OR/Prabhupada 0487 - ଏହା ବାଇବଲ ହେଉ କି କୋରାନ୍ କିମ୍ବା ଭଗବଦ୍-ଗୀତା, ଫଳ କଣ ତାହା ଆମକୁ ଦେଖିବାକୁ ପଡିବ
Lecture -- Seattle, October 18, 1968
ପ୍ରଭୁପାଦ: ତେବେ, ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନ?
ଜାହ୍ନବା: ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଚେତନା ଏବଂ କୃଷ୍ଣ ଚେତନା, ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ସମାନ । ଦୟାକରି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ଏକତ୍ର କରି, ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ଆମ ପାଖକୁ କିପରି ଆସିଲା ତାହା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କର ।
ପ୍ରଭୁପାଦ: ମୁଁ ଅନେକ ଥର ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଛି - ଏକ ପକେଟ ଅଭିଧାନ ଏବଂ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅଭିଧାନ । ଆପଣ କହିପାରିବେ ନାହିଁ ଯେ ପକେଟ୍ ଅଭିଧାନ କୌଣସି ଅଭିଧାନ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶ୍ରେଣୀର ଛାତ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଏବଂ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅଭିଧାନ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶ୍ରେଣୀର ଛାତ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ଛାତ୍ର ଅଟନ୍ତି । ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଥିଲେ ... ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା କହିଥିଲେ, ତାହା ମଧ୍ୟ ଭଗବାନ ଚେତନା, କିନ୍ତୁ ଏହା ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ଏବଂ ସେମାନେ କେଉଁ ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକ ଥିଲେ? ସେମାନେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସଭ୍ୟ ନୁହଁନ୍ତି । କାରଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଭଗବାନଙ୍କ ଚେତନାକୁ ବୁଝାଉଥିଲେ, ତାହା ହେଉଛି ତାଙ୍କର ଦୋଷ, ଏବଂ ସେମାନେ ତାହାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢାଇଲେ । ସେମାନେ କେଉଁ ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକ ଥିଲେ? ବିଚାର କରନ୍ତୁ । ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ଦୋଷ ଥିଲା ଯେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଥିଲେ, ଏବଂ ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢାଇଲେ । ପୁରସ୍କାର କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲା । ତେବେ ସେମାନେ କି ପ୍ରକାର ଲୋକ ଥିଲେ? ସେହି ସମାଜର ସ୍ଥିତି, କେବଳ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ଅତଏବ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଯାହା କହିଥିଲେ, ତାହା ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଥିଲା ।
କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଭଗବଦ୍-ଗୀତା କୁହାଯାଇଛି ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପରି ଲୋକଙ୍କୁ, ତାହା ଅଲଗା କଥା । ତେଣୁ ଆମକୁ ସମୟ ଅନୁଯାୟୀ, ପରିସ୍ଥିତି ଅନୁଯାୟୀ, ଦର୍ଶକଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ କଥା କହିବାକୁ ପଡିବ । ଆପଣ ଦେଖୁ ନାହାଁନ୍ତି ଯେ ଏଠାରେ କେବଳ ଅଳ୍ପ ଲୋକ ଉପସ୍ଥିତ ଅଛନ୍ତି? କାହିଁକି? ସେମାନେ ଏହି କୃଷ୍ଣ ବିଜ୍ଞାନ, କୃଷ୍ଣ ଚେତନା ବୁଝିପାରିବେ ନାହିଁ । ଏହା ସବୁ ଶ୍ରେଣୀର ଲୋକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନୁହେଁ । ଏହା ଭଗବାନ ଚେତନାର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ମାନ ଅଟେ । ପ୍ରେମ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମ । ତେଣୁ ନିଃସନ୍ଦେହରେ ଭଗବାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବାର ଶିକ୍ଷା ମଧ୍ୟ ଅଛି । ତାହା ହେଉଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ । ସମାନ କଥା । ସବୁବେଳେ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର । ପ୍ରାଥମିକ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଛୋଟ ପକେଟ୍ ଅଭିଧାନ, ଏବଂ ଉଚ୍ଚ ଛାତ୍ର, ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆନ୍ତର୍ଜାତୀୟ ଅଭିଧାନ, ସେ ଦୁହେଁ ଅଭିଧାନ । କିନ୍ତୁ ଏହା କାହା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ, ଏହା କାହା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଏବଂ ପରୀକ୍ଷା ହେଉଛି ଫଲେନ ପରିଚିୟତେ । ଫଲେନ ପରିଚିୟତେ, ତୁମକୁ ବୁଝିବାକୁ ପଡିବ । ଧରାଯାଉ ତୁମେ ଏକ ଜଙ୍ଗଲରେ ଭ୍ରମଣ କରୁଛ । ସେଠାରେ ଅନେକ ଗଛ ଅଛି । କିନ୍ତୁ ତୁମେ ବୁଝିପାରିବ ନାହିଁ ଏହି ଗଛ କ’ଣ, ତାହା କ’ଣ? କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଫୁଲ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ, "ଓଃ, ଏଠାରେ ଆପଲ୍ ଅଛି । ଓଃ, ଏହା ହେଉଛି ଆପଲ୍ ଗଛ ।" ଅନ୍ୟ ଦିନ ପରି ତୁମେ ମୋତେ କହୁଥିଲ, ତୁମେ କେବେ ଆପଲ୍ ଗଛ ଦେଖି ନାହିଁ? ହଁ ବର୍ତ୍ତମାନ, ତୁମେ ଆପଲ୍ ଦେଖିବା ମାତ୍ରେ ତୁମେ ବୁଝିଲ, "ଏହା ହେଉଛି ଆପଲ୍ ଗଛ। ଓଃ !!" ଯେକୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ରର ପରୀକ୍ଷା ହେଉଛି, ଜଣେ କିପରି ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ବିକାଶ କରୁଛି । ଫଲେନ ପରିଚିୟତ । ଯଦି ଆପଣ ଜାଣନ୍ତି ଯେ କିଛି ଧାର୍ମିକ ନୀତି ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି, ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମକୁ ବିକଶିତ କରୁଛ, ତେବେ ଏହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଏଥିରେ କିଛି ଫରକ ପଡ଼େ ନାହିଁ ଏହା ବାଇବଲ ହେଉ କି କୋରାନ୍ କିମ୍ବା ଭଗବଦ୍-ଗୀତା ହେଉ । ଏଥିରେ କିଛି ଫରକ ପଡ଼େ ନାହିଁ । ଫଳ କ’ଣ ତାହା ଆମକୁ ଦେଖିବାକୁ ପଡିବ । ଯଦି ଫଳଟି ହେଉଛି, ଲୋକମାନେ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମକୁ ବିକଶିତ କରୁଛନ୍ତି, ତେବେ ଏହା ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଏହା ଭଲ କି ନାହିଁ ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ, ଏହା ଭଲ, ଏହା ଖରାପ, ଏହା ହେଉଛି ... ନା। ଫଳାଫଳ ଦ୍ୱାରା ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ । ଠିକ୍ ସେହିପରି: ଯଦି ଆପଣ ଫଳ ଦେଖନ୍ତି, ତେବେ ଏହା ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀର ଅଟେ । ତେଣୁ ଏହା ବାଇବଲ ହେଉ କି ଗୀତା ତାହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ । ଯଦି ତୁମେ ବାଇବେଲ ପଢି ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ବିକାଶ କରିପାରିବ, ଏହା ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀ, ଏବଂ ଯଦି ଆପଣ ଭଗବଦ୍-ଗୀତା ଦ୍ୱାରା ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ବିକାଶ କରିପାରିବେ, ଏହା ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀ ଅଟେ । ଏବଂ ଯଦି ଆପଣ ତାହା କରନ୍ତି ନାହିଁ, ତେବେ ଏହା ବାଇବେଲ କିମ୍ବା କୋରାନ୍ କିମ୍ବା ଭଗବଦ୍-ଗୀତା, ଏହା ଆପଣଙ୍କ ପାଇଁ କୌଣସି ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହା ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ତୁଳନା ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ନିଜ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଦ୍ୱାରା । ଯଦି ଆପଣ ପ୍ରକୃତରେ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଦିଆଯାଇଥିବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି, ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରେମ ବିକାଶ କରିବେ । ଏଥିରେ କୌଣସି ସନ୍ଦେହ ନାହିଁ । ସେହିଭଳି, ଯଦି ଆପଣ କୃଷ୍ଣଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି, ତେବେ ଆପଣ ମଧ୍ୟ ବିକାଶ କରିବେ । ତେଣୁ ଏହା ଆପଣଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ । ଆପଣ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ । ଯଦି ଆପଣ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, କେବଳ ଏକ ତୁଳନାତ୍ମକ ଅଧ୍ୟୟନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି, "ଏହା ଭଲ" କିମ୍ବା "ଏହା ଖରାପ", "ଏହା ଖରାପ" କିମ୍ବା "ଏହା ଭଲ" ଯାହାକୁ ଶ୍ରମ ଏବ ହିଁ କେବଳମ (ଭା. ୧.୨.୮) କୁହାଯାଏ - କେବଳ ପରିଶ୍ରମ । ତୁଳନାତ୍ମକ ଅଧ୍ୟୟନ କାହିଁକି? କେବଳ ଦେଖ, ତୁମେ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରେମକୁ କେତେ ବିକାଶ କରୁଛ, କେବଳ ସେତିକି । ଫଲେନ ପାରିଚିୟତେ । "ଆପଲ୍ ଅଛି କି ନାହିଁ, ତାହା ଠିକ୍ ଅଛି; ଗଛଟି କ’ଣ କେବେ ଚିନ୍ତାର ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ । ମୁଁ ଆପଲ ପାଇଁ ଚିନ୍ତିତ ଅଛି। "