OR/Prabhupada 0467 - କିନ୍ତୁ ମୁଁ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ପଦ୍ମପାଦର ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିବାରୁ ମୁଁ ସୁରକ୍ଷିତ
Lecture on SB 7.9.8 -- Mayapur, February 28, 1977
ପ୍ରଭୁପାଦ: ତେଣୁ ପ୍ରହଲଦା ମହାରାଜ, ଏପରି ଉଚ୍ଚ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ, ଅଧିକାରୀ, ସେ ଏତେ ନମ୍ର, ସେ କୁହନ୍ତି, "କିଂ ତୋମୁମଂ ଅରହତି ସ ମେ ହରିର ଉଗ୍ର-ଜାତେହ" ମୁଁ ଏକ ଅତି ଭୟଙ୍କର ପରିବାରରେ ଜନ୍ମ ହୋଇଛି। ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ମୁଁ ମୋ ବାପା, ମୋ ପରିବାର, ଅସୁର ପରିବାରର ଗୁଣ ପାଇଛି । ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦେବତା ପରି ବ୍ୟକ୍ତି, ସେମାନେ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ ଏବଂ ମୁଁ କ'ଣ କରିବି? " ଜଣେ ବୈଷ୍ଣବ ଏପରି ଚିନ୍ତା କରନ୍ତି । ବୈଷ୍ଣବ, ପ୍ରହଲ୍ଲା ମହାରାଜ, ଯଦିଓ ସେ ଦିବ୍ୟ, ନିତ୍ୟ-ସିଦ୍ଧ, ସେ ନିଜ ପରିବାର ସହିତ ପରିଚିତ ହୋଇ ଚିନ୍ତା କରୁଛନ୍ତି । ଯେପରି ହରିଦାସ ଠାକୁର । ହରିଦାସ ଠାକୁର ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରବେଶ କରୁନଥିଲେ।
ସେଇ ସମାନ କଥା, ପାଞ୍ଚ ଶହ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ, ସେମାନେ ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରରେ ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ ଅନୁମତି ଦେଲେ ନାହିଁ। ସମାନ ଘଟଣା ଏବେ ବି ଚାଲିଛି । କିନ୍ତୁ ହରିଦାସ ଠାକୁର ବଳପୂର୍ବକ ପ୍ରବେଶ କରିନଥିଲେ । ସେ ନିଜକୁ ଭାବିଲେ, ହଁ, ମୁଁ ନିମ୍ନ ଶ୍ରେଣୀର ବ୍ୟକ୍ତି, ନିମ୍ନ ଶ୍ରେଣୀର ପରିବାରରେ ଜନ୍ମିତ । ମୁଁ କାହିଁକି ପୂଜାରୀ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବିଚଳିତ କରିବି ଯେଉଁମାନେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ସହିତ ସିଧାସଳଖ ଜଡିତ? ନା ନା।" ସନାତନ ଗୋସ୍ୱାମୀ, ସେ ମନ୍ଦିର ଫାଟକ ନିକଟକୁ ଯାଇ ନଥିଲେ। ସେ ନିଜକୁ ଭାବିଲେ, "ମୋତେ ଛୁଇଁଲେ, ପୂଜାରୀ ଅଶୁଚି ହେବ । ଭଲ ହେବ ମୁଁ ଯିବି ନାହିଁ। " କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ନିଜେ ପ୍ରତିଦିନ ତାଙ୍କୁ ଦେଖା କରିବାକୁ ଆସୁଥିଲେ । ଏହା ହେଉଛି ଭକ୍ତଙ୍କ ସ୍ଥିତି । ଭକ୍ତ ବହୁତ ନମ୍ର, କିନ୍ତୁ ଭକ୍ତମାନଙ୍କର ଗୁଣ ପ୍ରମାଣ କରିବାକୁ ପ୍ରଭୁ ସେମାନଙ୍କର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି । କୌନ୍ତେୟ ପ୍ରତିଜାନୀହି ନ ମେ ଭକ୍ତଃ ପ୍ରଣଶ୍ୟତି ( ଭ.ଗୀ ୯-୩୧)
ତେଣୁ ଆମେ ସବୁବେଳେ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ଆଶ୍ୱାସନା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବା ଉଚିତ୍ । ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଯେକୌଣସି ବିପଜ୍ଜନକ ସ୍ଥିତି, କୃଷ୍ଣ ... ଅବଶ୍ୟ ରଖିବେ କୃଷ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ ପାଳନ (ଶରଣାଗତି) । ଏହା ଆତ୍ମସମର୍ପଣ । ଆତ୍ମସମର୍ପଣ ଅର୍ଥ ... ଶରଣାଗତିର ଗୋଟିଏ ଅଙ୍ଗ ହେଉଛି କୃଷ୍ଣ ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ, ଯେ "ମୋର ଭକ୍ତି ସେବାର ସମ୍ପାଦନରେ ଅନେକ ବିପଦ ଥାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ପଦ୍ମପାଦର ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିବାରୁ ମୁଁ ସୁରକ୍ଷିତ ଅଛି। " ଏହା, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଉପରେ ଏହି ବିଶ୍ୱାସ ।
- ସମାଶ୍ରିତା ୟେ ପଦ-ପଲ୍ଲବ-ପ୍ଳବଂ
- ମହତ-ପଦଂ ପୁଣ୍ୟ-ୟଶୋ ମୂରାରେ
- ଭଵାମ୍ବୁଧିର-ବତ୍ସ-ପଦଂ ପରଂ ପଦଂ
- ପଦଂ ପଦଂ ୟଦ ବିପଦଂ ନ ତେସାଂ
- (ଭା ୧୦.୧୪.୫୮)
ପଦଂ ପଦଂ ୟଦ ବିପଦଂ ନ ତେସାଂ । ବିପଦଂର ଅର୍ଥ ହେଉଛି "ବିପଜ୍ଜନକ ସ୍ଥିତି।" ପଦଂ ପଦଂ, ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପଦକ୍ଷେପ - ନ ତେସାଂ, ଭକ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ । ପଦଂ ପଦଂ ୟଦ ବିପଦଂ ନ ତେସାଂ । ଏହା ହେଉଛି ī ଶ୍ରୀମଦ୍-ଭଗବତମ୍ । ସାହିତ୍ୟିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମଧ୍ୟ ଉନ୍ନତ । ତେଣୁ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ମହାରାଜ ... ଠିକ୍ କବିରଜ ଗୋସ୍ୱାମୀ ପରି । ସେ ଚୈତନ୍ୟ-ଚରିତାମୃତରେ ଲେଖୁଛନ୍ତି ଏବଂ ନିଜକୁ ଉପସ୍ଥାପନ କରି ସେ କହୁଛନ୍ତି,
- ପୁରୀଷେର କୀଟ ହୈତେ ମୁଇଁ ସେ ଲଙ୍ଘିଷ୍ଟ
- ଜଗାଇ ମଧାଇ ହୈତେ ମୁଇଁ ସେ ପାପିଷ୍ଟ
- ମୋର ନାମ ୟେଇ ଲୟ ତାର ପୁଣ୍ୟ କ୍ଷୟ
- (ଚ.ଚ ଆଦି ୫.୨୦୫)
ସେହି ପରି । ଚୈତନ୍ୟ-ଚରିତାମୃତର ଲେଖକ, ସେ ନିଜକୁ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଛନ୍ତି "ମଳରେ ଥିବା ପୋକ ଅପେକ୍ଷା ନିକୃଷ୍ଠ ।" ପୁରୀଷେର କୀଟ ହୈତେ ମୁଇଁ ସେ ଲଙ୍ଘିଷ୍ଟ । ଏବଂ ଚୈତନ୍ୟ-ଲୀଳାରେ, ଜଗାଇ-ମଧାଇ, ଦୁଇ ଭାଇ ଅତ୍ୟଧିକ ପାପୀ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । କିନ୍ତୁ ସେ ମଧ୍ୟ, ସେମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିଲା । କବିରାଜ ଗୋସ୍ୱାମୀ କୁହନ୍ତି, ମୁଁ ଜଗାଇ-ମଧାଇ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପାପୀ ଅଟେ। ଜଗାଇ ମଧାଇ ହୈତେ ମୁଇଁ ସେ ପାପିଷ୍ଟ ମୋର ନାମ ୟେଇ ଲୟ ତାର ପୁଣ୍ୟ କ୍ଷୟ "ମୁଁ ଏତେ ନିମ୍ନ ଯେ ଯଦି କେହି ମୋ ନାମ ନିଅନ୍ତି, ତେବେ ଯାହା କିଛି ପୁଣ୍ୟ ଅଛି ନଷ୍ଟ ହୋଇ ଯିବ।" ଏହି ଭାବରେ ସେ ନିଜକୁ ଉପସ୍ଥାପନା କରୁଛନ୍ତି । ଏବଂ ସନାତନ ଗୋସ୍ୱାମୀ, ନିଜକୁ ଉପସ୍ଥାପନ କରି, ନୀଚ ଜାତି ନୀଚ କର୍ମ ନୀଚ ସଙ୍ଗ... ସେଗୁଡ଼ିକ କୃତ୍ରିମ ନୁହେଁ ।
ଜଣେ ବୈଷ୍ଣବ ପ୍ରକୃତରେ ସେପରି ଭାବନ୍ତି । ତାହା ହେଉଛି ବୈଷ୍ଣବ । ସେ କଦାପି ଗର୍ବ କରନ୍ତି ନାହିଁ ... ଏବଂ କେବଳ ବିପରୀତ ସଂଖ୍ୟା: "ଓଃ, ମୁଁ ଏହା ପାଇଛି। ମୁଁ ଏହା ପାଇଛି। ମୋ ସହ କିଏ ସମାନ? ମୁଁ ବହୁତ ଧନୀ ମୁଁ ଏୟା ଏବଂ ମୁ ସେୟା । "ତାହା ହେଉଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ । ତେଣୁ ଆମକୁ ଏହି ତୃଣାଦପି ସୁନିଚେନ ତାରୋର ଅପି ସହିଷ୍ଣୁନା ଶିଖିବାକୁ ପଡିବ । ଏବଂ ପ୍ରହଲ୍ଲାଦ ମହାରାଜାଙ୍କ ପାଦଚିହ୍ନ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ହେବ । ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଆମେ କୌଣସି ବିଫଳତା ବିନା ନୃସିଂହ-ଦେବ, କୃଷ୍ଣଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗ୍ରହଣ ଯୋଗ୍ୟ ହେବା ।
ଆପଣଙ୍କୁ ଅନେକ ଧନ୍ୟବାଦ।
ଭକ୍ତ: ଜୟା ପ୍ରଭୁପାଦ!