माछान्ने टेच कुरा होस्के थाहा माछान्ने, भगवान् त्रिगुणातीत हुनुहुन्छ । कान्कोइ कानो चेतना कलुषित ले टेच कुरा वार्के परिस्ले ।