NE/Prabhupada 0141 - आमाले दुध दिन्छिन्, र तिमी आमालाई मार्दैछौ
Garden Conversation -- June 14, 1976, Detroit
जयाद्वैत: कलेजका कार्यक्रमहरुमा, सत्स्वरूप महाराज र मैले वर्णाश्रम धर्ममा धेरै कक्षाहरु दिंदैछौं | तिनीहरुले सधैं हिन्दु जातीय प्रथा सम्बन्धि सुन्न चाहन्छन्, तिनीहरुले हामीलाई पनि त्यसैको अंशको रुपमा लिन्छन् | त्यसपछि हामी वर्णाश्रम-धर्मको बारेमा बोल्छौँ | तिनीहरुसँग यसलाई हराउने कुनै विचार छैन | तिनीहरु सधैं केहि कमजोर तर्क दिन्छन् तर तिनीहरुसँग कुनै राम्रो विधि छैन |
प्रभुपाद: तिनीहरुको तर्क के हुन्छ ? जयाद्वैत: कहिलेकहीं....... तिनीहरुसँग केहि विचार हुन्छ, तिनीहरुले तर्क दिन्छन् कि कुनै सामाजिक गतिशीलता छैन किनकि तिनीहरु सबैसँग जन्म अनुरुप जातको शारीरिक विचार छ |
प्रभुपाद: होइन, त्यो तथ्य होइन |
जयाद्वैत: होइन |
प्रभुपाद: योग्यता हुन्छ |
जयाद्वैत: जब हामीले यो विचार प्रस्तुत गर्छौं, तब तिनीहरु चुप लागेर बस्छन्, तिनीहरुसँग कुनै तर्क हुँदैन | हामी तिनीहरुको विधिलाई चुनौती दिन्छौं कि "तिम्रो समाजको के प्रयोजन छ ? यसको के लक्ष्य छ ?" र तिनीहरु केहि भन्न सक्दैनन् |
प्रभुपाद: गतिविधिहरुको विभाजन नभएसम्म कुनै कार्य पनि पूर्ण रुपमा सम्पन्न गर्न सकिंदैन | शरीरमा प्राकृतिक विभाजन हुन्छ- टाउको, हात, पेट र खुट्टा | त्यसैगरी, सामाजिक शरीरमा पनि टाउको हुनुपर्छ, बुद्धिमान वर्गका मानिसहरु, ब्राह्मण | तब सबै कुरा राम्ररी चल्नेछ | र वर्तमान समयमा कुनै बुद्धिमान वर्गका मानिस छैनन् | सबै मजदुर, श्रमिक वर्गका मानिसहरु, चौथो श्रेणीका छन् | प्रथम श्रेणी, द्वितीय श्रेणीका छैनन् | तसर्थ समाज अशान्त स्थितिमा छ | कुनै दिमाग छैन |
जयाद्वैत: तिनीहरुको एकमात्र आपत्ति भनेको जब हामीले ब्रह्मचारी, गृहस्थ, वानप्रस्थ, सन्न्यास आश्रमको विचार प्रस्तुत गर्छौं, तिनीहरु स्वत: विरोधी हुन्छन् किनकि तिनीहरु बुझ्छन् कि हामी इन्द्रियतृप्तिको विरुद्धमा छौं |
प्रभुपाद: हो | इन्द्रियतृप्ति पशु सभ्यता हो | र इन्द्रिय नियन्त्रण मानव सभ्यता...... इन्द्रियतृप्ति मानव समाजमा हुँदैन | इन्द्रियतृप्ति मानव सभ्यता होइन | होइन | त्यो तिनीहरुलाई थाहा छैन | तिनीहरुको केन्द्रिय विन्दु इन्द्रियतृप्ति हो | त्यो कमजोरी छ | तिनीहरु मानव सभ्यताको नाममा पशु सभ्यतामा चल्दैछन् | त्यो कमजोरी छ | इन्द्रियतृप्ति पशु सभ्यता हो | वास्तवमा तिनीहरु पशु हुन् | यदि तिनीहरुले आफ्नो बच्चा मार्न सक्छन् भने तिनीहरु पशु हुन् | जस्तै बिरालो, कुकुरहरुले आफ्ना बच्चा मार्छन् | त्यो के हो ? त्यो पशु हो | कसले भनेको थियो कि बच्चालाई छाडिएको झोलामा राखिन्छ ?
हरि शौरि: लकरमा छाडिएको झोला हुन्छ | त्रिविक्रम महाराजले भनेका थिए कि जापानमा त्यसो हुन्छ | उनले भनेका थिए कि बीस हजारभन्दा बढी बच्चाहरुलाई तिनीहरुले छाडिएको-झोला राख्ने लकरमा राख्छन् र छाडिदिन्छन् |
प्रभुपाद: बसको स्टेसन ? रेलको स्टेसन ? झोला छाड्ने | बच्चालाई राख्ने र ताला लगाउने, त्यसपछि पुनः नफर्कने | अनि जब दुर्गन्ध हुन्छ........ यो चल्दैछ | यो केवल पशु सभ्यता हो | गाईबाट अन्तिम थोपा दुध लिने र तत्काल उसलाई बधशाला पठाउने | तिनीहरु त्यस्तै गर्दैछन् | बधशाला पठाउनुभन्दा अगाडि, तिनीहरु गाईबाट अन्तिम थोपा दुध निकाल्छन् | र तत्काल मार्छन् | तिमीलाई दुध चाहिन्छ, तिमी यति धेरै दुध लिन्छौ, दुध बिना तिमी केहि गर्न सक्दैनौ....... र जुन पशुबाट तिमी दुध लिन्छौ, उनी तिम्रो माता हुन् | तिनीहरु यो बिर्सन्छन् | माताले दुध प्रदान गर्छिन्, उनले आफ्नो शरीरबाट दुध प्रदान गर्छिन् र तिमीले आफ्नी माताको हत्या गर्छौ ? के यो सभ्यता हो ? माता मार्ने ? र दुध आवश्यक छ | तसर्थ तिमीले यसको अन्तिम थोपा लिंदैछौ | अन्यथा गाईबाट अन्तिम थोपा दुध किन लिने ? यो आवश्यक छ | उनलाई बाँच्न किन नदिने ? उनले तिमीलाई दुध दिनेछिन् र तिमीले दुधबाट हजारौं पौष्टिक भोजन तयार गर्न सक्छौ ? त्यो बुद्धिमानी कहाँ छ ? दुध केहि होइन तर रगतको रुपान्तरण हो | त्यसैले रगत लिनुभन्दा यसको रुपान्तरण लिऊ र इमानदार सज्जन मानिस जसरी राम्ररी बाँच | हुँदैन | तिनीहरु सज्जन पनि छैनन् | ठगहरु, असभ्य |
यदि तिमी मासु लिन चाहन्छौ भने तिमीले सुँगुर र कुकुरजस्ता तुच्छ पशुलाई मार्न सक्छौ जसको कुनै प्रयोजन छैन | यदि तिमीलाई खाने नै इच्छा हुन्छ भने तिमीले तिनीहरुलाई खान सक्छौ | त्यसको अनुमति छ, सुँगुर र कुकुरको अनुमति छ | किनकि कुनै सज्जन वर्गले मासु खाँदैन | यी तुच्छ श्रेणीका हुन् | तिनीहरुलाई अनुमति छ,"ठिक छ तिमीले सुँगुर खान सक्छौ, श्वपच |" निच श्रेणीका मानिसहरुले सुँगुर र कुकुर खान्थे | तब पनि तिनीहरु खाँदैछन् | त्यसैले यदि तिमीलाई मासु खाने इच्छा छ भने तिमीले यी महत्वहीन पशुहरुलाई खान सक्छौ | किन तिमीले त्यस पशुलाई मार्दैछौ जसको दुधको अन्तिम थोपा तिमीलाई आवश्यक हुन्छ ? यसमा के अर्थ छ ? र जब तिमीले कृष्णको विचार गर्छौ, उहाँले पुतनालाई मार्नुभयो तर उसलाई आफ्नी माताको स्थान दिनुभयो | कृष्णले आभारी हुनुभयो कि "पुतनाको नियत जे पनि हुन सक्छ तर मैले उनको स्तनपान गरें, त्यसैले उनी मेरी माता हुन् |" हामीले पनि गाईबाट दुध लिंदैछौं | गाई मेरी माता होइनन् ? दुध बिना को बाँच्न सक्छ ? र कसले गाईको दुध लिएको छैन ? बिहान सबेरै तिमीलाई दुध चाहिन्छ | र त्यस पशु, उनले दुध प्रदान गर्दैछिन्, उनी माता होइनन् ? यसमा के अर्थ छ ? माता-मार्ने सभ्यता | र तिनीहरु खुसी हुन चाहन्छन् | र केहि समयको अन्तरलमा फलस्वरुप ठुलो युद्ध र नरसंहार हुन्छ |