NL/Prabhupada 0021 - Waarom zoveel echtscheidingen in dit land
Lecture on SB 6.1.26 -- Honolulu, May 26, 1976
Dus dit is de algemene manier van leven. Iedereen is bezig met deze materiële activiteiten en het basis principe van materiële activiteit is gṛhastha, gezinsleven. Gezinsleven, volgens het vedische systeem of elders, is verantwoordelijk leven om de vrouw en kinderen te onderhouden. Iedereen is daarmee bezig. Ze denken dat dit de enige plicht is. "Het is mijn plicht om het gezin te onderhouden. Zo comfortabel mogelijk. Dat is mijn plicht." Men denkt er niet aan dat deze soort plicht zelfs door de dieren gedaan wordt. Ze hebben ook kinderen en voeden ze. Wat is het verschil? Daarom is hier het woord mūḍha gebruikt. Mūḍha betekent ezel. Iemand die bezig is met zulke plichten, bhuñjānaḥ prapiban khādan (SB 6.1.26). Prapiban. Prapiban betekent drinken en bhuñjānaḥ betekent eten. Tijdens eten, tijdens drinken, khādan, tijdens kauwen, carva casya raja preya. Er zijn vier soorten eten. Soms kauwen we, soms oplikken, soms slikken we en soms drinken we. Dus er zijn vier soorten eten. Daarom zingen we catuḥ vidhā śrī-bhagavat-prasādāt. Catuḥ vidhā betekent vier soorten. Dus we offeren aan de Beeldgedaantes zoveel gerechten binnen deze vier categorieën. Iets is gekauwd, iets is opgelikt, iets is geslikt. Op die manier.
Dus bhuñjānaḥ prapiban khādan bālakaṁ sneha-yantritaḥ (SB 6.1.26). De vader en moeder zorgen voor de kinderen door hun eten te geven. We hebben gezien dat Moeder Yaśodā Kṛṣṇa voedt. Hetzelfde. Dit is het verschil. Wij geven gewone kinderen te eten, wat ook gedaan wordt door katten en honden maar Moeder Yaśodā voedt Kṛṣṇa. Hetzelfde proces. De manier is niet verschillend maar bij één is Kṛṣṇa het middelpunt en bij de ander is het middelpunt willekeurig. Dat is het verschil. Wanneer het naar Kṛṣṇa gericht is dan is het spiritueel en wanneer het willekeurig gericht is dan is het materieel. Er is geen verschil tussen materieel ... Dit is het verschil. Er is ... Net zoals lustige verlangens en liefde, pure liefde. Wat is het verschil tussen lustige verlangens en pure liefde? Hier mengen we man en vrouw met lustige verlangens en Kṛṣṇa mengt zich ook met de gopī's. Oppervlakkig ziet het er hetzelfde uit. Maar wat is het verschil?
Dus dit verschil is uitgelegd door de auteur van Caitanya-caritāmṛta. Wat is het verschil tussen lustige verlangens en liefde? Dat is uitgelegd. Hij zei; ātmendriya-prīti-vāñchā-tāre bali kāma (CC Adi 4.165): "Wanneer ik mijn zintuigen bevredig dan is dat kāma." Maar kṛṣṇendriya-prīti-icchā dhare 'prema' nāma. "En wanneer we de zintuigen van Kṛṣṇa willen bevredigen dan is het liefde, prema." Dat is het verschil. Hier in de materiële wereld is er geen liefde want de man en vrouw hebben geen idee dat: "Ik ga met deze man om, de man die zijn verlangens bevredigd met mij." Nee. "Ik zal mijn verlangens bevredigen." Dit is het basis principe. De man denkt dat: "Door omgang met deze vrouw kan ik mijn zinnen bevredigen" en de vrouw denkt dat: "Door omgang met deze man kan ik mijn verlangens bevredigen." Daarom is het heel opvallend in de westerse landen dat zodra er moeilijkheden zijn met persoonlijke zinsbevrediging, gelijk echtscheiding. Dit is de psychologie waarom er zoveel scheidingen zijn in dit land. De grondoorzaak is dat: "Zodra ik geen bevrediging vind dan wil ik het niet." Dat is omschreven in het Śrīmad-Bhāgavatam; dāṁ-patyaṁ ratim eva hi. In dit tijdperk betekent man en vrouw, persoonlijke seks bevrediging. Er is geen kwestie van: "We zullen samen leven en we zullen Kṛṣṇa plezieren door te leren hoe we Kṛṣṇa kunnen bevredigen." Dat is de Kṛṣṇa-bewustzijnsbeweging.