NL/Prabhupada 0141 - Moeder geeft melk, en je doodt de moeder
Garden Conversation -- June 14, 1976, Detroit
Jayādvaita: In de universiteit's programma's hebben Satsvarūpa Mahārāja en ik veel klassen gegeven over varṇāśrama-dharma. Want ze willen altijd iets horen over het Hindu kasten systeem, dus ze nemen ons op die voorwaarde. En dan spreken we over varṇāśrama-dharma. En ze hebben geen idee hoe het te weerleggen. Altijd wel een klein zwak argument, maar ze hebben geen beter systeem.
Prabhupāda: Wat is hun argument?
Jayādvaita: Nauwelijks... wel, ze hebben enig idee, ze argumenteren dat er geen sociale vrijheid is, want ze hebben allemaal het lichamelijk idee; dat kaste door geboorte is bepaald.
Prabhupāda: Nee, dat is niet het feit.
Jayādvaita: Nee.
Prabhupāda: De kwalificatie.
Jayādvaita: Wanneer we het echte systeem presenteren, dan zitten ze daar maar en hebben geen argumenten. En dan dagen we hun systeem uit, dat; "Wat is het doel van jouw maatschappij? Wat is het doel? En ze kunnen niets zeggen.
Prabhupāda: Tenzij er een verdeling van activiteit is, kan niets perfect gedaan worden. De natuurlijke verdeling is er in het lichaam - het hoofd, de armen, de buik en de benen. Vergelijkbaar, in het sociale lichaam moeten er ook de hoofden zijn; de intelligente klasse van mensen; brāhmaṇa. Dan zal alles vlot verlopen. En tegenwoordig is er geen intelligente klasse van mensen. Allemaal arbeider, werkende klasse van mensen, vierde klasse. Geen eerste klasse, tweede klasse. Daarom is de maatschappij in een chaotische toestand. Er zijn geen hersenen.
Jayādvaita: Hun enige bezwaar, wanneer we presenteren dat er brahmacārī, gṛhastha, vānaprastha en sannyāsa is, dan worden ze automatisch vijandig, want ze begrijpen dat we tegen zinsbevrediging zijn.
Prabhupāda: Ja. Zinsbevrediging is dierlijke maatschappij. En beheersing van de zintuigen is menselijke maat... Zinsbevrediging is niet menselijke maatschappij. Nee. Dat weten ze niet. Hun centrale punt is zinsbevrediging. Dat is de fout. Ze zijn actief in een dierlijke maatschappij alsof het een menselijke maatschappij is. Dat is de fout. Zinsbevrediging is dierlijke maatschappij. En eigenlijk zijn ze dieren. Als ze hun eigen kind kunnen doden is het dierlijk. Net zoals katten en honden hun eigen kind doden. Wat is dat? Het is dierlijk. Wie vertelde over dat kinderen gestopt zijn in de, wat is dat, achtergelaten bagage?
Hari-śauri: Bagagekluizen, Trivikrama Mahārāja zei dat in Japan. Hij zei meer dan tweehonderdduizend, uh, twintigduizend baby's, ze stoppen die in een bagagekluis en laten hen achter.
Prabhupāda: Bus station? Treinstation? Achtergelaten bagage. Stoppen het daar, op slot en komen niet terug. Dan als het gaat stinken ... Dit is er gaande. Dit is gewoon dieren beschaving. Neem de laatste druppel melk van de koe en stuur haar onmiddellijk naar het slachthuis. Ze doen dat zo. Voor ze de koe naar het slachthuis te sturen nemen ze de laatste druppel melk. En onmiddellijk doden. Dus je hebt melk nodig, je neemt zo veel melk, zonder melk kan je niet ... En het dier van wie je melk neemt is als je moeder. Ze vergeten dit. Moeder geeft melk, ze levert melk van haar lichaam, en je doodt de moeder? Is dat beschaving? De moeder doden? En melk is nodig. Daarom neem je de laatste druppel. Anders, wat is het nut van de laatste druppel melk van de koe te nemen? Het is nodig. Dus waarom haar niet laten leven en je melk geven, en je kan honderden en duizenden heel voedzame lekkere bereidingen maken van melk? Waar is die intelligentie? Melk is niets anders dan de transformatie van het bloed. Dus in plaats van het bloed te nemen, neem de transformatie en leef goed, zoals eerlijke heren. Nee. Ze zijn zelfs geen heren. Schurken, onbeschaafd. Als je vlees wilt nemen, kan je wat onbelangrijke dieren nemen zoals varkens en honden die geen nut hebben. Je kan die eten, als je dat al eet. Dat was toegelaten, varkens en honden zijn toegelaten. Want geen hogere klasse zal vlees nemen. Het is lagere klasse. Dus die waren toegelaten; "Oké, je kan varkens nemen, śvapaca." Lagere klasse van mensen, die namen varkens en honden. Nog steeds nemen ze. Dus als je vlees wilt kan je deze onbelangrijke dieren doden. Waarom doodt je het dier wiens laatste druppel melk je nodig hebt? Wat is de logica? En zodra je Kṛṣṇa neemt, Hij doodde Pūtanā maar gaf haar de positie van de moeder. Want Kṛṣṇa voelde zich verplicht; "Wat Pūtanā's bedoeling ook mag zijn, ik dronk van haar borst, dus is ze Mijn moeder." Dus we nemen melk van de koe. Is de koe niet mijn moeder? Wie kan leven zonder melk? En wie heeft geen koeienmelk genomen? Onmiddellijk, in de morgen heb je melk nodig. En het dier, ze geeft melk, is ze geen moeder? Wat is de logica? Moeder-dodende beschaving. En ze willen gelukkig zijn. En periodiek is er een grote oorlog en grote slachting als reactie.