OR/Prabhupada 0511 - ପ୍ରକୃତ ଅନାହାର ଆତ୍ମାର ଅଟେ । ଆତ୍ମା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଖାଦ୍ୟ ପାଉନାହିଁ
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
ତେଣୁ ଯିଏ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀରକୁ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛି ... ଅନ୍ୟ ଦିନ ପରି, କିଛି ଶଠ ବ୍ୟକ୍ତି ମଧ୍ୟ ଆସିଥିଲେ । ସେମାନେ ଏହି ଶରୀରକୁ ଖାଇବାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ବହୁତ ଆଗ୍ରହୀ ଥିଲେ । ଯେଉଁମାନେ ଭୋକରେ ଅଛନ୍ତି, ଭୋକରେ ଅଛନ୍ତି ... ଜୀବନର ଶାରୀରିକ ଧାରଣାର ଅନାହାର । କିନ୍ତୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅନାହାର ଅଛି । ତାହା ଆମେ ଯତ୍ନ ନେଉନାହୁଁ । ଭୌତିକ ଅନାହାର ଥାଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ପ୍ରକୃତରେ ତାହା ଏକ ଅସୁବିଧା ନୁହେଁ । କାରଣ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀରକୁ ବଜାୟ ରଖିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି । ପ୍ରକୃତ ଅନାହାର ଆତ୍ମାର ଅଟେ । ଆତ୍ମା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଖାଦ୍ୟ ପାଉନାହିଁ । ଏଠାରେ, ଏହି ସଭାରେ, ଏହା ଭୋକିଲା ଆତ୍ମାକୁ ଦେବା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ଏବଂ ତୁମେ କିଛି ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଖାଦ୍ୟ ପାଇବା ମାତ୍ରେ, ତା'ପରେ ଆମେ ଖୁସି ହୋଇଯିବା । ତାହା ହେଉଛି ପରିସ୍ଥିତି । ୟୟାତ୍ମା ସୁପ୍ରସୀଦତି (ଭା. ୧.୨.୬)। ତୁମେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଖାଦ୍ୟ ନ ପାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରକୃତ ଆତ୍ମାର ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ସେଇ ସମାନ ଉଦାହରଣ, ପିଞ୍ଜରା ଭିତରେ ପକ୍ଷୀ ଅଛି । ଯଦି ତୁମେ କେବଳ ପିଞ୍ଜରାକୁ ଅତି ସୁନ୍ଦର ଭାବରେ ଧୋଇ ଏହାକୁ ଘୋଡାଇ ରଙ୍ଗ କର, ଏବଂ ପିଞ୍ଜରା ଭିତରେ ଥିବା ପକ୍ଷୀ କାନ୍ଦୁଛି, ଭୋକରେ ଅଛି, ଏହା କି ସଭ୍ୟତା? ସେହିପରି ଭାବରେ, ଆମେ ଆତ୍ମା, ଆମେ ଏହି ଶରୀର ମଧ୍ୟରେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିଛୁ, ତେଣୁ ଆମର ପ୍ରାକୃତିକ ଆକାଂକ୍ଷା ହେଉଛି ଏହି ପିଞ୍ଜରାରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବା । ପକ୍ଷୀଟି ପିଞ୍ଜରାରୁ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇବା ପାଇଁ ଯେତେ ସଂଘର୍ଷ କରୁଛି । ସେହିଭଳି, ଆମେ ମଧ୍ୟ, ପିଞ୍ଜରାବଦ୍ଧ ହୋଇ ଆମେ ଖୁସି ନୁହଁ । ଗତକାଲି ଆମେ ଶିଖିଲୁ, ଭଗବଦ୍-ଗୀତାରୁ, ଆତ୍ମାର ସ୍ଥିତି ହେଉଛି ସର୍ଵ-ଗତଃ । ଆତ୍ମା ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇପାରେ । ଅର୍ଥାତ୍ ଏହା ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଛି । ଯେଉଁମାନେ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ଉନ୍ନତ, ଯୋଗଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ପସନ୍ଦ କରୁଥିବା ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇପାରିବେ । ଅଣିମା, ଲଘିମା ସିଦ୍ଧି । ଭାରତରେ ଯୋଗୀ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ସକାଳେ ଚାରି ଧାମରେ ସ୍ନାନ କରନ୍ତି: ହରିଦ୍ୱାର, ଜଗନ୍ନାଥ ପୁରୀ, ରାମେଶ୍ୱରଂ, ଓ ଦ୍ଵାରକା । ଏବେବି ଯୋଗୀ ଅଛନ୍ତି । ଏକ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ, ସେମାନେ ଚାରୋଟି ସ୍ଥାନରେ ସ୍ନାନ କରିବେ । ସର୍ବ-ଗତଃ, ଗତି । ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ବସିବେ ଏବଂ ଯୋଗ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଦ୍ୱାରା, କିଛି ମିନିଟ୍ ମଧ୍ୟରେ, ଉଠି ଏଠାରେ, ଏହି ପାଣିରେ ବୁଡ଼ିଯିବେ । ଧରାଯାଉ ଲଣ୍ଡନରେ ତୁମେ ବୁଡ଼ିଲ, ଥେମସ ନଦୀରେ ବୁଡ଼ ପକାଇଲ, ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଉଠିବ ତୁମେ କଲିକତା ଗଙ୍ଗାରେ ଦେଖିବ । ସେପରି ଯୋଗ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅଛି । ସର୍ବ-ଗତଃ । ତେଣୁ ଆତ୍ମାକୁ ଏତେ ସ୍ୱାଧୀନତା ମିଳିଛି, ସର୍ବ-ଗତଃ, ଯେଉଁଠାରେ ସେ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ସେ ଯାଇପାରନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ହେଉଛି ଏହି ଶରୀର ଯାହା ଆମର ସ୍ୱାଧୀନତା ଅଟକ କରୁଛି । ତେଣୁ ଯଦି ତୁମେ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀରରୁ ମୁକ୍ତି ପାଇବ ଏବଂ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଶରୀରରେ ଅବସ୍ଥିତ ହୁଅ... ନାରଦ ମୁନିଙ୍କ ପରି, ସେ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯାଇପାରନ୍ତି, ସେ ବୁଲନ୍ତି, ତାଙ୍କର କାମ ହେଲା ବୁଲିବା । ବେଳେବେଳେ ସେ ବୈକୁଁଠଲୋକକୁ ଯାଉଛନ୍ତି କିମ୍ବା ବେଳେବେଳେ ଏହି ଭୌତିକ ଲୋକାକୁ ଆସୁଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଶରୀର ଅଛି, ସେ ଯେକୌଣସି ସ୍ଥାନକୁ ଯିବା ପାଇଁ ମୁକ୍ତ, ମହାକାଶଚାରୀ । ସେମାନେ ମେସିନ୍ ଦ୍ୱାରା ମହାକାଶରେ ଭ୍ରମଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି । ଯନ୍ତ୍ରର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ । ଯନ୍ତ୍ରାରୂଢାନି ମାୟୟା (ଭ.ଗୀ.୧୮.୬୧) । ମେସିନ୍ ମାୟାରେ ନିର୍ମିତ । କିନ୍ତୁ ତୁମର ନିଜର ଶକ୍ତି ଅଛି । ତାହା ବହୁତ ଦ୍ରୁତ ଅଟେ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ଅଟକ କରାଯାଇଛି । ତେଣୁ ଜଣେ ଅତି ଯତ୍ନବାନ ହେବା ଉଚିତ୍, ଆତ୍ମାକୁ କିପରି ମୁକ୍ତ କରିବେ ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀରରୁ ଏହି ପିଞ୍ଜରାରୁ । ତାହା ଆମର ପ୍ରଥମ ଚିନ୍ତା ହେବା ଉଚିତ୍ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ କେବଳ ଏହି ଶରୀର ପାଇଁ ଚିନ୍ତିତ, ସେମାନେ ପଶୁ, ଗାଈ ଏବଂ ଗଧଠାରୁ ଉନ୍ନତ ନୁହଁନ୍ତି। ସ ଏବ ଗୋ-ଖରଃ (ଭା ୧୦.୮୪.୧୩) ।